Οι μάσκες έπεσαν - ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήρθε για να ολοκληρώσει την Εθνική προδοσία.

Όλοι θα θυμάστε, την προεκλογική δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πως μπορεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να επικύρωσε στη Βουλή, την Συμφωνία των Πρεσπών, όπου η Ελλάδα παραχωρεί την Ιστορία της Μακεδονίας στα Σκόπια, όμως με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, η χώρα μας δεν θα απεμπολήσει το δικαίωμα να ασκήσει ΒΕΤΟ, στην ένταξη των ψευτομακεδόνων στην Ε.Ε.

Αυτά όπως είπαμε, προεκλογικά, διότι στη συνέχεια και από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία, κατάφερε μ΄αυτή της την υπόσχεση να εξαπατήσει τον Ελληνικό λαό και να υφαρπάξει τη ψήφο του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ολοκληρώνει την Εθνική προδοσία.

Και από το ΒΕΤΟ, στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., σήμερα δηλώνουμε με υπερηφάνεια, αρωγοί της Ευρωπαϊκής τους πορείας.

Βεβαίως, επειδή τα νέα δεδομένα και η αλλαγή της πολιτικής φιλοσοφίας της Νέας Δημοκρατίας, αντίκειται στις Ιδρυτικές Αρχές του κόμματος και έχουν φέρει αναβρασμό στο κόμμα και στους ψηφοφόρους που εμπιστεύτηκαν αυτούς τους απατεώνες, η σημερινή ηγεσία της, με ένα τρικ και λέγοντας πως η γραμμή που ακολουθείται, πηγάζει μέσα από τις δεσμεύσεις τις Συμφωνίας των Πρεσπών, για τις οποίες η ίδια δεν ευθύνεται, προσπαθεί να δικαιολογήσει τ΄ αδικαιολόγητα.

Αυτό όμως είναι μέγα ψέμα. Το οποίο και εύκολα αποδεικνύεται.

Ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σε συνέντευξή του στο Euronews, δήλωσε τα εξής:

 «Ακολουθώντας την ατζέντα της Θεσσαλονίκης, η Ελλάδα υποστηρίζει ένθερμα την ευρωπαϊκή προοπτική στη χερσόνησο των Βαλκανίων και φυσικά στα Δυτικά Βαλκάνια, και ιδίως στη συγκεκριμένη περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας. Και ως χώρα που διατηρεί φιλικές σχέσεις με τη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία, θα προσπαθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο να διευκολύνουμε την επίλυση των διαφορών τους. Και είμαι σίγουρος ότι όλοι θα το εκτιμήσουν»

 Ποιά είναι όμως η ατζέντα της Θεσσαλονίκης που επικαλείται ο Νίκος Δένδιας;

Τον Ιούνιο του 2003 και επί Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε, η σύνοδος ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων κατέληξε στη Διακήρυξη της Θεσσαλονίκης, στην οποία δηλωνόταν απερίφραστα ότι «το μέλλον των Βαλκανίων είναι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Την χώρα μας εκπροσώπησαν τότε  ο Υπ. Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και ο αναπληρωτής του Τάσος Γιαννίτσης.

Τί προβλέπει η ατζέντα της Θεσσαλονίκης, την οποία και επικαλείται ο Νίκος Δένδιας; Κρατηθείτε:

Δηλαδή, σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έρχεται να υλοποιήσει, όλες τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη.

Μήπως τώρα αντιλαμβάνεστε γιατί στελέχωσε την κυβέρνηση με ανθρώπους του αρχιερέα της διαπλοκής;

Πάμε τώρα παρακάτω.

Επειδή τελευταία χρησιμοποιείται μία καραμέλα, πως κάθε σοβαρό κράτος έχει μία συνέχεια και συνέπεια και οφείλει να τηρεί τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, θέλοντας όπως είπαμε να δικαιολογήσουν την Εθνική προδοσία που διαπράττει και η σημερινή κυβέρνηση, θα έρθουμε να ανατρέψουμε και αυτόν τον ισχυρισμό τους.

Από το 2004 έως το 2009, οι κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή, παρέκαμψαν όλες αυτές τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, από την εποχή που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης άνοιξε το θέμα με το ξεπούλημα της Μακεδονίας.

Και οι ανατροπές αυτές, επισφραγίστηκαν, με το ΒΕΤΟ της Ελλάδος στο Βουκουρέστι, όπου και θα αποφασιζόταν η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Άρα λοιπόν, εδώ δεν τίθεται κανένα θέμα δέσμευσης, αλλά το όλο ζήτημα εναπόκειται στη θέληση της εκάστοτε κυβέρνησης.

Σίγουρα, κάπου εδώ, θα μπορούσε κανείς να επικαλεστεί και ζήτημα ανικανότητας. Πως δηλαδή, επειδή ο Καραμανλής ήταν ένας μεγάλος ηγέτης, πράγματι κατάφερε να κάνει αυτές τις ανατροπές. Όμως οι επόμενες κυβερνήσεις δεν μπορούσαν να καταφέρουν κάτι τέτοιο και αρκέστηκαν στο λιγότερο κακό για την Ελλάδα. Αν θέλετε, για χάρη της συζήτησης θα το δεχόμασταν ακόμα και αυτό, αν και σε τέτοιες περιπτώσεις, ισχύει ο άγραφος νόμος της πολιτικής, πως όποιος δεν μπορεί, πάει σπίτι του. Ας μας απαντήσει όμως κάποιος, γιατί όλοι οι επόμενοι, συνασπίστηκαν μεταξύ τους και στήθηκαν απέναντι από τον Κώστα Καραμανλή. Τον τελευταίο πατριώτη πρωθυπουργού. Και μάλιστα, στήθηκαν απέναντι του, τόσο επί της πρωθυπουργίας του, όσο και μετά την πτώση του.

Αλήθεια, υπάρχει απάντηση σ΄αυτό το ερώτημα; 

Ο χρόνος από χθες, ξεκίνησε να μετράει αντίστροφα.

 Έχουμε μάθει να μην στρογγυλοποιούμε τα πράγματα.

Αυτή η στάση μας, μας έχει κάνει δυσάρεστους πολλές φορές.

Καθώς δεν ασπαστήκαμε ποτέ τις θεωρίες περί μοναστηριών και ηγουμένων.

Η Νέα Δημοκρατία, έχει συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι είναι πολύ πιο πάνω από τον εκάστοτε αρχηγό.

Και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι.

Δυσάρεστοι είχαμε γίνει επί Σαμαρά.

Δυσάρεστοι είμαστε και σήμερα με τον Μητσοτάκη.

Γιατί λέγαμε και λέμε την αλήθεια που τους ξεβολεύει και τους πονάει.

Όταν λέγαμε πως ο ηγέτης δεν χτίζεται μέσα στο κόμμα, φέρνοντας απ΄έξω μισθοφόρους στρατιώτες και δημιουργώντας συμμαχίες με πρόσωπα και κέντρα τα οποία στο παρελθόν έχουν προσβάλει, πολύ δε περισσότερο, έχουν ζημιώσει την παράταξη, δεν μας άκουγε κανείς.

Και λαμβάναμε τη ''φθηνή'' απάντηση ότι διαμαρτυρόμασταν επειδή μείναμε στην απ΄έξω.

Όμως δε ήταν έτσι και το γνωρίζανε πρώτοι απ΄όλους οι ίδιοι.

Τέτοιες κινήσεις σε βάζουν σε έναν δρόμο όπου τα λάθη που θα κάνεις, το ένα θα διαδέχεται το άλλο.

Το κυριότερο δε, είναι πως κάποια στιγμή θα πρέπει ορισμένοι να καταλάβουν πως ο εχθρός, δεν είναι εντός των πυλών.

Αλλά έξω από την παράταξη.

Όχι φυσικά πως δεν υπάρχουν παραβατικές συμπεριφορές.

Βεβαίως και υπάρχουν και προφανώς θα πρέπει να τιμωρούνται.

Με το να ψάχνουμε και να δημιουργούμε όμως εσωτερικούς εχθρούς, πιστεύοντας, από την επομένη της ανάληψης της ηγεσίας, πως κάποιοι καταστρώνουν ανατρεπτικά σχέδια και φέρνοντας διάφορους παρατρεχάμενους, θέλοντας να δημιουργήσουμε προσωπικό στρατό, επειδή θεωρούμε ότι τα ερείσματα που έχουμε μέσα στο κόμμα είναι περιορισμένα, κάτι που μας κάνει να νιώθουμε ανασφαλείς, αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ίδιες οι ηγεσίες να υποδαυλίζουν την παραταξιακή ενότητα.

Αν κοιτάξουμε τί έγινε στο παρελθόν, θα δούμε πως μόνο ο Κώστας Καραμανλής ήταν εκείνος που ακολούθησε τον ορθό δρόμο.

Αφού ήταν ο μόνος που όταν ανέλαβε την προεδρία του κόμματος, δεν έσπευσε ν΄ ανοίξει τις πόρτες του για να μαζέψει τον κάθε άστεγο ή φιλόδοξο, στοχεύοντας να δημιουργήσει τον δικό του στρατό.

Προχώρησε μπροστά, με στρατιώτες, αυτούς που του έδωσαν οι Νεοδημοκράτες χωρίς να κοιτάει πίσω του, μήπως τον ακολουθεί κάποιος που σκοπεύει να του ρίξει πισώπλατη μαχαιριά.

Δεν ξεκίνησε την προεδρία του στοχεύοντας να αποδυναμώσει ή να τελειώσει όποιον δεν ήταν μαζί του.

-Θα σας αναφέρουμε ένα παράδειγμα που το γνωρίζουν λίγοι.

Όταν ο Κώστας Καραμανλής διεκδίκησε την αρχηγία του κόμματος, ο αείμνηστος Μιλτιάδης Έβερτ, δυσαρεστήθηκε.

Διότι πίστευε πως δικαιούταν άλλης μιας ευκαιρίας.

Αυτή τη δυσαρέσκεια του, δεν την έκρυψε ούτε στον δημόσιο λόγο του.

Ο Καραμανλής, εκείνο το διάστημα, ήταν πόλος έλξης για τους περισσότερους, μέσα στο κόμμα.

Παρότι λοιπόν ο Έβερτ, έβγαζε τη δυσαρέσκεια του για τον Καραμανλή, εκείνος, εν αγνοία του Έβερτ, ζήτησε από μία ομάδα ανθρώπων του Έβερτ, που του δήλωσαν ότι προτίθενται να τον ακολουθήσουν, να παραμείνουν στο πλευρό του Έβερτ.

Και να μην τον αφήσουν μόνο του.

Ανάμεσα σ΄αυτούς ήταν ο Προκόπης ο Παυλόπουλος και ένα τεράστιο πρόσωπο της δημοσιογραφίας.

(Το όνομα του δεν θα το αναφέρουμε διότι γνωρίζουμε πως δεν του αρέσει να τον εκθειάζουν οι άλλοι για τις πράξεις του και επειδή είναι και ''Πυρηνικός'', θα το δει και θα μας κράξει.)-

Μάλιστα γι΄αυτή του την επιλογή, κατηγορείται από κάποιους μέχρι και σήμερα, αφού θεωρούν πως θα έπρεπε από το 1997 να είχε ξεκαθαρίσει το κόμμα.

Όμως και πάλι δεν είναι έτσι.

Ο Κώστας Καραμανλής είχε την ορθή αντίληψη των πραγμάτων, στο πώς θα πρέπει ο ηγέτης να διαχειρίζεται την κατάσταση.

Διότι ήταν ηγέτης και ως ηγέτης, δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη να ''χτιστεί'' και το κυριότερο, πίστευε στον εαυτό του και δεν ένιωθε τέτοιες ανασφάλειες.

Έφτασε στο σημείο μάλιστα να δώσει δεύτερη και τρίτη ευκαιρία σε πολλούς, δίνοντάς τους να καταλάβουν πως ακόμα και το προσωπικό τους συμφέρον, εξαρτιόταν από το παραταξιακό συμφέρον.

Θυμηθείτε πώς διαχειρίστηκε τον Γιώργο Σουφλιά και πώς ο Σαρακατσάνος, από πολέμιός του έγινε κολλητός του.

Δυστυχώς, ανάλογη διαχείριση, δεν έγινε επί Σαμαρά.

Ο οποίος και πορεύθηκε, πιστεύοντας πως τον ακολουθάει το φάντασμα του Καραμανλή για να τον ανατρέψει.

Ενώ στο ξεκίνημα του, ήταν πολύ σωστός, στη συνέχεια, ίσως και επηρεαζόμενος από κάποιους συμβούλους του, έκανε τραγικά λάθη.

Έφερε στο κόμμα προσωπικούς του χειροκροτητές που δεν θα ΄πρεπε να έρθουν στη Νέα Δημοκρατία.

Συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ, παρότι άλλα υποσχέθηκε και το χειρότερο, δεν υπερασπίστηκε την Ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα, να ζημιωθεί, όχι μόνο το κόμμα, αλλά και η Ελλάδα.

Αφενός στοχεύοντας στην ομαλή συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και αφετέρου φοβούμενος ότι υπερασπίζοντας την Ιστορία του κόμματος, εγκυμονούσε ο κίνδυνος η δικαίωση Καραμανλή, να φέρει στο μέλλον και την ανατροπή του.

Έφτασε μάλιστα στο σημείο να βγάλει διαρροές για υπόγειες διασυνδέσεις Καραμανλή-Τσίπρα.

Στην πραγματικότητα όμως, ο Αντώνης πυροβολούσε το ένα και μοναδικό του στήριγμα, στη Νέα Δημοκρατία.

Κάτι που απέφερε και την πτώση του.

Τα ίδια και χειρότερα συνέβησαν από το 2016 και έπειτα με τον Μητσοτάκη.

Ο οποίος έγινε αρχηγός του κόμματος, επειδή συνασπίστηκαν μαζί του, η Σαμαρική πτέρυγα και η διαπλοκή.

Φοβούμενοι όλοι, μην επιστρέψει ο Καραμανλής.

Ο οποίος όμως, ούτε κατά διάνοια δεν έδειξε καμία τέτοια πρόθεση.

Μοιραία όμως, από την επομένη της ανάληψης της αρχηγίας του κόμματος από τον Κυριάκο, ξεκίνησε η κόντρα Μητσοτακικών-Σαμαρικών.

Αφού και ο Κυριάκος, φοβόταν τον Σαμαρά, για τους ίδιους λόγους που ο Σαμαράς φοβόταν τον Καραμανλή.

Το ποιούς έφερε στο κόμμα ο Κυριάκος, για στρατό, το γνωρίζουμε.

Φτάσαμε όμως στο σημείο, ένας Γεραπετρίτης και ένας Θεοδωρικάκος, να είναι σήμερα τα πρώτα βιολιά της Νέας Δημοκρατίας.

Ένας Δημητριάδης και ένας Σκέρτσος, δύο απίθανοι τύποι, να λύνουν και να δένουν στο κόμμα.

Ο Ροζάκης και ο Πισσαρίδης να είναι οι ρυθμιστές της Εξωτερικής πολιτικής και της Οικονομίας της Ελλάδος, αντίστοιχα.

Ποιοί είναι αυτοί ρε παιδιά;

Και τί σχέση έχουν με τη Νέα Δημοκρατία μας;

Και σε όλα αυτά, οι νταβατζήδες, με τους οποίους ο Κυριάκος δεν ερωτοτροπεί απλώς, αλλά απροκάλυπτα διοργανώνει μαζί τους συνουσίες, με σαδομαζοχιστικά όργια, να τρώγονται σαν τα σκυλιά στην αυλή της Πειραιώς, όσον αφορά το ποιός θα καταφέρει ν΄αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας.

Από χθες, η είδηση που μονοπωλεί στην ειδησιογραφία, είναι η διαφοροποίηση Σαμαρά.

Ορισμένοι μάλιστα μιλάνε και για αναβίωση του 1993.

Αυτό όμως που δεν θέλουν να καταλάβουν, όλοι τους, είναι ότι φτάσαμε σε μία κατάσταση, που με τον τρόπο που λειτουργούσαμε, θα φτάναμε αναπόφευκτα.

Μάλιστα, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το παράξενο είναι που άργησε να έρθει.

Ίσως το γεγονός πως η Νέα Δημοκρατία, δεν είχε έως σήμερα καμία πίεση, είτε από την ανύπαρκτη αντιπολίτευση, είτε από τα μπουκωμένα με κρατικό χρήμα Μ.Μ.Ε να πέτυχαν αυτή την παράταση.

Όμως νομοτελειακά, θα φτάναμε κάποια στιγμή σ΄αυτό το σημείο.

Διότι τα πάντα γινόταν στραβά κι ανάποδα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η πολιτική Βαβέλ, για την οποία και φωνάζαμε τόσο καιρό.

Αλήθεια, τί μπορείς αυτή τη στιγμή να μαζέψεις;

Τί θα κάνει ο Μητσοτάκης;

Θα διαγράψει μήπως τον Σαμαρά;

Αν το κάνει, ο Σαμαράς θα γίνει ήρωας, διότι, οι διαφοροποιήσεις του είναι απολύτως λογικές.

Οι αντιρρήσεις του, δεν είναι αντίθετες με τις αρχές του κόμματος, αλλά συμβαδίζουν μ΄αυτές.

Αυτά που κάνει ο Κυριάκος και η κουστωδία του είναι αντίθετα με ό,τι πρεσβεύει η Νέα Δημοκρατία.

Αν προσπαθήσει να κουκουλώσει το θέμα, είναι σα να βάζει από μόνος του τη θηλιά στο λαιμό του και να κλωτσάει και την καρέκλα.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή.

Τί γίνεται λοιπόν, από ΄δω και στο εξής;

Και από την άλλη, σκέφτεστε τί θα επακολουθήσει;

Η Νέα Δημοκρατία, η οποία παίζει χωρίς αντίπαλο, θα γίνει δέκα κομμάτια.

Από τη μία, οι Μητσοτακικοί.

Από την άλλη οι Σαμαρικοί.

Και στη μέση εμείς, που ούτε πρόκειται ν΄ ακολουθήσουμε τον Σαμαρά στο ενδεχόμενο κομματικής διάσπασης, ούτε φυσικά και συμφωνούμε με τα εγκλήματα Μητσοτάκη, κάτι που σημαίνει πως δεν θα τον στηρίξουμε στις επόμενες εκλογές.

Τί γίνεται λοιπόν τώρα ρε καλόπαιδα;

Πώς θα μαζέψετε αυτό το τερατούργημα που δημιουργούσατε δώδεκα χρόνια τώρα;

Μήπως σας πέρασε από το μυαλό πως θα αναλάβει να γεφυρώσει τις διαφορές σας ο Καραμανλής;

Ούτε που να περνά από το μυαλό σας κάτι τέτοιο.

Και ΄δω που τα λέμε, τί να γεφυρώσει;

Πιστεύουμε, πως από ΄δω και στο εξής, οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, εκείνοι που ενώ θα ΄πρεπε να βάλουν ένα φρένο, σ΄αυτή την κατρακύλα, τόσα χρόνια, άφηναν το πράγμα να εξελίσσεται, σα να μην συμβαίνει τίποτα,

Λύση υπάρχει, αλλά θα πρέπει να πάρουν τον κώλο τους, οι λεγόμενες παλιές καραβάνες.

Αυτοί που ενώ γινόταν όσα γινόντουσαν, σφύριζαν αδιάφορα και σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, έστηναν και παιχνιδάκια.

Δεν έχουμε πρόβλημα μάλιστα, να κατονομάσουμε και πρόσωπα.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, επιβάλλεται αυτή τη στιγμή να αναλάβουν δράση και να μαζέψουν την παράταξη.

Τον τρόπο τον ξέρουν και είναι ένας.

Και θα πρέπει να αναλογιστούν, όχι μόνο το ενδεχόμενο της διάσπασης ή ακόμα και διάλυσής της Νέας Δημοκρατίας, αλλά ότι αυτό θα συμβεί την ώρα που ο κορωνοϊός και τα Εθνικά μας θέματα, απαιτούν μία Νέα Δημοκρατία, συμπαγή και στιβαρή.

Θα πρέπει να παρθούν, δύσκολες αποφάσεις.

Αφήνοντας στην άκρη, προσωπικά συμφέροντα.

Ο χρόνος από χθες, ξεκίνησε να μετράει αντίστροφα.

Έφτασε η ώρα της αλήθειας

 

Προεκλογικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα τολμούσε να αποκαλέσει ακροδεξιούς και γραφικούς, αυτούς που παραβρέθηκαν στα συλλαλητήρια της Μακεδονίας;

Απλά και ήρεμα ρωτάμε;

Το κάνει όμως σήμερα.

Η αλήθεια είναι πως γνωρίζαμε τις απόψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, για τη Μακεδονία.

Και οι απόψεις του, δεν θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικές, από αυτές του πατέρα του, ο οποίος και άνοιξε το δρόμο για το ξεπούλημα της Μακεδονίας, το 1992, ούτε της σαμποτέρ του Ιστορικού ΒΕΤΟ του Καραμανλή στο Βουκουρέστι, της Ντόρας.

Ξέραμε πως όταν μιλούσε για ΒΕΤΟ από το Βήμα της Βουλής το 2019, δεν το πίστευε.

Πως έλεγε ψέματα.

Και πώς να το πιστεύει, όταν είχε δώσει πριν από λίγες ημέρες εντολή στη Διοικούσα της Θεσσαλονίκης, στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, να μην συμμετάσχουν σε καμία αντίδραση κατά της Συμφωνίας;

Όμως θεωρούσαμε πως οι υπόλοιποι της Νέας Δημοκρατίας, είχαν την προσωπικότητα να βάλουν ένα φρένο, στις Εθνοπροδοτικές τάσεις του Μητσοτάκη.

Υπηρετώντας την Ελλάδα και το Εθνικό συμφέρον, όπως μας δίδαξε ο Εθνάρχης, αλλά και διασώζοντας την προσωπικότητα τους.

Παραδεχόμαστε πως κάναμε λάθος, πιστεύοντας κάτι τέτοιο.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, οι περισσότεροι πολιτευτές και ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων μας, είναι δειλοί.

Είναι νούλες.

Δεν έχουν προσωπικότητα.

Και είτε φοβούνται να αντιδράσουν, σε ότι συμβαίνει, είτε τα ξεπερνούν με αδιαφορία και ελαφρότητα.

Βεβαίως, υπάρχει και μια μερίδα, που αντιδρά.

Η οποία όμως αντιμετωπίζεται με κανιβαλισμό, από τους υπολοίπους, προσδίδοντας της μάλιστα διάφορους χαρακτηρισμούς.

Το πράγμα όμως έχει φτάσει στο απροχώρητο.

Δεν ξέρουμε αν είμαστε πολλοί ή είμαστε λίγοι.

Το σίγουρο είναι, πως είναι αδύνατον να συνυπάρξουμε με τους υπολοίπους.

Το να βγαίνει ο πρόεδρος του κόμματος και να σε αποκαλεί ακροδεξιό και γραφικό, επειδή ο ίδιος έχει ξεπουληθεί στον ξένο παράγοντα και μ΄αυτούς τους χαρακτηρισμούς προσπαθεί να σκεπάσει την αμαρτωλή του φύση, αυτό δεν είναι δυνατόν να το ανεχθούμε.

Και επειδή το ποτήρι έχει ξεχειλίσει προ καιρού, θα πρέπει να βρούμε το θάρρος να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι αυτός που ξέραμε.

Και όπως αποδεικνύεται, κανείς δεν προσπαθεί να τον συγκρατήσει.

Θα γίνουμε συνένοχοι της καταστροφής;

Σίγουρα όχι.

Ξέρουμε πως τίποτε δεν είναι εύκολο.

Ειδικά όταν στα χέρια του βρίσκεται το ταμείο του κράτους.

Κάτι που του δίνει την ευκαιρία, να μοιράζει άφθονα χρήματα στη διαπλοκή, γνωρίζοντας ότι μπρος σ΄αυτό το δέλεαρ, οι κατά τ΄άλλα μεγάλοι και τρανοί επιχειρηματίες που έχουν στην κατοχή τους Μ.Μ.Ε συμπεριφέρονται ως ψωμόλυσσες.

Όπως τα νηστικά ζώα του τσίρκου, που ο φροντιστής, σπάει πλάκα μαζί τους, ρίχνοντας ένα κομμάτι σάπιο κρέας, σε μια ομάδα, η οποία αλληλοσπαράσσεται διεκδικώντας το.

Ναι, αυτές οι ψωμόλυσσες, θα σταθούν ενδιάμεσα μας, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα τοίχος προστασίας προς τον Μητσοτάκη, ευελπιστώντας πως εκείνος θα τους ανταμείψει με άλλο ένα κομμάτι σάπιου κρέατος, για τις υπηρεσίες τους.

Όμως αυτό δεν μας πτοεί.

Εμείς θα κάνουμε αυτό που πρέπει.

Αυτό που μας επιβάλει η Εθνική συνείδηση μας.

Το αν θα τα καταφέρουμε ή όχι, αυτό δεν το γνωρίζουμε.

Το σίγουρο είναι πως θα το παλέψουμε.

Σε αντίθεση με τις νούλες, που η κ@λ@ρα τους, έχει μεγαλύτερη αξία, από την Ελλάδα που καταστρέφεται και τη Νέα Δημοκρατία μας που διασύρεται απ΄αυτόν τον αλητήριο τύπο.

Τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Πώς μπορείς να υποστηρίζεις μία Νέα Δημοκρατία που είναι αντίθετη με την Ιδρυτική της Διακήρυξη;

 Όποιοι πιστεύουν πως αυτό το τερατούργημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι η Νέα Δημοκρατία, πολύ απλά δεν έχουν ιδέα, τί σημαίνει Νέα Δημοκρατία.

Αντιλαμβανόμαστε, πως αυτό ίσως και να ηχεί άσχημα στ΄αυτιά ορισμένων, ειδικότερα εκείνων, που δεν γνώρισαν την αληθινή Νέα Δημοκρατία, όμως είναι η πικρή αλήθεια.

Είναι μία πραγματικότητα, που αποδεικνύεται εύκολα, μπαίνοντας στον μικρό κόπο, να καθίσεις και να διαβάσεις την Ιδρυτική Διακήρυξη, αυτού του κόμματος που λες πως πιστεύεις και στηρίζεις.

Παίρνοντας την Ιδρυτική της Διακήρυξη, αυτή την οποία έγραψε ο Ιδρυτής της, ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, βλέπεις πως σήμερα, όχι απλά έχουμε ξεφύγει, από κάθε τί που εκείνη την εποχή αποτελούσε τον θεμέλιο λίθο της δόμησης αυτού του κόμματος, αλλά στις περισσότερες από τις δεσμεύσεις της, κινούμαστε προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Λέει λοιπόν ο Εθνάρχης:

''Η παράταξις της Νέας Δημοκρατίας συγκροτείται από έμπειρες και υγιείς, αλλά και από νέες προοδευτικές και ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις συντονισμένες στον ίδιο σκοπό: Να κάμουν στην Ελλάδα πράξη την επωνυμία της παρατάξεως - να δώσουν στη χώρα μια νέα δημοκρατία.''

Και ρωτάμε:

Ποιές είναι οι έμπειρες δυνάμεις;

Ο Άδωνις, ο Βορίδης και ο Πλεύρης;

Οι προοδευτικές και ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις;

Ο Γεραπετρίτης, ο Θεοδωρικάκος, ο Χρυσοχοΐδης και οι εκσυγχρονιστές του Σημίτη;

Όλοι τους, σφύζουν από πολιτική και ηθική υγεία.

Συνεχίζει παρακάτω:

Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που ταυτίζει το Έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Εδώ πια αρχίζουμε και χάνουμε το παιχνίδι εντελώς.

Διότι, οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις της, δεν συνάδουν με έννοιες περί Έθνους, Πατρίδας και Ανθρώπου.

Εθνικής Ανεξαρτησίας και Λαϊκής Κυριαρχίας.

Η Πρόοδος είναι για τους λίγους, οπότε δεν είναι Κοινό Αγαθό και όσο για την Κοινωνική Δικαιοσύνη, είναι ανύπαρκτη, καθώς, δεδομένο του νεοφιλελευθερισμού αποτελεί η Κοινωνική Ανισότητα.

Πάμε πιο κάτω:

Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν - και σε τελική ανάλυση υπηρετούν - και περισσότερους και ανωνύμους.

Πρόεδρος του κόμματος, είναι ο πρώην υπουργός των απολύσεων.

Αντιπρόεδρος, αυτός που δεν ήθελε να του ''κλέψει'' η Τρόικα τη δόξα των θανάτων των Μνημονίων.

Εκπροσωπεί λοιπόν, ή καταδυναστεύει;

Και ποιοί καθοδηγούν;

Οι μισθοφόροι, οι ακροδεξιοί ή οι απατεώνες του;

Ποιός είναι εκείνος που υπηρετεί τον λαό, σήμερα στη Νέα Δημοκρατία;

Λέει παρακάτω:

Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που αγνοεί τις διενέξεις και τους διχασμούς του παρελθόντος - που τόσα δεινά επεσώρευσαν στον τόπο μας - και προσανατολίζεται στα ευρύτερα δυνατά σχήματα εθνικής ενότητος.

Όποιος διαφωνεί μ΄αυτά που πράττει σήμερα η κυβέρνηση, είναι ΣΥΡΙΖΑ.

Θέλοντας να ενοχοποιήσει την κάθε αντίδραση, ακόμα κι αν αυτή είναι απολύτως δικαιολογημένη.

Άρα, όχι μόνο δεν κινείται με γνώμονα την Εθνική Ενότητα, αλλά δημιουργεί διενέξεις και διχασμούς, ακόμα και εντός της παράταξης.

Πιο κάτω:

Η παράταξις της Νέας Δημοκρατίας ζητεί για την πραγματοποίηση των σκοπών της την συνεργασία του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

Πολύ σωστά έγινε το Μητρώο Στελεχών, όμως η κυβέρνηση δεν στελεχώθηκε από το Μητρώο, αλλά από τη δεξαμενή των ''πολύχρωμων'' απατεώνων.

Και βεβαίως, με τις πολιτικές της, στην Οικονομία, στις εργασιακές σχέσεις, ακόμα και με την ενσωμάτωση των λαθρομεταναστών, οι νέοι μας αναγκαστικά, αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό.

Η Νέα Δημοκρατία όμως του Εθνάρχη, έβαλε φρένο στην μετανάστευση, όπως θα θυμούνται οι παλιοί.

Και πάμε τώρα στις υποσχέσεις:

Υπόσχεση απ΄ αριθμόν 1

Θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.

Δεν νομίζουμε πως το αληθινό συμφέρον του Έθνους, εξυπηρετείται, εκτελώντας κατά γράμμα ότι εντολή λάβεις από τον ξένο παράγοντα.

Ούτε δηλώνοντας αρωγός της Ευρωπαϊκής πορείας εκείνων που σου έκλεψαν ένα κομμάτι της Ιστορίας σου και το παρουσιάζουν ως δικό τους, χρησιμοποιώντας ως όνομα της δικής μας, την Ελληνικότατη Μακεδονία.

Εξυπηρετώντας το αληθινό συμφέρον του Έθνους, δεν μοιράζεσαι το δικό σου Αιγαίο με τους Τούρκους.

Και γενικώς, δεν κλείνεις μείζονα Εθνικά θέματα, στοχεύοντας απλά στο κλείσιμο τους, με οποιοδήποτε κόστος.

Υπόσχεση υπ΄ αριθμόν 2

Θα θεωρεί πάντα όλους τους Έλληνες όχι μόνο ίσους απέναντι των νόμων, αλλά και με ίσα δικαιώματα απέναντι των βιωτικών ευκαιριών και των δυνατοτήτων που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος.

Συμπορευόμενος με τους νταβατζήδες και έχοντας χορηγούς, πολύ απλά αυτό είναι ανέφικτο.

Υπόσχεση υπ΄ αριθμόν 3

Η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος. Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν ημπορεί να βρει την δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρυτέρων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του. 

Εδώ πια, από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε.

Ο νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης και η κουστωδία των συμβούλων του, αλλά και οι ακροδεξιοί, όπως και οι εκσυγχρονιστές, που κινούν τα νήματα της σημερινής Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο δεν τηρούν αυτή την υπόσχεση, αλλά έρχονται με μανία και μίσος απέναντι της.

Το Κράτος, δεν θα πρέπει γι΄αυτούς να έχει, ούτε περιουσία, ούτε φυσικά να κρατά τις ισορροπίες.

Το ιδιωτικό συμφέρον, δεν κινείται απλά ανεξέλεγκτα, αλλά η νέα φιλοσοφία της νέας, Νέας Δημοκρατίας, στο βωμό των επενδύσεων, ενισχύει την ασυδοσία.

Οικονομική ευημερία;

Τί είναι αυτό;

Η εξαθλίωση, αποτελεί στόχο, αφού μέσω της αναγκαιότητας της εξασφάλισης του προς το ζην, εξυπηρετείται στο έπακρον το ιδιωτικό συμφέρον.

Και η σφαγή αυτή, για να περάσει αδιαμαρτύρητα από τον λαό, βαφτίζεται προσέλκυση επενδυτών και επενδύσεων.

Σας θυμίζει κάτι από Αφρική, αυτό;

Υπόσχεση υπ΄ αριθμόν 4

Θα επενδύσει όχι μόνον από το περίσσευμα αλλά και από το υστέρημα του εθνικού πλούτου στην παιδεία, την επιμόρφωση και την επιστημονική έρευνα, γιατί πιστεύει ότι οι πνευματικές και πολιτιστικές αξίες είναι αυτές που προσδιορίζουν μονιμώτερα την μοίρα του Ελληνικού Έθνους.

 Η σημερινή όμως Νέα Δημοκρατία, επενδύει από το αίμα των φορολογουμένων, στα Μ.Μ.Ε για να αποκαλούν τον Μητσοτάκη, ''Μωυσή'' και να δικαιολογούν τα εγκλήματα του.

Υπόσχεση υπ΄ αριθμόν 5

Δεν θα φεισθεί κόπων και θυσιών για να καταστήσει την Ελλάδα ισχυρή και απρόσβλητη. Με εκσυγχρονισμένες τις Ένοπλες Δυνάμεις η ανεξαρτησία της Ελλάδος θα κατοχυρωθεί. Και θα είναι σεβαστή από όλους, χωρίς την ανάγκη άλλων προστατών εκτός από τους συλλογικούς οργανισμούς στους οποίους θα μετέχει με την ελεύθερη βούλησή της και σύμφωνα με τα πάγια συμφέροντα του Ελληνισμού, στα οποία περιλαμβάνεται και η μοίρα της Κύπρου.

Αν θεωρείται θυσία, το να πάρεις την μίζα της Pfizer, τότε ο Μητσοτάκης, κράτησε αυτή την υπόσχεση.

Και θυσιάστηκε.

Όπως ακριβώς θυσιάστηκε και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, στα εξοπλιστικά, πολλά στελέχη του οποίου, ''κοσμούν'' την σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.  

Στους ''προστάτες'' όμως, τα χαλάμε.

Αφού ο Πάιατ λειτουργεί ως τοποτηρητής των κατοχικών δυνάμεων και η Μέρκελ στέλνει τα ραβασάκια, σε καθημερινή βάση.

Όσο για την Κύπρο, εκείνοι που συκοφάντησαν τότε τον Εθνάρχη, χρεώνοντας του κάτι που δεν είπε, κάνουν πράξη τη συκοφαντία τους.

Η Κύπρος, σήμερα κείται μακράν. 

Κλείνοντας ο Εθνάρχης την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, λέει το εξής:

Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η Ελλάς όχι μόνο δικαιούται αλλά και ημπορεί να εξασφαλίσει την εξέχουσα θέση και την ευτυχία του λαού της μέσα στην Ευρώπη όπου ανήκει, αν επιστρατεύσει όλες τις ικανότητες και αν αξιοποίηση όλες τις αρετές του λαού της.

Και αυτό, πετάει τη μάσκα όλων των καρναβαλιών που ντύθηκαν Νεοδημοκράτες και σφετερίστηκαν, το όνομα της, την ιστορία της και τον κόσμο της, εξαπατώντας τον Ελληνικό λαό.

Διότι, όταν υπηρετείς τα Μνημόνια, τότε εξαθλιώνεις τον λαό σου.

Και η μετακαραμανλική Νέα Δημοκρατία, υπηρέτησε πιστά και με ζήλο τα Μνημόνια, αν και γνώριζε πως επρόκειτο για μία εγκληματική πράξη, η οποία δεν έπρεπε να είχε γίνει ποτέ. 

Μή μπαίνοντας καν στη διαδικασία, να ρίξει φως στην αλήθεια, να εξιχνιάσει το έγκλημα και να βάλει ένα τέλος στο μαρτύριο αυτού του λαού.

Αντιθέτως, συνεργάστηκε και εξακολουθεί να συνεργάζεται μ΄εκείνους που έριξαν την Ελλάδα στον Καιάδα των Μνημονίων, ουσιαστικά, υιοθετώντας μάλιστα, έτσι, τα ψεύδη και τις συκοφαντίες τους, για την περίοδο της δικής της διακυβέρνησης.

Άρα, όχι μόνο δεν αξιοποίησε τις αρετές του Ελληνικού λαού, αλλά αντίθετα δημιούργησε ένα εχθρικό περιβάλλον, στο να αναδείξει αυτός ο λαός τις αρετές του.

Μοιραία λοιπόν, η Ελλάδα, η οποία επί Καραμανλή, κατείχε πράγματι εξέχουσα θέση στο Ευρωπαϊκό στερέωμα, κατρακύλησε και κατέπεσε στους υπονόμους των Βρυξελλών και έγινε περίγελος ακόμα και εκείνων των Ευρωπαϊκών Χωρών που μέχρι το 2009, όσο κι αν σήκωναν τα πόδια τους, δεν είχαν τη δυνατότητα να τη δουν, εκεί ψηλά που βρισκόταν.

Βλέποντας όλα τα παραπάνω, είναι ευκόλως αντιληπτό και κατανοητό, πως η σημερινή Νέα Δημοκρατία, δεν έχει την παραμικρή σχέση με την πραγματική Νέα Δημοκρατία.

Σίγουρα μιλάμε για κάτι άλλο.

Και το ερώτημα είναι, αν πράγματι μας αρέσει αυτό το άλλο ή απλά μή έχοντας άλλη επιλογή, το ακολουθούμε, κάνοντας πως δεν βλέπουμε τί γίνεται.

Για να ξεκαθαρίσει λοιπόν το θέμα, το τί ακριβώς ισχύει, θα πρέπει ο λαός να έχει και την παράλληλη επιλογή, της πραγματικής Νέας Δημοκρατίας.

Της Νέας Δημοκρατίας των Καραμανλήδων.

Και τότε θα δούμε αν πράγματι, αυτό το σημερινό τερατούργημα, που τον εξαπατά, σφετεριζόμενο την επιγραφή της, θα μπορέσει να σταθεί δίπλα της.

Για μας η Νέα Δημοκρατία, αποτελεί το σπίτι μας.

Και δεν προτιθέμεθα να το παραχωρήσουμε σε κανέναν.