Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2019

Η Finansbank, η δικαίωση Καραμανλή και η ασθενής μνήμη των επικριτών μας

Του Δρ. Ευριπίδη Στ. Στυλιανίδη, δικηγόρου παρ' Αρείω Πάγω, πρ. Υπουργού και νυν βουλευτή Ροδόπης
 Πριν μόλις μερικά χρόνια Υπουργοί και στελέχη του ΠΑΣΟΚ μας κουνούσαν απειλητικά το δάκτυλο στη Βουλή, προειδοποιώντας ότι θα μας οδηγήσουν στο Ειδικό Δικαστήριο, αν η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, η τότε διοίκηση Αράπογλου της Εθνικής Τράπεζας και οι βουλευτές προχωρήσουμε στην εξαγορά της Τουρκικής Τράπεζας FINANSBANK.
Η τολμηρή τότε για την εποχή κίνηση, αποδείχθηκε εθνικά υπεύθυνη και απόλυτα διορατική για τα συμφέροντα της χώρας μας, πρώτον διότι μετά το ξέσπασμα της μεγάλης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, η συγκεκριμένη τράπεζα λειτούργησε ως συγκοινωνούν δοχείο, που επέτρεψε η ραγδαία ανάπτυξη της Τουρκικής αγοράς να τροφοδοτεί με ρευστότητα την Ελληνική υστέρηση και δεύτερον διότι η προσφάτως  εγκριθείσα πώληση της FINANSBANK στην QATAR NATIONAL BANK θα ενισχύσει θεαματικά την κεφαλαιακή επάρκεια και τη ρευστότητα της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.
Οι μέτοχοι της Εθνικής ενέκριναν την πώληση. Το τίμημα συμφωνήθηκε στα 2,75 δις ευρώ, ενώ συνυπολογίζεται η αποπληρωμή των δανείων μειωμένης εξασφάλισης που είχε δώσει η ΕΤΕ στη FINANSBANK ύψους 900 εκ. ευρώ, δηλαδή το συνολικό τίμημα διαμορφώνεται στα 3,5 δισ. ευρώ.
Τη μεγαλύτερη δικαίωση αυτής της πολιτικής Καραμανλή την ομολογεί στοιχειοθετημένα η παλιά "πολιτική αντίπαλος", πρ. Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και σημερινή πρόεδρος της ΕΤΕ, κ. Λούκα Κατσέλη, λέγοντας: "Η στρατηγική απόφαση πώλησης της σημαντικότερης θυγατρικής μας τράπεζας, επιβεβλημένη στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος αναδιάρθρωσης της τράπεζας, ήταν μια σωστή απόφαση. Με τη συμφωνία αυτή μπορεί να τερματίζεται η σχεδόν 10ετής επιτυχής παρουσία της τράπεζάς μας στην Τουρκία, ανοίγει όμως μια νέα σελίδα για τις δραστηριότητές μας στην Ελλάδα, καθώς τόσο η κεφαλαιακή ενίσχυση, όσο και η ρευστότητα που θα επέλθουν από τη συναλλαγή θα συμβάλουν καταλυτικά στο να ενδυναμώσουν περαιτέρω την Εθνική Τράπεζα. Πιο συγκεκριμένα, αναμένεται να αποπληρωθεί η κρατική ενίσχυση ύψους 2 δισ. ευρώ που έλαβε η Εθνική Τράπεζα, να αποπληρωθούν τα ομόλογα του Πυλώνα ΙΙ και να μειωθεί επιπλέον η έκθεση της τράπεζας στον μηχανισμό στήριξης ELA, μειώνοντας σημαντικά τα έξοδα χρηματοδότησης. Είμαστε πεπεισμένοι ότι με την ολοκλήρωση της συναλλαγής αυτής η Εθνική θα είναι η ισχυρότερη τράπεζα στην ελληνική τραπεζική αγορά από πλευράς κεφαλαίων και ρευστότητας. Σύμφωνα με την εκτιμώμενη επίδραση από την πώληση της Finansbank, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας αυξάνεται κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες και διαμορφώνεται στο 24,6%. Επίσης, είναι σημαντικό ότι ο δείκτης δανείων προς καταθέσεις βελτιώνεται στο 96% σε επίπεδο ομίλου, σηματοδοτώντας τη δυνατότητα της τράπεζας να διοχετεύσει νέα ρευστότητα στην πραγματική οικονομία." (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016).
Η Εθνική Τράπεζα είναι χαρακτηριστικό, αλλά όχι το μοναδικό παράδειγμα μιας συκοφαντημένης μεν, δικαιωμένης δε πολιτικής, που άσκησε η κυβέρνηση Καραμανλή σε ένα εχθρικό, ίσως και απειλητικό πολιτικό περιβάλλον την περίοδο 2004 - 2009, αν συνυπολογίσει κανείς τότε, ότι όχι μόνο οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, αλλά και τα ΜΜΕ πολεμούσαν κάθε προσπάθεια έξυπνης, στοχευμένης αποκρατικοποίησης.
Θυμίζω χαρακτηριστικά την επιτυχέστατη αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ με κοινωνικό πρόσημο, μιας που δε διασφάλιζε μόνο τα συμφέροντα του Δημοσίου, του Καταναλωτή και του αντισυμβαλλόμενου, αλλά και τη θέση των εργαζομένων.
Ανάλογες ήταν οι ιδιωτικοποιήσεις του λιμένος Πειραιά με την COSCO, που ακόμα ανταποδίδει οικονομικά οφέλη, θέσεις εργασίας και αναπτυξιακή προοπτική. Η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής Αεροπορίας που αυτοί που κάποτε την εμπόδιζαν πολιτικά, έσπευσαν να τη χαρακτηρίσουν εκ των υστέρων "ακριβή" γιατί κατοχύρωσε τους εργαζόμενους, χωρίς να συνυπολογίσουν ότι στον τελικό λογαριασμό το όφελος ήταν μεγάλο για όλους. Σταμάτησαν οι πολίτες να επιβαρύνονται με 1,8 εκ.ευρώ τη μέρα, απέφυγε το κράτος τα τεράστια ευρωπαϊκά πρόστιμα και απέκτησαν οι καταναλωτές μια αξιόπιστη αεροπορική αγορά.
Πολλοί σήμερα με ευκολία σπεύδουν να συκοφαντήσουν την περίοδο εκείνη από το βήμα μιας άλλης αντίληψης, παρότι τότε πρωταγωνίστησαν πολιτικά, συνδικαλιστικά ή δημοσιογραφικά στις επιθέσεις ΚΑΤΑ μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών που ξεκίνησε με τόλμη αλλά και κοινωνική ευαισθησία η κυβέρνηση Καραμανλή.
 Άλλοι συνεχίζουν να επιμένουν σε μια ξεπερασμένη κρατικίστικη λογική μετακομίζοντας από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι τρίτοι, απολύτως μεταλλαγμένοι, "βρήκαν το φως τους" ξαφνικά και από διανοούμενοι ή ινστρούκτορες της ξεπερασμένης αριστεράς μετεβλήθησαν σε φανατικοί κήρυκες ενός ακραίου Νεοφιλελευθερισμού χωρίς εθνικό ή κοινωνικό πρόσημο.
Οι επικριτές μας έχουν ασθενή μνήμη και δυστυχώς προσπαθούν να την επιβάλουν και στο λαό.

ΠΗΓΗ: 247news

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου