Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Τα αυτογκόλ του Αλέξη Τσίπρα ή «δεν έφταιγε αυτός τόσος ήταν»…

- Ποιος αλήθεια είπε στον Αλέξη Τσίπρα να πει τον Σ. Κυμπουρόπουλο «γλάστρα» και να συμπληρώσει πως «περιφέρεται ως εργαλείο από τον Κ. Μητσοτάκη»; 

- Ποιος είπε στον Αλέξη Τσίπρα να γράψει αυτά που έγραψε για τον πατέρα του λες και δεν ζει ο αντιστασιακός Φοίβος Ιωαννίδης, δεν έχει πει δημόσια ο Λεβέντης για την γνωριμία του με τον πατέρα του;

- Ποιος είπε στον Αλέξη Τσίπρα να συνεχίζει το ξέφρενο κρεσέντο κατά των «πλουσίων» και του «πλούτου» ύστερα από τις αποκαλύψεις για την κρουαζιέρα του μετά την καταστροφή στο Μάτι; 

Η απάντηση είναι μονολεκτική: ΚΑΝΕΙΣ!!!

Η, μάλλον το σωστό του το είπε η αμετροέπεια του και ο μικροαστικός εγωισμός ενός ημιμαθούς που κατάφερε λέγοντας τα πάντα και τίποτα να γίνει αρχηγός κόμματος και μετά πρωθυπουργός της κρίσης και σήμερα κατάντησε σε καφενειακού τύπου απαντήσεις του στιλ: «δεν είσαι άξιος να μιλάς εσύ για μένα»!!!

Αλήθεια ποιος στην ευχή είναι ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν μπορεί ένας πολιτικός αρχηγός να του απαντά στο ίδιο ιταμό ύφος που αυτός χρησιμοποιεί εδώ και 10 χρόνια; Ποιος είναι ο Αλέξης Τσίπρας που μιλά για αναπήρους με τρόπο που απάδει σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία; Τι έχει από το ήθος των προηγούμενων ηγετών της Αριστεράς μιας άλλης εποχής ο μικροαστός γιός του εργολάβου Παύλου Τσίπρα; 


Αλήθεια ποια είναι η «εντυπωσιακή» διαδρομή του στην πολιτική; Στη ζωή; Στην επιστήμη; Πότε πολέμησε για κάτι; Πότε εργάστηκε για κάτι; Πέρα από το δακτυλίδι διορισμού του από τον Αλέκο Αλαβάνο και το ότι επικράτησε στον μικρόκοσμο της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς»; Τι άλλο κατάφερε μέχρι την έλευση της κρίσης; Μιας κρίσης που οφείλεται στην συμπεριφορά ολόκληρου του ελληνικού πολιτικού συστήματος (Δεξιάς, ΠΑΣΟΚ και Αριστεράς); Γιατί όλοι ξέρουμε πως και η Αριστερά κυβέρνησε κι έδωσε δείγματα γραφής στα πανεπιστήμια, στον συνδικαλισμό, στην τοπική αυτοδιοίκηση και στις συγκυβερνήσεις του 1989-1990.

Δυστυχώς ο άκρατος και ενίοτε χυδαίος λαϊκισμός του Αλέξη Τσίπρα – αυτός που τον έφερε στην εξουσία – είναι μέρος της ηθικής κρίσης και του πολιτικού λαϊκισμού που μαστίζει την ελληνική κοινωνία εδώ και πολλά χρόνια, με ευθύνη και της Αριστεράς. Όπως έλεγε σε μια συζήτηση μας ο Λαοκράτης Βάσης «ήταν η ηθική κρίση που εκφράστηκε ως πολιτική κρίση και οδήγησε στην οικονομική κρίση. Και είναι σήμερα αυτή η βαθιά πολιτισμική κρίση της σύγχρονης Ελλάδας που οδηγεί στην απουσία συμπεριφορών, τρόπων, αξιών.» 

Επιτομή αυτής της ηθικής κρίσης και «της απουσίας συμπεριφορών, τρόπων και αξιών» στην πολιτική είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Ο τρόπος που μιλά στην Βουλή, αλλά και ο τρόπος που συμπεριφέρεται σε όσους χρησιμοποιεί σαν εργαλεία και σαν «χρήσιμους ηλίθιους» και μετά τους πετά κυνικά από το παράθυρο της πολιτικής. 

Έτσι ξεπέταξε τον Αλαβάνο, έτσι ξεπέταξε τον Λαφαζάνη, έτσι ξεπέταξε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που έβαλαν πλάτη τον Ιούλιο του 2015 να μείνει η χώρα στο ευρώ μετά το δημοψήφισμα/παρωδία (αυτό για το οποίο η Μπέτυ Μπαζιάνα κλαίει κάθε 5 Ιουλίου)! Έτσι ξεπέταξε τον Κοτζιά και μετά τον Καμένο μετά το τέλος των αντιμνημονιακών αγώνων!

Έτσι θα ξεπετάξει και όλους αυτούς τους «χρήσιμους ηλίθιους» που μάζεψε και χρησιμοποιεί σαν εργαλεία μιας χρήσης: από τον Θεοχαρόπουλο μέχρι την Κουΐκ, από την «γεφυριστές» του Μπίστη μέχρι του «προοδευτικάριους» των νέο-Παπανδρεϊκών.

Με τον ίδιο τρόπο «βλέπει» ο «ηγέτης» και τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο. Σαν μια «γλάστρα» από αυτές που ψωνίζει στο πολιτικό παζάρι! Εκεί που ψωνίζει Θεοχαρόπουλους και Κουΐκ. Εργαλεία μιας χρήσης της μικροαστικής «μεγαλειότητας» του. Γι’ αυτό και είπε αυτά που είπε περιφρονητικά στην Βουλή για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο. 

Επιπλέον επειδή ότι ψέμα έλεγε μέχρι σήμερα κάποιοι το πιστεύανε θεώρησε πως θα φάνε όλοι αμάσητα και όσα είπε για τον πατέρα του (αυτός που δεν έχει σεβαστεί ποτέ του κανέναν συγγενή ή πατέρα αντιπάλου του νεκρό η ζωντανό), αλλά και όσα περί πλουσίων και Χάρβαρντ είπε ο «απόφοιτος» του ΕΜΠ που δεν έχει δουλέψει μια μέρα και δεν ξέρει πόσες μοίρες έχει ένας κύκλος!!! 

Το αστείο της υπόθεσης είναι πως αυτόν τον επί 11 χρόνια αρχηγός κόμματος και επί 4,5 χρόνια πρωθυπουργός τον χαρακτήρισε με τον πιο σωστό τρόπο ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών του, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όταν μιλώντας με τα σπαστά ελληνικά του προχθές στο Ζάππειο είπε: «ο Αλέξης μαθαίνει οικονομικά πιο γρήγορα απ’ ότι εγώ ελληνικά»! 
Τουτέστιν μεθερμηνευόμενο σε απλά ελληνικά: «ο Αλέξης από οικονομικά ήταν κουμπούρας, αλλά τελευταία κάτι έμαθε»! Αλλά όχι και πολλά λέμε εμείς αν κρίνουμε από τα ελληνικά του Τσακαλώτου, αλλά και για την «υπερ-έκπτωση» που μας πέταξε στο κεφάλι στο Ζάππειο… 

Δυστυχώς ειδικά για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα ισχύει απολύτως αυτό που είπε ο γιός του Μανώλη Αναγνωστάκη Ανέστης: «δεν έφταιγε αυτός, τόσος ήταν»…

ΥΓ. Αυτό το αγανακτισμένο σημείωμα για τον Αλέξη Τσίπρα το γράφω ως πατέρας ενός παιδιού που έχει πρόβλημα μυϊκής δυστροφίας, αλλά και ως αγανακτισμένος ενήλικας που κάποτε νεαρός συντάκτης στην Αυγή μιας άλλης εποχής και άλλου ήθους γράφαμε μαζί με τον Τάσο Βουρνά την 4η σελίδα υπό τον Σοφιανό Χρυσοστομίδη. Και τέλος τριπλά αγανακτισμένος γιατί ξέρω από πρώτο χέρι τι εννοούσε ο μεγάλος ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης που με τίμησε κάποτε με την εκτίμηση του.

Διαμαντής Μπασαντής
ProNews

kostasxan.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου