Το μέσο είναι το μήνυμα (και με την περίπτωση Καραμανλή)

Της Μαρίκας Λυσιάνθη

 Πρόκειται για την κυρίαρχη θεωρία της επικοινωνίας, και όχι μόνο της πολιτικής. Ουσιαστικό προσφέρει έναν οδικό χάρτη ζωής, τουλάχιστον για εκείνους που έχουν την εσωτερική δύναμη να πάνε κόντρα στο ρεύμα, να επιλέξουν τις δύσκολες διαδρομές, να αιφνιδιάσουν, πιθανόν ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό τους.

Το μέσο είναι το μήνυμα… Σημασία δηλαδή, έχει το «ποιός» είναι αυτός που λέει ή κάνει κάτι. Και το «ποιός» δεν χτίζεται σε μια μέρα. Ούτε επιπόλαια, ευκαιριακά ή συγκυριακά. Χτίζεται σε βάθος χρόνου, με τον πρωταγωνιστή να καλείται κάθε φορά να αντέχει στην πίεση της συγκυρίας, και να βγαίνει με τις λιγότερες δυνατές… γρατζουνιές.

Έτσι, εμπεδώνει στο ακροατήριο την παράμετρο της αξιοπιστίας. Της σταθεράς. Της μεταβλητής που… είναι εκεί.

Η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη, και ο θόρυβος που προκάλεσε, έδειξε ότι ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει μέσο-μήνυμα. Διάβαζε άλλωστε πάντοτε σωστά τη συγκυρία, ειδικά τη διεθνή. Και φρόντιζε να μας προειδοποιεί εγκαίρως.

Άλλο αν… δεν τον ακούγαμε.

ysterografa.gr