 |
| Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι το εγκληματικό σχέδιο σε βάρος των συμφερόντων της πατρίδας μας ήταν πολυεπίπεδο και η προσπάθεια Καραμανλή με τα ανοίγματα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής έπρεπε να σταματήσει με κάθε τρόπο. Θεωρώ λοιπόν ότι η δυσαρέσκεια των συμμάχων μας ήταν δεδομένη, όπως δεδομένη ήταν και η παρέμβασή τους στην αποσταθεροποίηση της τότε κυβέρνησης και της χώρας γενικότερα και θεωρώ δεδομένη και τη συμμετοχή στο σχέδιο αυτό «πρόθυμων» ιθαγενών συνεργατών. |
Αυτό λοιπόν που μπορώ μετά βεβαιότητας να αναφέρω είναι ότι ανέκαθεν στελέχη των Ξένων Υπηρεσιών Πληροφοριών (ΞΥΠ) και κυρίως των αμερικανικών υπηρεσιών παρακολουθούσαν να συντηρήσουν ένα ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Επίσης, ένα ακόμα χαρακτηριστικό όλων των στελεχών και όλων των ΞΥΠ είναι, ανεξαρτήτως της συνεργασίας και της βαθμίδας στελεχών, να προσπαθούν να προωθήσουν προϊόντα δικής τους παραγωγής και να τονίζουν πάντα ότι η Ελλάδα είναι μία Δυτική – ΝΑΤΟϊκή χώρα και έτσι πρέπει να παραμείνει. Οι πιέσεις αυτές εντάθηκαν πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ακόμη θα ήθελα να καταθέσω ότι πληροφόρηση τέτοιου είδους (όπως δηλαδή αυτή των Ρώσων προς την ΕΥΠ) και ανταλλαγή πληροφοριών δεν είναι ασυνήθιστη μεταξύ των υπηρεσιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη βομβιστική ενέργεια στη Βοστώνη, όπου αποκαλύφθηκε ότι οι ρωσικές υπηρεσίες είχαν παράσχει ανάλογη ενημέρωση στις αμερικανικές υπηρεσίες»…
– Θυμάμαι ότι όποτε κάποια Ελληνική Κυβέρνηση έδειχνε να «ξεφεύγει» από τα συνήθη, τότε τα στελέχη συγκεκριμένων ΞΥΠ άρχιζαν τα «παρατράγουδα» και έκαναν σχόλια με υπαινιγμούς… Οι πιέσεις εντάθηκαν όπως προανέφερα πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Χαρακτηριστικό η πρωτοφανής φιλοξενία αλλά και η αγωνιώδης προσπάθεια των Αμερικανών αξιωματούχων να μας παρουσιάσουν τα αμερικανικά προϊόντα εξελιγμένης τεχνολογίας κατά την παρουσία μου στο Salt Lake City (Χειμερινή Ολυμπιάδα 2002),ως εκπρόσωπος της Υπηρεσίας, αλλά και στα κεντρικά γραφεία της CIA αμέσως μετά (έγινε και προσπάθεια «προσέγγισής» μου). Πολλοί από αυτούς κατέστησαν σαφές ότι εάν δεν προμηθευτούμε τα «κατάλληλα» προϊόντα για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουμε την Ολυμπιάδα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της προμήθειας του συστήματος C4I των αμερικανικών συμφερόντων εταιρείας SAIC… (επισυνάπτω σχετικά).
Μετά την αλλαγή της Κυβέρνησης το 2004 και κυρίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διακρίναμε όλοι μία αλλαγή στάσης της νέας διοίκησης της Υπηρεσίας αλλά και της κυβέρνησης γενικότερα .Θύμιζε εποχές 1997-1999 επί Διοικήσεως Χ.Σταυρακάκη και τα δειλά ανοίγματα που προσπάθησε να κάνει προς Ανατολάς και που σταμάτησαν αμέσως μετά τα γεγονότα «Οτσαλάν». Θυμάμαι, έχοντας προσωπική εμπειρία, τον ενθουσιασμό του το 1997 όταν του ανέφερα ότι ανέτρεψα, ως εκπρόσωπος της Υπηρεσίας, σε σύσκεψη στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Μανς, πρόταση των Αγγλοαμερικανών Συμμάχων να αναλάβουν αυτοί κατά αποκλειστικότητα την εκπαίδευση των ειρηνευτικών στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, στο αντικείμενο HUΜΙΝT έναντι 5.000.000 δολαρίων το άτομο, αντιπροτείνοντας ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε εμείς στην Ελλάδα, στις εγκαταστάσεις μας , και μάλιστα δωρεάν σε όποια άλλη υπηρεσία επιθυμεί. Ακολούθως, με λεπτομέρειες θα αναφερθώ στις υπό διερεύνηση υποθέσεις – θέματα που θεωρώ ότι έπαιξαν τη σημασία τους στην υπονόμευση και τελικά στην ανατροπή της τότε κυβέρνησης.
Για τη μεγάλη υπόθεση των υποκλοπών γνωρίζω μόνον ό,τι έχω διαβάσει στον Τύπο και ότι την περίοδο εκείνη η Υπηρεσία δεν είχε τη δυνατότητα τέτοιου είδους υποκλοπών… Απ’ ότι έχω διαβάσει στον Τύπο της εποχής εκείνης, ήμουν κι εγώ ανάμεσα στα θύματα των υποκλοπών εκείνων (επισυνάπτονται σχετικά.
Αν αυτό αληθεύει, εκτιμώ ότι πιθανόν να οφείλεται στη στάση μου σε θέματα που κάποιοι τα θεωρούσαν ζωτικής σημασίας για την πολιτική τους.
Το ότι πιθανότατα οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν κυβερνητικά στελέχη εκείνης της εποχής δεν μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση… Πεποίθησή μου είναι ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το έκαναν ανέκαθεν… Άλλωστε, αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο πρέσβης του (Ρις), όπως αποκάλυψαν τα Wikileaks.
Την ίδια περίοδο θεωρώ ότι οι Αμερικανοί ήταν πολύ δυσαρεστημένοι που η Ελληνική Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή δεν στήριξε το Σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος. Από ό,τι θυμάμαι, ο μόνος που το υποστήριξε θερμά ήταν ο ΓΑΠ».
Μετά την αλλαγή της Κυβέρνησης το 2004 και κυρίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διακρίναμε όλοι μία αλλαγή στάσης της νέας διοίκησης της Υπηρεσίας αλλά και της κυβέρνησης γενικότερα .Θύμιζε εποχές 1997-1999 επί Διοικήσεως Χ.Σταυρακάκη και τα δειλά ανοίγματα που προσπάθησε να κάνει προς Ανατολάς και που σταμάτησαν αμέσως μετά τα γεγονότα «Οτσαλάν». Θυμάμαι, έχοντας προσωπική εμπειρία, τον ενθουσιασμό του το 1997 όταν του ανέφερα ότι ανέτρεψα, ως εκπρόσωπος της Υπηρεσίας, σε σύσκεψη στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Μανς, πρόταση των Αγγλοαμερικανών Συμμάχων να αναλάβουν αυτοί κατά αποκλειστικότητα την εκπαίδευση των ειρηνευτικών στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, στο αντικείμενο HUΜΙΝT έναντι 5.000.000 δολαρίων το άτομο, αντιπροτείνοντας ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε εμείς στην Ελλάδα, στις εγκαταστάσεις μας , και μάλιστα δωρεάν σε όποια άλλη υπηρεσία επιθυμεί. Ακολούθως, με λεπτομέρειες θα αναφερθώ στις υπό διερεύνηση υποθέσεις – θέματα που θεωρώ ότι έπαιξαν τη σημασία τους στην υπονόμευση και τελικά στην ανατροπή της τότε κυβέρνησης.
Για τη μεγάλη υπόθεση των υποκλοπών γνωρίζω μόνον ό,τι έχω διαβάσει στον Τύπο και ότι την περίοδο εκείνη η Υπηρεσία δεν είχε τη δυνατότητα τέτοιου είδους υποκλοπών… Απ’ ότι έχω διαβάσει στον Τύπο της εποχής εκείνης, ήμουν κι εγώ ανάμεσα στα θύματα των υποκλοπών εκείνων (επισυνάπτονται σχετικά.
Αν αυτό αληθεύει, εκτιμώ ότι πιθανόν να οφείλεται στη στάση μου σε θέματα που κάποιοι τα θεωρούσαν ζωτικής σημασίας για την πολιτική τους.
Το ότι πιθανότατα οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν κυβερνητικά στελέχη εκείνης της εποχής δεν μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση… Πεποίθησή μου είναι ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το έκαναν ανέκαθεν… Άλλωστε, αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο πρέσβης του (Ρις), όπως αποκάλυψαν τα Wikileaks.
Την ίδια περίοδο θεωρώ ότι οι Αμερικανοί ήταν πολύ δυσαρεστημένοι που η Ελληνική Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή δεν στήριξε το Σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος. Από ό,τι θυμάμαι, ο μόνος που το υποστήριξε θερμά ήταν ο ΓΑΠ».
– Τον Απρίλιο του 2008 ο Κ. Καραμανλής, εκφράζοντας το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, είπε το μεγάλο ΟΧΙ στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Είχε βέβαια προειδοποιήσει μήνες πριν τον αμερικανικό παράγοντα για τη στάση του αυτή (Νίμιτς και ΣΙΑ), οι οποίοι (αμερικανοί) ήσαν ήδη έξαλλοι από τις αρχές του έτους (2008) όταν υπεγράφη στο προεδρικό μέγαρο της Σόφιας η συμφωνία των μετόχων και το καταστατικό της διεθνούς εταιρείας για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης.
Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ εθεωρείτο «λίαν σημαντικό» ζήτημα για την πολιτική παρακαταθήκη του Μπους Τζούνιορ, όπως άλλωστε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ανέφερε και ο Έλληνας Πρέσβης στις ΗΠΑ κ. Άλεξ Μαλλιάς σε τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ. Λέγεται μάλιστα ότι ο έμπειρος διπλωμάτης δέχθηκε «συμβουλές» από την τότε αναπληρώτρια σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ κ. Τζούντι Άσλεϊ ότι η ελληνική αρνησικυρία «θα σήμαινε ατυχή επιλογή με συνέπειες» και προανήγγειλε την αναβολή κάθε εξέλιξης στο πρόγραμμα VISA Walner. Υπενθυμίζω ότι τελικά αρνήθηκαν τη χορήγηση βίζας μόνο στους έλληνες πολίτες από όλους τους άλλων πολίτες χωρών της Ε.Ε.
Το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι σε συνδυασμό με την επίσκεψη Καραμανλή αργότερα τον ίδιο μήνα στη Μόσχα για να συζητήσει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν τον αγωγό «South Stream» θεωρώ ότι έκανε έξαλλους τους Αμερικανούς (που προωθούσαν τον αγωγό της “Nabuco”) και κάποιους Ευρωπαίους… Δεν συγχώρησαν ποτέ την πατριωτική στάση του Έλληνα πρωθυπουργού. Χαρακτηριστικό είναι έγγραφο που διέρρευσε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο στις 23/4/2008 στα περίφημα Wikileaks και που αναφέρει πως η Γερμανία αντιλαμβάνεται την απογοήτευση των ΗΠΑ για το βέτο της Ελλάδας προς την ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, οι συντάκτες του εγγράφου υπογράμμισαν ότι προσωπικώς η καγκελάριος δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα εκείνες τις ημέρες πριν από τη Σύνοδο για να πείσει τον Καραμανλή να βάλει νερό στο κρασί του. Θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο ότι στο έγγραφο αυτό υπάρχει και μία έμμεση αναφορά για το Σκοπιανό και την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993. «Τουλάχιστον μία κυβέρνηση έχει καταρρεύσει εξαιτίας του ονόματος» αναφέρει και προσθέτει «και έτσι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι πολύ προσεκτική…».
Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ εθεωρείτο «λίαν σημαντικό» ζήτημα για την πολιτική παρακαταθήκη του Μπους Τζούνιορ, όπως άλλωστε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ανέφερε και ο Έλληνας Πρέσβης στις ΗΠΑ κ. Άλεξ Μαλλιάς σε τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ. Λέγεται μάλιστα ότι ο έμπειρος διπλωμάτης δέχθηκε «συμβουλές» από την τότε αναπληρώτρια σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ κ. Τζούντι Άσλεϊ ότι η ελληνική αρνησικυρία «θα σήμαινε ατυχή επιλογή με συνέπειες» και προανήγγειλε την αναβολή κάθε εξέλιξης στο πρόγραμμα VISA Walner. Υπενθυμίζω ότι τελικά αρνήθηκαν τη χορήγηση βίζας μόνο στους έλληνες πολίτες από όλους τους άλλων πολίτες χωρών της Ε.Ε.
Το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι σε συνδυασμό με την επίσκεψη Καραμανλή αργότερα τον ίδιο μήνα στη Μόσχα για να συζητήσει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν τον αγωγό «South Stream» θεωρώ ότι έκανε έξαλλους τους Αμερικανούς (που προωθούσαν τον αγωγό της “Nabuco”) και κάποιους Ευρωπαίους… Δεν συγχώρησαν ποτέ την πατριωτική στάση του Έλληνα πρωθυπουργού. Χαρακτηριστικό είναι έγγραφο που διέρρευσε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο στις 23/4/2008 στα περίφημα Wikileaks και που αναφέρει πως η Γερμανία αντιλαμβάνεται την απογοήτευση των ΗΠΑ για το βέτο της Ελλάδας προς την ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, οι συντάκτες του εγγράφου υπογράμμισαν ότι προσωπικώς η καγκελάριος δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα εκείνες τις ημέρες πριν από τη Σύνοδο για να πείσει τον Καραμανλή να βάλει νερό στο κρασί του. Θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο ότι στο έγγραφο αυτό υπάρχει και μία έμμεση αναφορά για το Σκοπιανό και την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993. «Τουλάχιστον μία κυβέρνηση έχει καταρρεύσει εξαιτίας του ονόματος» αναφέρει και προσθέτει «και έτσι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι πολύ προσεκτική…».
– Στα Δεκεμβριανά παραδόθηκε η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις σε σχέδιο ανωμαλίας που όπως έχουμε διαβάσει, αλλά και όπως λένε κάποιοι παλαιότεροι, θύμιζε έντονα το ξενοκίνητο παρακράτος τον Μάιο του 1963… Φημολογείται έντονα ότι έγινε «χαμός» με χιλιάδες πακέτα καρτοκινητών μέσα σε λίγα λεπτά για την κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως μαθητών… Λέγεται ότι μόνο στα μέλη των 15μελών συμβουλίων των σχολείων είχαν σταλεί με μαζική αποστολή δεκαπέντε χιλιάδες SMS, γεγονός που, όπως λένε αρμοδιότεροι, αυτή η πρωτοβουλία ξεπερνούσε κατά πολύ τις οργανωτικές δυνατότητες οποιασδήποτε ομάδας ή κόμματος στήριξε εκείνες τις μεγάλες κινητοποιήσεις. Θεωρώ λοιπόν ότι οι τότε κινητοποιήσεις είχαν σχεδιαστεί από καιρό πριν για να αναπτυχθούν με την κατάλληλη ευκαιρία και αυτό συνέβη επ’ ευκαιρία της δολοφονίας του άτυχου παιδιού.
Κυριότερο όμως από όλα αυτά για την έντονη δυσαρέσκεια των Αμερικανών θεωρώ τις συμφωνίες και τα ανοίγματα Καραμανλή προς Ρωσία και Κίνα. Άλλωστε, τα τηλεγραφήματα των Αμερικανών πρέσβεων της Αθήνας προς Ουάσινγκτον που αποκάλυψαν τα Wikileaks, αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων εκείνης της εποχής είναι χαρακτηριστικά… (επισυνάπτονται σχετικά).
Κυριότερο όμως από όλα αυτά για την έντονη δυσαρέσκεια των Αμερικανών θεωρώ τις συμφωνίες και τα ανοίγματα Καραμανλή προς Ρωσία και Κίνα. Άλλωστε, τα τηλεγραφήματα των Αμερικανών πρέσβεων της Αθήνας προς Ουάσινγκτον που αποκάλυψαν τα Wikileaks, αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων εκείνης της εποχής είναι χαρακτηριστικά… (επισυνάπτονται σχετικά).
– Ιδιαίτερα τα θέματα της ενεργειακής πολιτικής, οι αμυντικές συμφωνίες για την προμήθεια ρωσικών οπλικών συστημάτων αλλά και το Δορυφορικό «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά τη Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» της ΕΥΠ με το ρωσικό λογισμικό, θεωρώ ότι πρέπει να τους πείραξαν πάρα πολύ, γιατί θεωρώ ότι αυτές οι κινήσεις Καραμανλή και της Κυβέρνησής του εξυπηρετούσαν κατά την ταπεινή μου άποψη άριστα τα Εθνικά μας συμφέροντα, άλλαξαν δραματικά τη γεωπολιτική ισορροπία στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, αποδυνάμωναν την στρατηγική σημασία των Δαρδανελλίων και της Τουρκίας, περιόριζαν την εξάρτηση της πατρίδας μας από το πετρέλαιο, καθιστούσαν τη χώρα μας «ελεγκτή» της ροής του φυσικού αερίου προς Αλβανία και Σκόπια και, το κυριότερο, καθιστούσαν την πατρίδα μας χώρα με ειδικό γεωπολιτικό βάρος στην ΕΕ και στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα. Αυτό όμως που φοβήθηκαν οι Αμερικανοί ήταν ότι με τον τρόπο αυτό η Ρωσία καθίστατο και πάλι ένας δυνατός παίκτης στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή. Σημειωτέον ότι ο αγωγός «South Stream» θα συνέδεε τη Ρωσία με την Ιταλία, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Θα ξεκίναγε από τη Ν. Ρωσία και μέσω της Μαύρης Θάλασσας, της Βουλγαρίας (Μπουργκάς) και της Ελλάδας (Αλεξανδρούπολη) θα κατέληγε στην Ιταλία αφού θα τροφοδοτούσε μέσω Ελλάδας και τις Βαλκανικές χώρες.
Ο ύποπτος ρόλος συγκεκριμένων Αμερικανών αξιωματούχων, όπως του προξένου Θεσσαλονίκης Μπράιαν Χόι Λι, με την «έντονη» δραστηριότητα σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα, αλλά κυρίως του τότε βοηθούν υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Μπράιζα και της τουρκικής καταγωγής συζύγου του Ζεϊνό Μπαράν, έπαιξαν, νομίζω, σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. Για παράδειγμα, η Μπαράν «εκπόνησε» το 2008 μία «μελέτη» υπό την αιγίδα του γνωστού αμερικανικού «Hudson Institute» που κοινοποιήθηκε στα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου και ήταν ένας λίβελος κατά του Κ. Καραμανλή και της κυβέρνησής του. Η «μελέτη» αυτή διοχετεύθηκε σε όλα τα Δυτικά Κέντρα λήψης αποφάσεων. Η τουρκάλα δημοσιογράφος και σύζυγος του Μπράιζα ανέφερε μεταξύ άλλων στη «μελέτη» της αυτή για τις συχνές συναντήσεις Καραμανλή – Πούτιν, χαρακτήριζε τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη «αντιδραστικό» έργο που θα λειτουργούσε ως «γέφυρα» επιρροής της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή, ότι η Ρωσία μέσω του τερματικού σταθμού στην Αυστρία θα αποκτούσε σημαντικές πληροφορίες για ενεργειακά αποθέματα της ΕΕ και ότι η πολιτική και οικονομική της επιρροή θα αυξανόταν κατακόρυφα, ενώ θα είχε και τη δυνατότητα να διαθέτει τον πρώτο λόγο στην διαμόρφωση των τιμών παγκοσμίως.
Οι αμερικανοί, που μάλλον είχαν αιφνιδιαστεί με τον γερμανορωσικό «Nord Stream», πανικοβλήθηκαν στην ιδέα και ενός αντίστοιχου, του «South Stream». Χαρακτηριστικό του πανικού των Αμερικανών ήταν και η έκφραση της δυσφορίας τους αυτής και δημοσίως. Ο Μπράιζα από το καλοκαίρι του 2007 σε μία προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον Νότιο αγωγό δήλωσε: «Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση της ΕΕ με όρους πολιτικής ανταγωνισμού», ενώ σε τηλεγράφημά του (17/12/2007) προς τον Έλληνα πρέσβη κ. Μάλλια ανέφερε με τον γνωστό αμερικανικό τρόπο: «Πρόκειται για μία ολέθρια ενέργεια του πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας; Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μία προειδοποίηση; Τι συμβαίνει; Αποφάσισε η Ελλάδα να ρίξει λευκή πετσέτα προς τον TGI και να σφυρηλατήσει στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο, με συνέπεια το μερίδιο της Gazprom στην αγορά του φυσικού αερίου στην Ελλάδα να συνεχίσει να είναι 100%; Βρισκόμαστε σε σύγχυση», ενώ η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα σε τηλεγράφημά της προς την Ουάσινγκτον (22/8/2008) ανέφερε: «Μία ομάδα ρώσων, στελέχη της αμυντικής βιομηχανίας, είναι προγραμματισμένο να επισκεφθεί την Αθήνα για να συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους την προμήθεια ρωσικών αρμάτων μεταφοράς προσωπικού. Τον Σεπτέμβριο η Ελληνική Βουλή αναμένεται να επικυρώσει τη συμφωνία για τον αγωγό «South Stream». Έχουμε εργαστεί ώστε να ανατρέψουμε και τις δύο αυτές αρρωστημένες κινήσεις, όμως περαιτέρω συζητήσεις με Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον για το θέμα θα βοηθούσαν».
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω επί του θέματος, καθότι αρμοδιότεροι από εμένα, όπως κυβερνητικά στελέχη της εποχής, έκαναν σχετικές αποκαλύψεις στον Τύπο πρόσφατα για τις πιέσεις και τις νουθεσίες που εδέχθησαν από Αμερικανούς αξιωματούχους της εποχής εκείνης (επισυνάπτεται). Το ότι, όπως ανέφερα, οι Αμερικανοί είναι συνηθισμένοι σ’ αυτές τις πρακτικές, φαίνεται και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις στον Τύπο για τις δημόσιες δηλώσεις τους για το θέμα της πώλησης της ΔΕΠΑ σε ρωσική εταιρεία (επισυνάπτονται).
Οι αμερικανοί, που μάλλον είχαν αιφνιδιαστεί με τον γερμανορωσικό «Nord Stream», πανικοβλήθηκαν στην ιδέα και ενός αντίστοιχου, του «South Stream». Χαρακτηριστικό του πανικού των Αμερικανών ήταν και η έκφραση της δυσφορίας τους αυτής και δημοσίως. Ο Μπράιζα από το καλοκαίρι του 2007 σε μία προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον Νότιο αγωγό δήλωσε: «Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση της ΕΕ με όρους πολιτικής ανταγωνισμού», ενώ σε τηλεγράφημά του (17/12/2007) προς τον Έλληνα πρέσβη κ. Μάλλια ανέφερε με τον γνωστό αμερικανικό τρόπο: «Πρόκειται για μία ολέθρια ενέργεια του πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας; Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μία προειδοποίηση; Τι συμβαίνει; Αποφάσισε η Ελλάδα να ρίξει λευκή πετσέτα προς τον TGI και να σφυρηλατήσει στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο, με συνέπεια το μερίδιο της Gazprom στην αγορά του φυσικού αερίου στην Ελλάδα να συνεχίσει να είναι 100%; Βρισκόμαστε σε σύγχυση», ενώ η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα σε τηλεγράφημά της προς την Ουάσινγκτον (22/8/2008) ανέφερε: «Μία ομάδα ρώσων, στελέχη της αμυντικής βιομηχανίας, είναι προγραμματισμένο να επισκεφθεί την Αθήνα για να συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους την προμήθεια ρωσικών αρμάτων μεταφοράς προσωπικού. Τον Σεπτέμβριο η Ελληνική Βουλή αναμένεται να επικυρώσει τη συμφωνία για τον αγωγό «South Stream». Έχουμε εργαστεί ώστε να ανατρέψουμε και τις δύο αυτές αρρωστημένες κινήσεις, όμως περαιτέρω συζητήσεις με Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον για το θέμα θα βοηθούσαν».
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω επί του θέματος, καθότι αρμοδιότεροι από εμένα, όπως κυβερνητικά στελέχη της εποχής, έκαναν σχετικές αποκαλύψεις στον Τύπο πρόσφατα για τις πιέσεις και τις νουθεσίες που εδέχθησαν από Αμερικανούς αξιωματούχους της εποχής εκείνης (επισυνάπτεται). Το ότι, όπως ανέφερα, οι Αμερικανοί είναι συνηθισμένοι σ’ αυτές τις πρακτικές, φαίνεται και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις στον Τύπο για τις δημόσιες δηλώσεις τους για το θέμα της πώλησης της ΔΕΠΑ σε ρωσική εταιρεία (επισυνάπτονται).
– Γενικά λοιπόν θεωρώ ότι όλα τα παραπάνω όπως και άλλα γεγονότα που έλαβαν χώρα την περίοδο 2004 – 2008 έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στην αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και της χώρας… Γεγονότα, όπως η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω και απαγωγών μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως του Μυλωνά τον Ιούνιο του 2008, όπως η κοινωνική – εκκλησιαστική αναταραχή με την κρίση στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων που παραλίγο να εκθρονίσει και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Μακαριστό Χριστόδουλο, δημιουργώντας έτσι τεράστια προβλήματα σε Εκκλησία και Πολιτεία, ενώ μου προξενεί πλέον μετά από όλα αυτά ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός της πτώσης του ελικοπτέρου με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας την 11η Σεπτεμβρίου 2004 και αυτό γιατί δύο ημέρες μετά ανατινάχθηκε στο αεροδρόμιο του Καΐρου το αυτοκίνητο δύο λογιστών του Πατριαρχείου. Και αν όντως ήταν εγκληματική – δολοφονική ενέργεια, μήπως επελέγη το Άγιος Όρος ως στόχος για να περαστεί και ένα μήνυμα προς την πλευρά Πούτιν που τότε το επισκεπτόταν συχνά; Δεν θέλω να υιοθετήσω την άποψη που έχει αναφερθεί και στον Τύπο ότι στόχος μπορεί να ήταν και ο ίδιος ο Πούτιν, ούτε μπορώ να γνωρίζω αν μέσα στο ελικόπτερο υπήρχε και Αμερικανός πράκτορας, όπως έχει γραφτεί σχετικά, γιατί δεν μου αρέσει να συνωμοσιολογώ.
Επίσης δεν μπορώ να μην λάβω υπόψη μου γεγονότα όπως οι φονικές και καταστροφικές πυρκαγιές του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2007 που δεν μπορεί να έγιναν χωρίς καλά οργανωμένο σχέδιο και που, όπως φημολογείται, οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να παράσχουν βοήθεια μέσω των δορυφόρων τους με γελοία επιχειρήματα, όπως δολοφονικές – τρομοκρατικές επιθέσεις και χτυπήματα κατά της Αμερικανικής Πρεσβείας με εντυπωσιακό τρόπο, όπως ο σχεδιασμός από την Τουρκία πρόκλησης «θερμού» επεισοδίου τύπου Ιμίων στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου στην προσπάθεια της δημιουργίας «γκρίζων ζωνών», όπως η στάση της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ – ΓΑΠ) με την εμμονή της σε θέματα όπως της «υπόθεσης» Πακιστανών, προμήθειας συστημάτων υψηλής τεχνολογίας από την ΕΥΠ κ.λ.π., αλλά και οι αποκαλύψεις των Wikileaks για το ρόλο του, που δήλωνε ευθαρσώς στους Αμερικανούς «Νιώθω πολύ κοντά σας, κάντε με μεσολαβητή σας…» (επισυνάπτονται – σ.σ.: όλες οι απόρρητες εκθέσεις της Αμερικανικής Πρεσβείας – Σπέκχαρντ), αλλά και η στάση του ίδιου και στελεχών της κυβέρνησής του αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους, που έσπευσαν να δώσουν «αναφορά» στον Αμερικανό πρέσβη της Αθήνας (Χρυσοχοΐδης – Μπίκας) για τα συμβαίνοντα στο υπουργείο και την υπηρεσία (επισυνάπτονται), αλλά και η στάση του ίδιου του ΓΑΠ στη συνάντησή του, τον Φεβρουάριο του 2010, με τον Πούτιν στη Μόσχα, σύμφωνα με δημοσιεύματα που αναφέρονται στην επιστολή του ομογενούς βουλευτή της Ρωσικής Δούμας και επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Ιβάν Σαββίδη (επισυνάπτεται), αλλά και σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα και αναλύσεις έγκυρων ξένων αναλυτών, όπως του Γερμανού «γκουρού» επί των χρηματιστηριακών Ντιρκ Μιούλερ, γνωστού και ως «Mr Dax», που στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», αλλά και σε πρόσφατες συνεντεύξεις του αναφέρει ότι «ο Παπανδρέου ήταν η εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ και αποστολή του ήταν με κάθε τρόπο να επιφέρει τη ρήξη στις σχέσεις Ελλάδας με την Ευρώπη…
Θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα, τι ρόλο έπαιξε ο Παπανδρέου. Για λογαριασμό ποίου έδρασε;», ενώ ισχυρίζεται ότι το θέμα με τα ελληνικά κοιτάσματα –πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο- είναι γνωστό, και ότι το ΔΝΤ θέλει να στύψει την Ελλάδα πριν την ξεπουλήσει για τα κοιτάσματά της. Εξηγεί το πώς οι ΗΠΑ έσπειραν τη διχόνοια μαζί με την κρίση στην Ευρώπη, για να θερίσουν… πετρέλαιο και φυσικό αέριο και ότι ακριβώς στη φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον ΓΑΠ και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων (επισυνάπτονται).Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι το εγκληματικό σχέδιο σε βάρος των συμφερόντων της πατρίδας μας ήταν πολυεπίπεδο και η προσπάθεια Καραμανλή με τα ανοίγματα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής έπρεπε να σταματήσει με κάθε τρόπο. Θεωρώ λοιπόν ότι η δυσαρέσκεια των συμμάχων μας ήταν δεδομένη, όπως δεδομένη ήταν και η παρέμβασή τους στην αποσταθεροποίηση της τότε κυβέρνησης και της χώρας γενικότερα και θεωρώ δεδομένη και τη συμμετοχή στο σχέδιο αυτό «πρόθυμων» ιθαγενών συνεργατών.
Κωνσταντίνος Αγγελάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου