Η αποφράδα ημέρα... Τα εννέα χρόνια της φωτιάς!
Ήταν 23 Απριλίου 2010, σαν σήμερα, πριν από εννέα χρόνια. Ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή διαλαλούσε ότι «λεφτά υπάρχουν», δήλωνε περήφανος που το ΠΑΣΟΚ τιμούσε τις δεσμεύσεις του και απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε σενάριο προσφυγής στο ΔΝΤ, προχώρησε στο «έγκλημα».
Επιλέγοντας το ακριτικό Καστελόριζο, με φόντο το γαλάζιο του Αιγαίου, ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε λοιπόν στον ελληνικό λαό την καταδίκη του για τα επόμενα χρόνια, την προσφυγή της χώρας στον Μηχανισμό Στήριξης, που κατέληξε στην υπογραφή του πρώτου Μνημονίου.
Κι όμως, μόλις επτά μήνες πριν, από τη Θεσσαλονίκη, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στη ΔΕΘ, ο «καπετάνιος του Τιτανικού» ήταν απόλυτος: «Λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες, πελατειακής φύσης. Εάν εισπράξουμε ένα ποσοστό από αυτούς τους ανείσπρακτους φόρους, θα έχουμε τεράστια έσοδα, τεράστια οικονομία, νοικοκύρεμα» σημείωνε.
Μάλιστα, μετά την εκλογή του ως πρωθυπουργός με τα γνωστά «ψεύτικα» συνθήματα, όχι μόνο δεν έπραξε τίποτα, μα άφησε τον χρόνο να κυλά εις βάρος της Ελλάδας. Σπατάλησε οχτώ μήνες να αναζητεί τρόπους αλλά και να φτιάχνει το κλίμα για την προσφυγή στο ΔΝΤ, αντί στο διάστημα αυτό να λάβει άμεσες πρωτοβουλίες, οι οποίες θα πρόσφεραν πολύ πιο αναίμακτες λύσεις. Ωστόσο, αυτός συνέχιζε το ίδιο… παραμύθι. «Πολλοί είχαν προεξοφλήσει πως θα αθετήσουμε τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Θα τους απογοητεύσουμε», έλεγε στις 5 Νοεμβρίου του 2009.
Την ίδια ώρα βέβαια, στο παρασκήνιο οργάνωνε με κάθε λεπτομέρεια την παράδοση της χώρας στα χέρια της τρόικας. Το αποκάλυψε πρώτος όλων ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν σε συνέντευξή του στο γαλλικό Canal+, λέγοντας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε απευθυνθεί σε αυτόν από τον Δεκέμβριο του 2009, έναν μήνα δηλαδή μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία
Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε το καλοκαίρι του 2010 η κ. Ζωή Γεωργαντά, μέλος του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. να καταγγείλει ότι το τελικό ποσοστό του ελλείμματος (15,4%) «φουσκώθηκε» τεχνηέντως από τον πρόεδρο της Αρχής Ανδρέα Γεωργίου, κατόπιν εντολών του ΔΝΤ και συμφωνίας του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Σκοπός του «φουσκώματος», όπως τόνισε η καθηγήτρια, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση Παπανδρέου, ήταν να ξεπεραστεί το έλλειμμα της Ιρλανδίας, να φτάσει η Ελλάδα στο υψηλότερο έλλειμμα και να δικαιολογηθούν τα σκληρά και επώδυνα μέτρα, τα οποία θα λαμβάνονταν έπειτα.
Ο κ. Παπανδρέου αποχώρησε από την πρωθυπουργία, μα είχε ήδη επιτύχει τον στόχο του. Κατάφερε να «γονατίσει» τη χώρα, χωρίς βέβαια ακόμα και σήμερα να αναλάβει τις ευθύνες του.
Από kostasxan Φίλιππος Πανταζής, Αλέξανδρος Διαμάντης
Ήταν 23 Απριλίου 2010, σαν σήμερα, πριν από εννέα χρόνια. Ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή διαλαλούσε ότι «λεφτά υπάρχουν», δήλωνε περήφανος που το ΠΑΣΟΚ τιμούσε τις δεσμεύσεις του και απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε σενάριο προσφυγής στο ΔΝΤ, προχώρησε στο «έγκλημα».
Επιλέγοντας το ακριτικό Καστελόριζο, με φόντο το γαλάζιο του Αιγαίου, ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε λοιπόν στον ελληνικό λαό την καταδίκη του για τα επόμενα χρόνια, την προσφυγή της χώρας στον Μηχανισμό Στήριξης, που κατέληξε στην υπογραφή του πρώτου Μνημονίου.
Κι όμως, μόλις επτά μήνες πριν, από τη Θεσσαλονίκη, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στη ΔΕΘ, ο «καπετάνιος του Τιτανικού» ήταν απόλυτος: «Λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες, πελατειακής φύσης. Εάν εισπράξουμε ένα ποσοστό από αυτούς τους ανείσπρακτους φόρους, θα έχουμε τεράστια έσοδα, τεράστια οικονομία, νοικοκύρεμα» σημείωνε.
Μάλιστα, μετά την εκλογή του ως πρωθυπουργός με τα γνωστά «ψεύτικα» συνθήματα, όχι μόνο δεν έπραξε τίποτα, μα άφησε τον χρόνο να κυλά εις βάρος της Ελλάδας. Σπατάλησε οχτώ μήνες να αναζητεί τρόπους αλλά και να φτιάχνει το κλίμα για την προσφυγή στο ΔΝΤ, αντί στο διάστημα αυτό να λάβει άμεσες πρωτοβουλίες, οι οποίες θα πρόσφεραν πολύ πιο αναίμακτες λύσεις. Ωστόσο, αυτός συνέχιζε το ίδιο… παραμύθι. «Πολλοί είχαν προεξοφλήσει πως θα αθετήσουμε τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Θα τους απογοητεύσουμε», έλεγε στις 5 Νοεμβρίου του 2009.
Την ίδια ώρα βέβαια, στο παρασκήνιο οργάνωνε με κάθε λεπτομέρεια την παράδοση της χώρας στα χέρια της τρόικας. Το αποκάλυψε πρώτος όλων ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν σε συνέντευξή του στο γαλλικό Canal+, λέγοντας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε απευθυνθεί σε αυτόν από τον Δεκέμβριο του 2009, έναν μήνα δηλαδή μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία
Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε το καλοκαίρι του 2010 η κ. Ζωή Γεωργαντά, μέλος του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. να καταγγείλει ότι το τελικό ποσοστό του ελλείμματος (15,4%) «φουσκώθηκε» τεχνηέντως από τον πρόεδρο της Αρχής Ανδρέα Γεωργίου, κατόπιν εντολών του ΔΝΤ και συμφωνίας του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Σκοπός του «φουσκώματος», όπως τόνισε η καθηγήτρια, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση Παπανδρέου, ήταν να ξεπεραστεί το έλλειμμα της Ιρλανδίας, να φτάσει η Ελλάδα στο υψηλότερο έλλειμμα και να δικαιολογηθούν τα σκληρά και επώδυνα μέτρα, τα οποία θα λαμβάνονταν έπειτα.
Ο κ. Παπανδρέου αποχώρησε από την πρωθυπουργία, μα είχε ήδη επιτύχει τον στόχο του. Κατάφερε να «γονατίσει» τη χώρα, χωρίς βέβαια ακόμα και σήμερα να αναλάβει τις ευθύνες του.
Από kostasxan Φίλιππος Πανταζής, Αλέξανδρος Διαμάντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου