Πρώτη δημοσίευση 30 Οκτωβρίου 2013
Ρεπορτάζ : Τιτίκα Ανουσάκη - Βαγγέλης Βιτζηλαίος
«Κυβέρνηση ψόφιων κοριών», «Υποκλοπή εθνικής κυριαρχίας», «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο», «Και όμως γνωρίζουν. Για επιχείρηση συγκάλυψης μιλάει το ΠΑΣΟΚ».
Θα μπορούσε να είναι σημερινά πρωτοσέλιδα που στρέφονται εναντίον της Μέρκελ και όλων των ηγετών που η αμερικανική NSA είχε θέσει υπό παρακολούθηση.
Κι όμως είναι τα πρωτοσέλιδα από τον Φεβρουάριο του 2006 όταν τότε από μόνη της η κυβέρνηση Καραμανλή είχε αποκαλύψει την υπόθεση των υποκλοπών των τηλεφώνων του Πρωθυπουργού, υπουργών, στελεχών των υπηρεσιών ασφάλειας και άλλων δημόσιων προσώπων.
Τότε που ένα σκάνδαλο κατασκοπείας εθνικής σημασίας έγινε βορά μικροπολιτικών και λαϊκών επιθέσεων εναντίον της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση και σύσσωμου σχεδόν του ελληνικού Τύπου.
Εν έτη 2013 σε μια αντίστοιχη και σαφώς μεγαλύτερης έκτασης σκάνδαλο όπου αποκαλύπτεται ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν ολόκληρο τον πλανήτη τα βέλη δεν στρέφονται εναντίον των παρακολουθούμενων (όπως τότε στην περίπτωση Καραμανλή) αλλά εναντίον όσων παρακολουθούν.
Στη Γερμανία σήμερα ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος υποστηρίζει την Άνγκελα Μέρκελ που έπεσε θύμα των παρακολουθήσεων και στρέφεται εναντίον των ΗΠΑ και του Μπαράκ Ομπάμα αποδεικνύοντας πως τα θέματα εθνικής ασφάλειας μιας χώρας δεν αποτελούν πεδίο και δεν αφήνουν περιθώριο κομματικών αντιπαραθέσεων χαμηλού επιπέδου όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ το 2006.
Την ώρα λοιπόν που η ίδια η κυβέρνηση Καραμανλή αποκάλυπτε την υπόθεση των υποκλοπών ταυτόχρονα γινόταν στόχος σφοδρών επιθέσεων της αντιπολίτευσης με τον Γιώργο Παπανδρέου να εμφανίζει ουσιαστικά την κυβέρνηση ως θύτη ενώ ήταν το θύμα των παρακολουθήσεων.
Και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι δηλώσεις του Θεόδωρου Πάγκαλου ο οποίος με μια «αβάσταχτη ελαφρότητα» αποκαλύπτει κρατικά μυστικά, λεπτομέρειες και διαλόγους από υποκλαπείσες συνομιλίες και κανείς δεν αντιδρά.
Καμία αντίδραση από την Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς ο κ. Πάγκαλος αναφέρεται ξεκάθαρα στην περίοδο που ο κ. Παπούλιας ήταν υπουργός Εξωτερικών, καμία αντίδραση από το ΠΑΣΟΚ που το 2006 «έπεφτε από τα σύννεφα» για τις παρακολουθήσεις ενώ του ήταν γνώριμες πρακτικές από τις περιόδους διακυβέρνησης του.
Εντυπωσιακό είναι πως η δικαιοσύνη για ακόμη μια φορά παραμένει θεατής και δεν παρεμβαίνει σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εθνική ασφάλεια και που μπορούν να εμπλέξουν τη χώρα σε «περίεργα» μονοπάτια, είτε ισχύουν οι ισχυρισμοί του είτε όχι.
Το χρονικό της αποκάλυψης από την κυβέρνηση Καραμανλή
Ήταν 2 Φεβρουαρίου του 2006 όταν τρεις υπουργοί της κυβέρνησης Καραμανλή (Θ. Ρουσόπουλος, Γ. Βουλγαράκης και Αν. Παπαληγούρας) αποκάλυπταν πως ένα σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών που άγγιζε ακόμα και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Οι υποκλοπές ανακαλύφθηκαν «τυχαία» από την ίδια την εταιρία στις 4 Μαρτίου του 2005 και η κυβέρνηση ενημερώθηκε έξι μέρες αργότερα. Μετά 11 μήνες και έπειτα από έρευνες οι τρεις υπουργοί σε κοινή συνέντευξη τύπου ενημέρωναν τον ελληνικό λαό για το μεγαλύτερο σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών.
Από τις 2 Φεβρουαρίου οι αποκαλύψεις διαδέχονταν η μία την άλλη με την υπόθεση να εξελίσσεται σε πολλά επίπεδα: δικαστικό, πολιτικό ακόμα και αστυνομικό, καθώς μια ημέρα πριν από τον εντοπισμό του κακόβουλου λογισμικού στη Vodafone ένα στέλεχος της ο Κώστας Τσαλικίδης, εντοπίστηκε νεκρός μέσα στο σπίτι του με όλες τις πρώτες ενδείξεις να κάνουν λόγο για αυτοκτονία.
Οι υποκλοπές αφορούσαν όπως ανακοίνωσαν οι υπουργοί περίπου 100 τηλέφωνα ανάμεσά τους του Κ. Καραμανλή, υπουργών, στελεχών υπουργείων όπως το Εθνικής Άμυνας και το Δημόσιας Τάξης καθώς και στελεχών του ΓΕΝ και του ΥΕΝ, αλλά και στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πραγματοποιούνταν μέσα από τηλέφωνα σκιές ενώ στο τρίγωνο των παρακολουθήσεων στους Αμπελόκηπους δεσπόζει το κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας.
Ένα μήνα αργότερα και ενώ η υπόθεση με έντονο «άρωμα» κατασκοπείας βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ο πρώην Αμερικανός διπλωμάτης Τζ. Κίσλινγκ, σε άρθρο του στο περιοδικό «The Nation», εξέφραζε την άποψη ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ευθύνονται για τις υποκλοπές τηλεφωνημάτων Ελλήνων πολιτικών και πολιτών.
Την ίδια ώρα η Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) κατέθετε το πόρισμά της στη Βουλή σύμφωνα με το οποίο τα κέντρα παρακολούθησης ήταν τρία, ο αριθμός των τηλεφώνων που ήταν παγιδευμένα απροσδιόριστος ενώ ανέφερε πως η Vodafone είχε δώσει στην ΑΔΑΕ διαφορετική λίστα τηλεφώνων από αυτή που της είχε προσκομίσει η Ericsson (η δεύτερη εταιρία που είχε εμπλακεί στην υπόθεση).
Στο δεύτερο της πόρισμα η ΑΔΑΕ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι χωρίς φυσικό αυτουργό μέσα από τη Vodafone δεν θα μπορούσαν να γίνονται οι παρεμβάσεις στο παράνομο λογισμικό και πως ο Κ. Τσαλικίδης γνώριζε ότι η Vodafone διέθετε το λογισμικό της νόμιμης συνακρόασης ενώ ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας Γιώργος Κορωνιάς είχε υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε την ύπαρξή του.
Ταυτόχρονα το πόρισμα του εισαγγελέα Πρωτοδικών Ι. Διώτη ανέφερε πως ο θάνατος του Κ. Τσαλικίδη, οφείλεται σε αυτοκτονία ενώ επεσήμανε πως δεν θα είχε αυτοκτονήσει εάν δεν υπήρχε η υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, καθώς και ότι είχε γνώση της εγκατάστασης του παράνομου λογισμικού στη Vodafone.
Με τα πορίσματα αυτά, ένα πρόστιμο μαμούθ της ΑΔΑΕ στη Vodafone και το πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής το οποίο υποστήριζε πως οι υποκλοπές έγιναν μέσω των ψηφιακών κέντρων της Vodafone, ενώ δεν μπορεί να αποκλεισθεί η συνυπευθυνότητα της Ericsson η υπόθεση έκλεισε.
Το 2010 η υπόθεση ξανάνοιξε με την εμφάνιση νέων στοιχείων που έδωσε η Vodafone η οποία ενημέρωσε τον εισαγγελέα ότι ένα «ανύπαρκτο» όπως αποδείχθηκε πρόσωπο (ονόματι Μάρκος Πέτρου), αγόρασε με τιμολόγιο την ίδια ημέρα (8-6-2004), τις 4 τηλεφωνικές συσκευές. Η εταιρεία, με βάση τον αριθμό ΙΜΕΙ των συσκευών, εντόπισε ότι οι τρεις χρησιμοποιήθηκαν ως «σκιές» των υποκλοπέων. Στην τέταρτη όμως κάποιος έβαλε κάρτα SIM που αντιστοιχούσε στην «αμερικάνικη πρεσβεία» και επικοινωνούσε αμέριμνος με άλλες γραμμές (κινητές ή σταθερές) της πρεσβείας, έως το Δεκέμβριο του 2004.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου