Μια παρακαταθήκη για τον Ελληνισμό

«Το όνειρο Καραμανλή» για μια Ελλάδα φρουρό των ευρωπαϊκών συνόρων στη Μεσόγειο, με θωρακισμένη την άμυνα του Αιγαίου και των βορείων συνόρων μας, με ηγετικό ρόλο στην ενέργεια (με τη διπλωματία των αγωγών), στις επικοινωνίες (με τους δρόμους του εμπορίου και τους μεγάλους οδικούς άξονες ), στην εκπαίδευση (με την πρωτοβουλία του για ιδιωτικά πανεπιστήμια) και στον πολιτισμό (με τη Νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, τη νέα Λυρική Σκηνή και την ανανέωση του Φεστιβάλ Αθηνών), μπορεί να έμεινε στη μέση, όμως αποτελεί «μια μεγάλη εκκρεμότητα προς υλοποίηση».Στη φωτογραφία ο Κώστας Καραμανλής κατά την διάρκεια συνάντησης με  τα μέλη του Δ.Σ του Ιδρύματος κ.κ Φίλιππο Νιάρχο, Σπύρο Νιάρχο και Ανδρέα Δρακόπουλο, το 2007 κατά τα πρώτα βήματα σχεδιασμού του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το κλίμα έχει αρχίσει να αλλάζει για τον Καραμανλή

Φίλοι και εχθροί

• παρατηρούν προσεκτικά τι συνέβη στην Ελλάδα επί θητείας του,
• συγκρίνουν τα πεπραγμένα του με την ανερμάτιστη πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση Παπανδρέου με κατάληξη την οδυνηρή χρεοκοπία της χώρας,
• πληροφορούνται άφωνοι τον υπόγειο πόλεμο που δέχτηκε από τους συμμάχους και τον Παπανδρέου με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησής το,
• ενημερώνονται από καταγγελίες στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τις απίστευτες αλχημείες που έκανε ο διάδοχός του για να φουσκώσει το έλλειμμα της χώρας,
• διαβάζουν δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς που δικαιώνουν την πολυδιάστατη οικονομική πολιτική του,
• μελετούν δημοσκοπήσεις που λένε ότι οι Έλληνες δεν του χρεώνουν πλέον την κύρια ευθύνη για την τροπή που πήραν τα πράγματα.

Και συμπεραίνουν τρία πράγματα:

 Το πρώτο ήταν ότι ο Καραμανλής ήταν ένας αληθινά πατριώτης πρωθυπουργός που διεκδίκησε ευρύτερο ρόλο για τη χώρα στο περιφερειακό παιχνίδι ισχύος.

• Το δεύτερο, όπως παρατήρησε εύστοχα και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Περικλής Κοροβέσης, ήταν πως “ πρόκειται για έναν έντιμο αστό πολιτικό που δεν ήθελε να πάει κόντρα στα συμφέροντα του λαού του”.
• Το τρίτο είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός προσπάθησε να αλλάξει τους βασικούς συσχετισμούς της μεταπολίτευσης υπέρ της Κεντροδεξιάς με την ψήφο των αποδήμων αλλά και με το άνοιγμα στην Αριστερά που διευκόλυνε το διεμβολισμό του ΠΑΣΟΚ.

 ( Στην κρίσιμη στροφή του Δεκεμβρίου ( σχόλιο Πυρήνα : εννοεί του 2008 ) όμως η Αριστερά δεν κατάφερε να σηκώσει το βάρος του νέου ρόλου της μέσα στο σύστημα ώστε να μετατραπεί σε νέα ΕΔΑ. 

Η αυταπάτη της συναίνεσης τελείωσε όταν ο Καραμανλής άγγιξε το σκληρό πυρήνα των θεμάτων που ενδιαφέρουν την Αριστερά, όπως οι σχέσεις της με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και τους ποινικούς, το άσυλο, ο περιορισμός πορειών στο κέντρο κ. ά. )

 Το βασικό σχέδιό του για την αύξηση της γεωπολιτικής ισχύος της Ελλάδας υπονομεύτηκε αποτελεσματικά από ξένες δυνάμεις και έμεινε στη μέση.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα επί Γιώργου Παπανδρέου έχασε την εθνική της κυριαρχία και οπισθοδρόμησε πολλά χόνια πίσω, το όραμα του Κώστα Καραμανλή παραμένει και σήμερα επίκαιρο.

Βεβαίως στις σημερινές συνθήκες επιτροπείας και κηδεμονίας της Πατρίδας μας, σε συνδιασμό με τις ραγδαίες μεταβολές στους διεθνείς συσχετισμούς, δεν μπορεί να παραμένει το ίδιο.

Ωστόσο ο βασικός πυρήνας του, που συνδέεται ευθέως με το νέο εθνικό προσανατολισμό της χώρα, σε συνδιασμό με τον αυξανόμενο ευρωσκεπτικισμό και την ψυχική απόσταση που μας χωρίζει πλέον όλο και περισσότερο απ΄τις Βρυξέλλες, δείχνει ότι το δόγμα του ρομαντικού εθνικισμού θα είναι επίκαιρο παρά ποτέ στα χρόνια που έρχονται. Όσο και αν σήμερα έχουμε υποχωρήσει στις θέσεις μας.

Το όνειρο Καραμανλή για μια Ελλάδα φρουρό των ευρωπαϊκών συνόρων στη Μεσόγειο, με θωρακισμένη την άμυνα του Αιγαίου και των βόρειων συνόρων μας από Γάλλους και Ρώσους και με ηγετικό περιφερειακό ρόλο:

• στην ενέργεια ( αγωγοί φυσικού αερίου, πετρελαίου),
• στις επικοινωνίες ( στρατηγικές συμμαχίες με κολοσσούς και εταιρείες πληροφορικής),
• στους δρόμους του εμπορίου ( Εγνατία, κάθετοι άξονες, λιμάνια Αθηνών, Θεσσαλονίκης),
• στην εκπαίδευση ( ιδιωτικά πανεπιστήμια, Διεθνές Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης),
• στον πολιτισμό ( Νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, Νέα Λυρική Σκηνή, ανανέωση Φεστιβάλ Αθηνών, Ακαδημία Τεχνών)

μπορεί να έμεινε στη μέση! Ίσως γιατί, ενώ ο Καραμανλής είχε σχέδιο για τον ελληνισμό, το μάνατζμέντ του δεν ήταν σφιχτό.

Ίσως γιατί αυτοί που κλήθηκαν να το φέρουν σε πέρας είτε δεν το κατάλαβαν είτε ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Ίσως γιατί χάθηκε το μομέντουμ.

Το βέβαιο πάντως είναι ένα.

Το σχέδιο αυτό αποτελεί παρακαταθήκη για το έθνος.

Μια μεγάλη εκκρεμότητα προς υλοποίηση.

Ένα συναρπαστικό σχέδιο πορείας.

Οι νεότερες γενιές που θα ακολουθούν μπορούν να πατήσουν πάνω σε αυτό, ώστε να ξαναφτιάξουμε από την αρχή την Ελλάδα του 2021...

Μανώλης Κοττάκης

Καραμανλής – OFF THE RECORD