Δυστυχώς όλα όσα συνέβησαν από το 2009 και έπειτα, δεν στάθηκαν ικανά να μας αφυπνίσουν και να μας εξυγιάνουν τον λανθασμένο τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης της αντικειμενικής πραγματικότητας.
Και μπορεί όντως να γίνεται μία σωστή αρχική εκτίμηση του προβλήματος, αλλά από ΄κει και μετά, όλοι χανόμαστε μέσα σε ένα λαβύρινθο, ο οποίος έχει στηθεί εσκεμμένα από ένα σύστημα, ώστε η λύση του προβλήματος να φαντάζει αδύνατη.
Αν δεν βάλουμε κάτω την απλή και όχι την σύνθετη λογική, αν δεν μπουν τα πράγματα με τη σειρά τους, αν δεν πάρουμε την μεγάλη απόφαση να ζυγίσουμε με αντικειμενικότητα, διαύγεια και υπευθυνότητα το όλον ζήτημα, απλά θα ματαιοπονούμε.
Όσο αδυνατεί ένα σημαντικό κομμάτι του λαού, αρνούμενο πεισματικά, να αποδεχθεί το μοιραίο λάθος του 2009, παρά το γεγονός ότι έχουν καταπέσει όλες οι κατασκευασμένες κατηγορίες, τόσο απομακρυνόμαστε από την καρδιά του προβλήματος.
Δεν είναι κακό να αποδεχθούν κάποιοι ότι παραπλανήθηκαν.
Το κακό είναι να μην το αποδέχονται και να αναζητούν αλλού τις ευθύνες.
Και θα συνεχίσουν να παραμένουν άσκοπες οι οποιεσδήποτε διορθωτικές κινήσεις, όσο επιλέγονται λύσεις μέσα από το ίδιο το πρόβλημα.
Χρειάζεται το καθαρό μυαλό, να δει ο κόσμος, ποιοι ήταν αυτοί που τον οδήγησαν σε αυτό το λάθος.
Και παίκτες σ΄εκείνο το βρώμικο παιχνίδι, υπήρξαν πολλοί κι από διάφορους χώρους.
Επιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, έπαιξαν τον ρόλο τους.
Δεν έριξαν όμως αυτοί τον Καραμανλή, αλλά εμείς.
Αυτό, είναι κάτι που θα πρέπει να το εμπεδώσουμε άπαντες.
Όταν αναπαράγουμε και πιστεύουμε παράλληλα, ότι οι υπεύθυνοι της πτώσεις του Κώστα Καραμανλή το 2009, ήταν οι εξωτερικοί παράγοντες που δημιούργησαν σκηνικά αποσταθεροποίησης και η διαπλοκή η οποία κατασκεύασε σκάνδαλα για να τον αποδομήσει, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να ρίχνουμε νερό στον μύλο τους.
Ο κόσμος οφείλει να καταλάβει ότι εξωτερικοί παράγοντες και διαπλοκή, τότε, εκμεταλλεύθηκαν την δική μας δύναμη.
Γιατί, ούτε τα ξένα κέντρα έχουν τη δύναμη που πιστεύουμε, πολύ δε περισσότερο η διαπλοκή, η οποία ποντάρει στην πλάνη και τη χειραγώγηση.
Αν ο λαός την ώρα που αποκαλυπτόταν οι υποκλοπές, αντί να τις διακωμωδεί, ξεκινούσε να προβληματίζεται όσον αφορά το γιατί.
Αν ο λαός στεκόταν στο πλευρό του Κώστα Καραμανλή, την ώρα που ξένοι πράκτορες κατέκαιγαν την Ελλάδα απ΄άκρη σ΄άκρη.
Αν ο λαός την ώρα που οι αναρχικοί του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με ξένους πράκτορες και με αφορμή τον τραγικό χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αντί να κατηγορεί την κυβέρνηση για ανευθυνότητα, έβαζε την λογική του και έβλεπε την σκοπιμότητα των επεισοδίων.
Αν ο λαός δεν πίστευε τη διαπλοκή και τους αργυρώνητους κονδυλοφόρους που κατασκεύαζαν πληρωμένα σκάνδαλα, που δημοσίευαν πληρωμένα συμπεράσματα τα οποία δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, αν δεν αναπαρήγαγε και αυτός τους συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς-δημιουργήματα αρρωστημένου μίσους ή εμπάθειας και αντίθετα αν έβλεπε τους λόγους και τις πραγματικές αιτίες αυτών των πρόστυχων συμπεριφορών.
Αν δεν πίστευε και αν δεν στήριζε, άμεσα ή έμμεσα, τον κύριο λεφτά υπάρχουν, τον άνθρωπο που κατάφερνε να διασκεδάζει το πανελλήνιο με τα καμώματα του.
Ούτε ο Καραμανλής θα έπεφτε, αλλά και ούτε η χώρα θα είχε την σημερινή της κατάντια.
Βεβαίως υπάρχουν και πολύ, οι οποίοι θέλουν να αυτοχαρακτηρίζονται ως ρεαλιστές και θεωρούν ότι στην παρούσα φάση, η οποιαδήποτε ιστορική αναδρομή δεν χρησιμεύει σε κάτι, αφού το ζητούμενο είναι το τώρα.
Σίγουρα κατά ένα μέρος έχουν δίκαιο.
Όμως στην περίπτωση που υποπέσεις σε ένα λάθος, όταν είναι αδύνατον να το διορθώσεις, τουλάχιστον, φροντίζεις να μην το επαναλάβεις.
Για να μην το επαναλάβεις, θα πρέπει να το αναγνωρίσεις και να κατανοήσεις τους λόγους που σε οδήγησαν σ΄αυτό.
Και αυτό είναι το ζητούμενο.
Λίγες μέρες μετά την υπογραφή του πρώτου και καθοριστικού μνημονίου, ο Κώστας Καραμανλής είχε πει σε μια συζήτηση οff the record ''εύχομαι να μην χρειαστεί να επανέλθω, γιατί η χώρα θα έχει καταστραφεί''.
Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
Και δυστυχώς θα κλhθεί να επανέλθει, κάτω από δύσκολες συνθήκες, με αδιευκρίνιστο το μέγεθος της καταστροφής.
Αυτό είναι βέβαιο.
Αν ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα, αυτό θα εξαρτηθεί.
Θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο αυτός ο λαός θα έχει διδαχθεί από τα λάθη του.
Κατά πόσο τα λάθη που γίνανε, τον χαλύβδωσαν και δεν τον έκαναν περισσότερο ευάλωτο.
Κατά πόσο ο ελληνικός λαός θα του δείξει πραγματική εμπιστοσύνη και όχι εμπιστοσύνη της στιγμής.
Κανένας ηγέτης δεν μπορεί να επιτύχει ακόμη και σε ένα εύκολο έργο, αν δεν χαίρει της εμπιστοσύνης του λαού του.
Πόσο δε μάλλον, όταν μιλάμε για την αναγέννηση ενός κατεστραμμένου Έθνους.
Ο Καραμανλής το γνωρίζει αυτό καλύτερα απ΄όλους μας.
Γνωρίζει ότι αν δεν υπάρξει αυτή η βασική προϋπόθεση, η επιστροφή του θα είναι ανώφελη.
Και επειδή δεν είναι καρεκλοκένταυρος δεν θα την κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου