Ένας από τους λόγους, που θαυμάζω, εκτιμώ, αγαπώ και παραδέχομαι τον Κ. Καραμανλή είναι η μεγίστη εντιμότητα και ευθύτητά του! Αλήθεια, πόσο μακρυνά φαίνονται τα λόγια του: "Δεν δέχομαι απόπειρες, που στόχο έχουν, να επιβάλουν πολιτικές ξένες προς την εντολή του λαού"!!!...Ξένες, προς την εντολή του λαού" ..... Και, πράγματι, ο Κ. Καραμανλής ΟΥΔΕΠΟΤΕ έπραξε κάτι, που να ήταν αντίθετο, προς την εντολή, που του έδωσε ο Ελλ. λαός, τόσον κατά τις εκλογές του 2004, όσον και του 2007, επιλέγοντας να ψηφίσει την Ν.Δ., δίνοντάς της, έτσι, την άδεια να κυβερνήσει, εφαρμόζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα, που του παρουσίασε! Αντιθέτως, από τις εκλογές του 2009, μέχρι και σήμερα, όλα αυτά τα τραγικά και καταστροφικά, που έχουν συντελεσθεί, στην έρμη χώρα μας, έχουν γίνει αυθαίρετα και παράνομα, διότι οι ολετήρες, που τα δρομολόγησαν, τα υλοποίησαν και τα υλοποιούν, ενήργησαν χωρίς να έχουν την, προς τούτο, απαραίτητη νομιμοποίηση, από τον Ελλ. λαό, στον οποίον ΟΥΔΕΠΟΤΕ παρουσίασαν, μέσω των κυβερνητικών τους προγραμμάτων, τους πραγματικούς τους σκοπούς και στόχους, αλλά τον κορόιδεψαν ασύστολα, με ψέματα και φρούδες υποσχέσεις, προκειμένου να υφαρπάξουν την ψήφο του.... Όλα αυτά, λοιπόν, τα "σημεία και τέρατα", που μας οδήγησαν στην υποδούλωση, στην φτωχοποίηση, στην εξαθλίωση, στο ξεπούλημα, στην πλήρη καταστροφή, συνετελέσθησαν ερήμην, εν αγνοία και πίσω από τις πλάτες του Ελλ. λαού, ο οποίος ΟΥΔΕΠΟΤΕ έδωσε τέτοιες εντολές στον οποιονδήποτε, ούτε συναίνεσε, ούτε ερωτήθη ποτέ... Οι ολετήρες, δηλαδή, ενήργησαν πράξεις..... ......"ξένες προς την εντολή του λαού".... Και εδώ έγκειται μια ακόμη τεράστια διαφορά τους από τον Κ. Καραμανλή! Ειρήνη Γαλαντή
Η μεγάλη πλειοψηφία των νεοδημοκρατών που ακολουθεί τον Κ. Καραμανλή και άκουσε την αλήθεια που δεν " άκουσαν" κάποιοι άλλοι, δεν είχαν πέρα από τον ιδεολογικό προσανατολισμό τους και την πίστη τους στο πρόσωπο του ηγέτη κανένα προσωπικό κίνητρο.
Είναι ο νεοδημοκράτης που:
Ποτέ δεν κατέλαβε κομματική θέση ούτε το έπαιξε παράγοντας.
Ποτέ δεν πρόβαλλε το ότι ήταν μέλος της ΝΔ για να " εξαργυρώσει" με οποιοδήποτε τρόπο την ιδιότητά του αυτή
Η τηλεοπτική κάμερα δεν κατέγραψε το πρόσωπό του στις συγκεντρώσεις του κόμματος. Είναι μέρος της κοινωνίας που έκανε τη ΝΔ μεγάλο κόμμα.
Δεν παρέκκλινε από τις αρχές και τις αξίες του και δεν έβαλε νερό στο κρασί του, πληρώνοντας εν γνώσει του το τίμημα της σταθερότητάς του
Είναι αυτός που αναγνώρισε στο πρόσωπο του Κ. Καραμανλή αυτές ακριβώς τις αξίες
Ήθος, σταθερότητα στις αρχές και τις αξίες του, ταύτιση θεωρίας και πράξης, δύναμη υπεράσπισης των "πιστεύω" του, της πατρίδας, με όποιο κόστος.
Είναι αυτός ο πολίτης ,που ζητώντας την ΔΙΚΑΙΩΣΗ του, δε διεκδικεί τίποτε παραπάνω από τη σωτηρία της Πατρίδας.
Είναι αυτός που γνωρίζει ότι αυτή θα επέλθει μόνο με ένα τρόπο:
«Επιθυμώ να εκφράσω την ειλικρινή χαρά μου, που είναι και χαρά του ελληνικού λαού, για την παρουσία σας στην χώρα μου, που γίνεται από σήμερα και δική σας χώρα.
Παρουσία, που τιμά την Ελλάδα και μαρτυρεί την ιδιαίτερη σημασία που αποδίδετε στην ένταξή της στην Κοινότητα. Την ιστορική αυτή ώρα που οριοθετείται το τέρμα μιας πορείας και περιβάλλεται πανηγυρικό τύπο η ταύτιση των πεπρωμένων μας με την Ευρώπη, επιθυμώ να ευχαριστήσω πρώτα την πολιτική ηγεσία των εννέα χωρών της Κοινότητος. Χάρις στην κατανόησή της και τις έγκαιρες παρεμβάσεις της υπερπηδήθηκαν πολύμορφες δυσχέρειες και επιτεύχθηκε η υπογραφείσα Συμφωνία. Επιβεβαιώθηκε έτσι, για άλλη μια φορά, ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν είναι, ούτε επιθυμεί να γίνει κλειστή λέσχη και μάλιστα λέσχη πλουσίων. Θεωρώ επίσης υποχρέωσή μου, να εξάρω την συμβολή της Επιτροπής. Τόσο η Επιτροπή όσο και τα τεχνικά και διοικητικά στελέχη εργάστηκαν για τον σκοπό αυτό με επιστημονική ευσυνειδησία, αντικειμενικότητα και ειλικρινή αφοσίωση στην κοινοτική ιδέα. Τέλος, αισθάνομαι το χρέος να αποτίσω φόρο τιμής προς τους ανωτέρους και εγγυτέρους σκαπανείς της ευρωπαϊκής ιδέας. Προσωπικώς αισθάνομαι την στιγμή αυτή βαθύτατη συγκίνηση. Ένας σταθερός οραματισμός και μια αταλάντευτη πίστη στην αναγκαιότητα της Ενωμένης Ευρώπης και στην ευρωπαϊκή μοίρα της χώρας μου βρίσκουν σήμερα, ύστερα από 15 χρόνια, την δικαίωσή τους. Η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, μολονότι αποτελεί πολυσήμαντο ιστορικό γεγονός δεν συνεπάγεται ωστόσο αλλαγή κλίματος για την χώρα μου. Η Ευρώπη με το ελληνικό της όνομα, της είναι οικείος χώρος, αφού ο πολιτισμός της είναι σύνθεση του ελληνικού, του ρωμαϊκού και του χριστιανικού πνεύματος. Μια σύνθεση, στην οποία, όπως είπα και άλλοτε, το ελληνικό πνεύμα εισέφερε την ιδέα της ελευθερίας, της αλήθειας και της ομορφιάς. Το ρωμαϊκό πνεύμα την ιδέα του κράτους και του δικαίου. Και ο Χριστιανισμός την πίστη και την αγάπη. Επάνω σ’ αυτό τον κοινό πολιτισμό καλούμεθα να οικοδομήσουμε την Νέα Ευρώπη. Η ενοποίηση της Ευρώπης πιστεύω ότι θα είναι το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός στην ιστορία της Ηπείρου μας. Ένα γεγονός, που θα επηρεάσει όχι μόνο την μοίρα της Ευρώπης, αλλά και την πορεία της ανθρωπότητος. Γιατί θα εξισορροπήσει τον συσχετισμό δυνάμεων στον κόσμο, θα κατοχυρώσει την ανεξαρτησία της Ευρώπης και θα συμβάλει στην εμπέδωση της παγκόσμιας τάξεως και ειρήνης. Η Ελλάς προσέρχεται στην Ευρώπη με την βεβαιότητα, ότι στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης εμπεδώνεται για όλα τα μέρη η εθνική ανεξαρτησία, κατοχυρώνονται οι δημοκρατικές ελευθερίες, επιτυγχάνεται η οικονομική ανάπτυξη και γίνεται με την συνεργασία όλων κοινός καρπός η κοινωνική και οικονομική πρόοδος. Και για να μετάσχουμε σ’ αυτή την προσπάθεια, έχομε την απόφαση να επιχειρήσουμε τις διαρθρωτικές μεταβολές και τους θεσμικούς εκσυγχρονισμούς, που θα διευκολύνουν την πορεία μας. Έχομε συνείδηση των δυσχερειών. Αισιοδοξούμε, όμως, ότι με την πάνδημη κινητοποίηση, την διαρκή εγρήγορση, αλλά και την κατανόηση των εταίρων μας, θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Διδαχθήκαμε από τον κλασικό Ελληνισμό, ότι «χαλεπά τα καλά». Παράλληλα όμως, η χώρα μας φιλοδοξεί να συμβάλει, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, στην πραγματοποίηση της ιδέας της Ενωμένης Ευρώπης, στην οποία βαθύτατα πιστεύει. Η Ελλάς πιστεύει ότι μπορεί να προσφέρει την δυνατότητα ενός ευρυτέρου καταμερισμού του έργου, με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η γεωγραφική της θέση, το πολιτικό της παρελθόν και το πολιτιστικό της επίπεδο προσφέρουν τις προϋποθέσεις της αναπτύξεως ευρυτέρων οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τον βαλκανικό και τον μεσογειακό χώρο. Η Ελλάς είναι ο ακρίτας των ευρωπαϊκών συνόρων και ο μεσογειακός εξώστης της Κοινής Αγοράς. Με το εγκατεστημένο σε όλες τις Ηπείρους ανθρώπινο δυναμικό της και με την ναυτιλιακή της δύναμη, μπορεί να συμβάλει και στην προβολή της ευρωπαϊκής ιδέας.
Κυρίες και κύριοι,
Η ενωτική διαδικασία της Ευρώπης προχωρεί αμετάκλητη. Βρισκόμαστε στα σημεία που δεν έχει επιστροφή. Χρειάστηκε πολύ αίμα και πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσουν οι Ευρωπαίοι την ταυτότητά τους, τις κοινές ρίζες τους και την κοινή τους αποστολή. Η ενοποίηση, έστω και αν βραδύνει, κινείται με χαρακτήρα νομοτελειακό. Παρά την διαφορά απόψεων, όσον αφορά τον ρυθμό, την μορφή και την έκταση της ενοποιήσεως, η λογική της ιστορίας κατέστησε την ένωση κατηγορηματική προσταγή. Η Ενωμένη Ευρώπη θα αποτελέσει, όπως είπα, μέγα σταθμό στην παγκόσμια ιστορία της ειρήνης, της ελευθερίας και του πνεύματος. Το ανθρώπινό της δυναμικό και η πολιτιστική της κληρονομιά εγγυώνται γι’ αυτό. Πριν απ’ όλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα σταθεί αποφασιστικός παράγοντας της ειρήνης στον κόσμο. Γιατί με το κύρος και τη δύναμή της θα επηρεάζει αποφασιστικά τις διεθνείς εξελίξεις, αρχής γενομένης από τον χώρο τον δικό της. Ο ευρωπαϊκός χώρος υπήρξε ανέκαθεν το θέατρο και η πηγή των μεγάλων συγκρούσεων. Αν τα Βαλκάνια εθεωρούντο κάποτε η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, η Ευρώπη ήταν η πυριτιδαποθήκη του κόσμου. Και μόνο το γεγονός, ότι με την σημερινή φάση συνεργασίας εγκαταλείπονται εθνικές προκαταλήψεις, εξαλείφονται μίση ιστορικά και γεφυρώνονται μακροχρόνιες αντιθέσεις, θα ήταν αρκετό να δικαιώσει την ιδέα της ευρωπαϊκής ενότητας. Θα σταθεροποιήσει και, θα έλεγα, θα διασώσει τους δημοκρατικούς μας θεσμούς που διέρχονται σήμερα αναμφισβήτητη κρίση. Γιατί μόνο στον χώρο της μείζονος Ευρώπης θα καταστεί δυνατή η δημιουργία μιας ευρύτερης βάσεως για την αναμόρφωση της δημοκρατίας και την προσαρμογή της στις συνθήκες της εποχής μας. Είναι προφανές ότι, αντίθετα με την εκρηκτική πρόοδο που σημειώθηκε στον τεχνικό και επιστημονικό τομέα, η πολιτική σκέψη του ανθρώπου παραμένει στάσιμη. Αν μελετήσει κανείς τον Πλάτωνα και τον Θουκυδίδη θα διαπιστώσει ότι τα πολιτειακά και τα πολιτικά προβλήματα της εποχής μας είναι τα ίδια με τα προβλήματα της εποχής εκείνης. Με τον εκσυγχρονισμό της δημοκρατίας μπορεί να αναχθεί και πάλι σε πρωταρχική αξία η αρετή του πολίτη που θα «επίσταται και άρχειν και άρχεσθαι» κατά τον Αριστοτέλη. Και θα θεμελιωθούν οι βασικές αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης πάνω στην υπευθυνότητα του πολίτη, που περιορίζει την κατάχρηση της ελευθερίας και εγγυάται την ομαλή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Με την ενοποίηση εξ άλλου, θα διασωθεί και εν συνεχεία θα προαχθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Είναι έκδηλο ότι ο πολιτισμός αυτός αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της παρακμής. Η ανθρωπότης περνά σήμερα μια κρίσιμη μεταβατική περίοδο που την χαρακτηρίζει καθολική και έντονη ανησυχία. Ανησυχία που εκδηλώνεται υπό διάφορες μορφές, από το άγχος μέχρι και την βία. Γιατί ο άνθρωπος της εποχής μας θέλει να απομακρυνθεί από ένα τρόπο ζωής και αναζητεί καινούργιο. Και την αλλαγή αυτή μόνο η Ευρώπη μπορεί να την δώσει. Η σύγχυση ιδεών, ο ευδαιμονισμός, μαζί με τον στυγνό ορθολογισμό που τείνει να αγνοήσει τον άνθρωπο σαν σκοπό της κοινωνικής συμβιώσεως, έχουν παραμορφώσει το πολιτιστικό πρότυπο της Ευρώπης. Η πρόκληση της επιβιώσεως του πολιτισμού μας μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με την αναμόρφωση των θεσμών και την επανασύνδεση του ορθολογισμού με τον συναισθηματισμό, του Απόλλωνα με τον Διόνυσο. Είναι καιρός, ο Ευρωπαίος Φάουστ να επιχειρήσει νέο ταξίδι στην χώρα του μέτρου και της ισορροπίας, για να γεννήσει ξανά τον Ευφορίονα. Η Ευρώπη που γέννησε όλες τις ιδέες είναι και η μόνη που μπορεί να τις ανανεώσει και να τις εξανθρωπίσει και πάλι. Φθάνει να μη θέτουμε σαν πρωταρχικό σκοπό της ενώσεως της Ευρώπης την υλική ευημερία. Αλλά εξ ίσου θεμελιώδης για την επιβίωση της Ευρώπης είναι η σταδιακή οικονομική της ενοποίηση, που θα εξασφαλίσει την αξιοποίηση ενός τεράστιου δυναμικού φυσικών και ανθρώπινων πόρων. Θα οργανώσει την οικονομία γύρω από τον άνθρωπο, αντί τον άνθρωπο γύρω από την οικονομία. Θα πραγματοποιήσει την ιδέα της πολυδιάστατης αναπτύξεως και θα προαγάγει την ποιότητα της ζωής΄ ενώ παράλληλα θα υπηρετήσει σε διεθνή κλίμακα την ιδέα της οικονομικής δικαιοσύνης και της προαγωγής των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Ο απομονωτισμός, τα δασμολογικά τείχη και η ανέφικτη αυτάρκεια είναι ιστορικά ξεπερασμένα στάδια οικονομικής και πολιτικής δράσεως και αποτελούν παθητική αντιμετώπιση των γεγονότων. Τα σύγχρονα προβλήματα της Ευρώπης, και συνεπώς και της ανθρωπότητος, προϋποθέτουν την λογική μεγαλυτέρου χώρου και μεγαλυτέρων αριθμών, για να βρουν την ορθή λύση τους. Η αντιμετώπιση των δυσχερειών δεν θα επιτευχθεί με τον ανταγωνιστικό απομονωτισμό, αλλά αντίθετα με την επιτάχυνση των διαδικασιών της ενοποιήσεως.
Κυρίες και κύριοι,
Με όσα σας είπα προσπάθησα να δώσω την εικόνα που έχω για την Ευρώπη του μέλλοντος. Εικόνα που θα μπορούσε να αποτελέσει, κατά την γνώμη μου, το ιδανικό της νέας γενιάς. Γνωρίζω τις δυσχέρειες, ουσιαστικές και διαδικαστικές. Όπως γνωρίζω και τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη. Πιστεύω όμως, ότι τα προβλήματα αυτά, όχι μόνο δεν δικαιολογούν την καθυστέρηση της ενοποιήσεως της Ευρώπης, αλλά επιβάλλουν την επιτάχυνσή της. Γιατί η λύση τους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μονάχα στο ευρύτερο πλαίσιο μιας Ενωμένης Ευρώπης. Γνωρίζω, επίσης, ότι τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια άμβλυνση του ενδιαφέροντος για την ένωση της Ευρώπης. Και αυτό, γιατί μερικοί άνθρωποι αποδίδουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα στους ισχύοντας ήδη ευρωπαϊκούς θεσμούς. Δεν αντιλαμβάνονται, όμως, ότι χωρίς τους στοιχειώδεις αυτούς θεσμούς η κατάσταση της Ευρώπης θα ήταν πολύ χειρότερη. Όπως δεν αντιλαμβάνονται ότι μόνο η ολοκλήρωση των θεσμών αυτών θα δώσει λύση στα προβλήματά τους, υλικά και ηθικά. Αλλά και γιατί αυτή η ψυχολογία τροφοδοτείται κατά τρόπο έντεχνο και από δυνάμεις που προτιμούν την Ευρώπη κατακερματισμένη και ευάλωτη. Πάντως, παρά την βραδύτητα με την οποία συντελείται η ενοποίηση της Ευρώπης, εσημειώθηκαν τελευταία ωρισμένα ενθαρρυντικά βήματα, όπως οι επικείμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το ενιαίο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. Βήματα που αποδεικνύουν ότι η βούληση για ενοποίηση της Ευρώπης παραμένει σταθερά. Η βούληση όμως αυτή θα πρέπει να προσλάβει συγκεκριμένη και οριστική μορφή, για να κερδηθεί ο χρόνος που απωλέσθη. Αν δεχθούμε ότι επάνοδος στην προτέρα κατάσταση είναι αδιανόητη, δεν έχομε παρά να προχωρήσουμε με αποφασιστικότητα και θάρρος. Η στασιμότης είναι η χειρότερη λύση. Αν λύσουμε το βασικό πρόβλημα της μορφής που θα δώσουμε στην Ευρώπη του μέλλοντος, οι διαδικασίες για την πραγματοποίησή της θα απλουστευθούν αυτόματα. Και σ’ αυτή την προσπάθεια ο ελληνικός λαός διεκδικεί την τιμή και την ευθύνη να μετάσχει.
Η Ελλάς από σήμερα αποδέχεται οριστικά την ιστορική πρόκληση και την ευρωπαϊκή της μοίρα. Διατηρώντας την εθνική της ταυτότητα. Έχομε εμπιστοσύνη και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Έχομε την απόφαση να είμαστε όλοι Ευρωπαίοι, όπως θα έλεγε ο Τσώρτσιλ, και όλοι Έλληνες, όπως θα έλεγε ο Σέλλεϋ. Γιατί, όπως έγραψε ο Ισοκράτης, Έλληνες δεν είναι εκείνοι που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά εκείνοι που υιοθέτησαν το πνεύμα το κλασικό».
Τον υποδέχτηκαν πάλι με χειροκροτήματα. Κυρίως όμως με ζεστά χαμόγελα και θερμές αγκαλιές. Ο ίδιος άλλωστε το είχε εξηγήσει: Η σχέση με τους πολίτες ήταν η μόνη που του έδινε δύναμη.
Ο Κώστας Καραμανλής ψήφισε στη Θεσσαλονίκη, όχι όσο νωρίς συνήθιζε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά με την ίδια στοχοπροσήλωση: Να δείξει την ανάγκη συμμετοχής και όχι απουσίας, από την πλέον κορυφαία δημοκρατική διαδικασία.
Ο ίδιος άλλωστε είδε, μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας το 2009, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης της Κεντροδεξιάς να γυρίζει την πλάτη σε όσους τον ακολούθησαν στην προεδρία του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και έτσι, η Νέα Δημοκρατία να καταγράφει έκτοτε συρρικνωμένο κοινωνικό αποτύπωμα σε όλες τις εκλογές.
Πόσο λείπει ο Κώστας Καραμανλής, ειδικά σήμερα. Με τον μετριοπαθή και συναινετικό λόγο του. Με τη συνειδησιακή και ηθική αντιπαράθεση με τα άκρα και τις ακρότητες. Με τον κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτικής και του λόγου του.
Όπως το είπε με την πρόσφατη δήλωση του: “Οι μη ευνοημένοι”. Αυτοί πρέπει να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις στρατηγικές και τις πολιτικές των κομμάτων. Οι άνθρωποι. Που δοκιμάστηκαν άγρια από την κρίση. Και ζητούν κατανόηση και αλληλεγγύη. Όχι… υποδείξεις.
Κάποια πράγματα, ίσως δεν τα έχουμε πάρει από την αρχή, στη σωστή τους βάση και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην καταφέρνουμε να δίνουμε τις σωστές ερμηνείες στη συνέχεια.Και ένα εξ αυτών είναι το σχέδιο ΠΥΘΙΑ.Το οποίο και κακώς, όταν αναφερόμαστε σε αυτό, το μυαλό μας περιορίζεται στις σκέψεις που αφορούν την υπόθεση δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή και ίσως κάποιοι -ελάχιστοι- να επεκτείνονται και στις υποκλοπές.Το ΠΥΘΙΑ όμως, δεν έχει τόσο περιορισμένο φάσμα, επιχειρησιακό και χρονικό.Πρόκειται για ένα τεράστιο σχέδιο, το οποίο και εκπονήθηκε περί τα τέλη του 1997.Κατ΄αρχάς, το όνομα του, δεν το πήρε τυχαία.ΠΥΘΙΑ ονομάστηκε σημειολογικά, γιατί έχει να κάνει με το μέλλον της Ελλάδος.Άρα έχουμε να κάνουμε με ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, ο οποίος και περιελάμβανε διάφορα στάδια.Το ΠΥΘΙΑ ξεκινάει η εφαρμογή του, από την εποχή του μεγάλου σκανδάλου του Χρηματιστηρίου.Και εκεί είχαμε το πρώτο στάδιο το οποίο και στόχευε την κλοπή πλούτου των Ελλήνων.Το τί διαδραματίστηκε εκείνη την εποχή, όλοι το θυμόμαστε.Το δεύτερο στάδιο του ΠΥΘΙΑ, ήταν οι εκλογές του 2000.Εκλογές τις οποίες θα έπρεπε να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ του αρχιερέα της διαπλοκής, Κώστα Σημίτη, ώστε από τη μία να νομιμοποιήσει την κλοπή του Χρηματιστηρίου και από την άλλη θέσει την Ελλάδα σε πορεία Δ.Ν.Τ και απώλειας Εθνικής κυριαρχίας.Ο τρόπος που θα μπορούσε να γίνει αυτό ήταν δημιουργώντας ένα τεράστιο χρέος, αλλά και τις προϋποθέσεις της αδύνατης αποπληρωμής του.Αυτό επετεύχθη με την είσοδο μας στο Ευρώ, παρανόμως, μεταφέροντας τις υποχρεώσεις στις επόμενες κυβερνήσεις.Και κλείνοντας τις προϋποθέσεις εισόδου το 2001 με ένα swap της Goldman Sachs δομημένο κατά τέτοιο τρόπο, που η Ελλάδα θα ξεκινήσει να το αποπληρώνει από το 2004 και με συναλλαγματικά κόλπα που πολλαπλασίαζαν την αξία του.Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Κώστας Καραμανλής, το πρώτο πράγμα που έκανε ως πρωθυπουργός, ήταν η απογραφή.
Διότι μέσω αυτής της απογραφής, αποδεικνύονταν η μεγάλη απάτη και η εμπλοκή, τόσο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όσο και των εξωτερικών παραγόντων. Η Γερμανία, όπως έγραψε και στο βιβλίο του ο Αλογοσκούφης, πίεζε από την πρώτη στιγμή την κυβέρνηση Καραμανλή να φέρει το Δ.Ν.Τ.
Και ο Καραμανλής, τρίβοντας στα μούτρα τους αυτά τα στοιχεία, τους έγραφε στα παλαιότερα υποδήματα του, αλλά και κάπου αλλού.Το τρίτο στάδιο, ήταν οι υποκλοπές.Όπου εκεί προσπαθούσαν να καταγράψουν τις κινήσεις της κυβέρνησης και να έχουν αντίδοτα σ΄αυτές, αφού κατάλαβαν πως ο Καραμανλής και η κυβέρνηση του, όχι μόνο δεν είναι συνεργάσιμοι όπως ο Σημίτης, ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα κάνουν τα πάντα για να σώσουν την Ελλάδα.Κάτι που το πρόδιδε το γεγονός ότι ο Καραμανλής βρισκόταν συνεχώς στο εξωτερικό και έκλεινε συμφωνίες με χώρες που δεν ήλεγχε το σύστημα τους, όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ιαπωνία. Βλέποντας λοιπόν ότι το παιχνίδι χάνεται και πως τελικά ο Καραμανλής έχει πιθανότητες να κερδίσει το στοίχημα, αποφάσισαν να πιέσουν με διαφορετικό τρόπο, δημιουργώντας φθορά στον Καραμανλή.Με ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε., πολιτικά πρόσωπα, μέχρι και δημιουργώντας κλίμα αποσταθεροποίησης με τις πυρκαγιές του 2007.Ο Καραμανλής όμως είχε αποφασίσει να πάει τον αγώνα μέχρι τελικής πτώσης.Τους προλαβαίνει παίρνοντας νωπή λαϊκή εντολή και προχωρώντας στη μεγάλη συμφωνία των αγωγών με τη Ρωσία.Θέλοντας έτσι, πέραν από τα τεράστια οικονομικά οφέλη της Χώρας, να τη διασφαλίσει και από εξωτερικούς κινδύνους, καθώς πλέον η Ρωσία θα είχε έννομο συμφέρον στη Χώρα μας.Και τους το καθιστά σαφές με το ΒΕΤΟ στο Βουκουρέστι.
Από ΄κει και έπειτα ξεκίνησε ο σκληρός πόλεμος εναντίον του.Δαπανήθηκαν τεράστια ποσά, εξαγοράζοντας πολιτικά πρόσωπα, ακόμα και πρόσωπα της κυβέρνησης του, αλλά και Μ.Μ.Ε., τα οποία και έστρεψαν εναντίον του, καθώς παιζόταν πολύ μεγάλα συμφέροντα.Παράλληλα, διέτρεχε και ο κίνδυνος να κερδίσει τη μάχη ο Καραμανλής, κάτι που θα είχε ως συνέπεια να αποκαλυφθεί η σκευωρία και να γκρεμιστεί ίσως το μεγαλύτερο παγκόσμιο οικονομικό κύκλωμα.Γι΄αυτό και έπαιξαν τα ρέστα τους.Τόσο τα Δεκεμβριανά του 2008, όπου ο σημερινός πρωθυπουργός, έκαψε όλη την Ελλάδα, όσο και το κύμα των συκοφαντιών, αλλά και των ψευτοσκανδάλων που ξέσπασε την περίοδο 2008-2009, αποτελούν άλλο ένα κομμάτι του ΠΥΘΙΑ.Ο μόνος τρόπος να κερδηθεί η μάχη από το σύστημα, ήταν η φυσική ή η πολιτική εξόντωση του μεγάλου τους αντιπάλου.Και η συμμορία του ΠΥΘΙΑ, έπαιξε και τα δύο χαρτιά.Αρχικά προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν. Όταν δεν τα κατάφεραν, τα έδωσαν όλα για να τον εξοντώσουν πολιτικά.Κατασκεύασαν σκάνδαλα, τα πληρωμένα από αυτούς Μ.Μ.Ε. κατασυκοφαντούσαν καθημερινά την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου έβγαζε τον κόσμο στους δρόμους και ο Πάνος Καμμένος, ο εσωτερικός ταχυδρόμος των προς αυτούς, πρόθυμων συνεργατών της κυβέρνησης Καραμανλή να δίνει καθημερινό ραπόρτο στο κέντρο επιχειρήσεων, στην Αμερικανική Πρεσβεία. Η πτώση Καραμανλή το 2009, έκρινε την έκβαση του ΠΥΘΙΑ.Καθώς τελικά, έπεσε το ένα και μοναδικό οχυρό, που κρατούσε την Ελλάδα ελεύθερη.Ο κόσμος δεν άκουσε τότε τον Καραμανλή, δεν τον εμπιστεύθηκε και έτσι με απλές, πλην όμως μελετημένες κινήσεις, το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και στη δέσμευση της από τα μνημόνια.Τα μνημόνια που αποτελούσαν το επόμενο στάδιο του ''απελευθερωμένου'' ΠΥΘΙΑ.Βεβαίως, ο Καραμανλής ακόμα και ''πεσμένος'', παρέμενε γι΄αυτούς ο υπ΄αριθμόν ένα κίνδυνος, καθώς το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και η δικαίωση του θα ξεκινούσε πολύ σύντομα.Έτσι απέναντι από τους υλοποιητές των μνημονίων, έβαλαν δικά τους παιδιά να ηγηθούν του αντιμνημονίου, ώστε οι αντιδράσεις να είναι ελεγχόμενες.Επικεφαλής τοποθετήθηκε ο σύγχρονος Νέρωνας Αλέξης Τσίπρας.Δίπλα του ο ταχυδρόμος-Καμμένος, τον οποίο και βάφτισαν αντίπαλο μέσα από μία φτιαχτή αποστασία. Και πίσω τους, ο Δούρειος Ίππος των κυβερνήσεων Καραμανλή, το γαλλικό κλειδί τους, ο Προκόπης-κατά κόσμον Πάκης Παυλόπουλος.Στους οποίους φόρεσαν την Καραμανλική προβιά, προσπαθώντας έτσι να αποκλείσουν πιθανή επανενεργοποίηση του, αποδυναμώνοντας τον, ελέγχοντας μέσω αυτών τους οπαδούς του που τον πίστευαν και που επάνω τους θα βασιζόταν ο Κώστας Καραμανλής, οι οποίοι και θα πλήθαιναν καθημερινά, έπειτα από τη δικαίωση του.Αυτός ήταν και ο λόγος που Τσίπρας και Καμμένος περνούσαν στον κόσμο ένα φιλοκαραμανλικό πρόσωπο, το οποίο βεβαίως υπέγραφε ο Παυλόπουλος, αλλά και επικυρωνόταν από τους μνημονιακούς.Οι οποίοι και είχαν την εντολή να επικαλούνται ανύπαρκτες, υπόγειες διασυνδέσεις μεταξύ Τσίπρα και Καραμανλή.Παράλληλα, γιγάντωσαν και τη Ναζιστική οργάνωση, Χρυσή Αυγή, ώστε να μαντρώσουν οποιονδήποτε πάει να τους ξεφύγει. Έτσι δέθηκε η Ελλάδα χειροπόδαρα, με τρία μνημόνια και ένα Δημοψήφισμα.Με έναν λαό, απόλυτα χειραγωγημένο.Και με έναν Καραμανλή, συνειδητά να σιωπά, επιδιώκοντας και ελπίζοντας πως έτσι θα ακουστεί η φωνή του δυνατά, όταν έπρεπε.Μάταια, αφού και εκεί έγινε πολύ καλή δουλειά από όλα τα μέλη της συμμορίας, που φρόντιζαν να ρίχνουν φως στη σιωπή του και να τον σκοτεινιάζουν όταν μιλούσε.Διότι, ο Καραμανλής, μίλησε.Και μίλησε με λόγια και με πράξεις.Μπορεί το 2009 να μην τον ακούσαμε.Όμως το 2012 και μάλιστα δύο φορές, ζήτησε ο λαός να στηρίξει τη Νέα Δημοκρατία, ώστε να δημιουργήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.Μίλησε το 2014 στις Ευρωεκλογές και ζήτησε στήριξη της Νέας Δημοκρατίας.Μίλησε τον Ιανουάριο του 2015 και ζήτησε στήριξη της Νέας Δημοκρατίας.Μίλησε στο Δημοψήφισμα του 2015 και ζήτησε να ψηφίσουμε ΝΑΙ.Μίλησε τον Σεπτέμβριο του 2015 και ζήτησε να ψηφίσουμε τη Νέα Δημοκρατία και να την ξανακάνουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση.Κανείς όμως δεν τον άκουσε, κανείς δεν τον εμπιστεύθηκε.Όμως ο Καραμανλής τότε, έδινε τη λύση.Διότι με αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία από το 2012, θα είχε διαλευκανθεί η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ.Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, προσπάθησε και επέτυχε να καλύψει το έγκλημα.Δεν γνωρίζουμε ποιές ήταν οι προθέσεις του Σαμαρά, πάντως είχε το τέλειο άλλοθι, πως θα έπεφτε λόγω ΠΑΣΟΚ αν έκανε ένα βήμα.Το 2015 και ενώ οι Τσίπρας και Καμμένος έβγαιναν στα μπαλκόνια με σημαία το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ, μάλιστα ο ταχυδρόμος Καμμένος είχε τοποθετήσει υποψήφια για την Ευρωβουλή και τη Ζωή Γεωργαντά, ακούγαμε τον Καραμανλή να επιμένει πως θα πρέπει να προσπαθήσουμε να βγάλουμε τη Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη.Πάλι είχε δίκαιο, καθώς γνώριζε πως οι Τσίπρας και Καμμένος, έχοντας πίσω τους και τον Παυλόπουλο, θα έκλειναν την υπόθεση εις βάρος της Ελλάδος.Κανείς μας δεν υποψιάστηκε κάτι, τότε, παρά τη λυσσαλέα αντίδραση της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ., όπως επίσης και των εγχώριων συνεργατών τους ΠΑΣΟΚ, Μ.Μ.Ε., Ξαφά, Μάνος, Τζήμερος, στο ενδεχόμενο εκδίκασης της υπόθεσης και πιθανής απονομής πραγματικής δικαιοσύνης, με την καταδίκη των ενόχων.Ο Κώστας ο Καραμανλής όμως, το 2015 είχε και ακόμα έναν λόγο να φωνάζει για αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.Και ο λόγος αυτός ήταν πως γνωρίζοντας ότι το επόμενο στάδιο του ΠΥΘΙΑ, προέβλεπε την Εθνική προδοσία και την παράδοση της Μακεδονίας. Όπερ και εγένετο.Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς.Δεν τον ακούσαμε ποτέ.Ήταν τόσο ειλικρινής απέναντι μας και ΄μεις αρνηθήκαμε να τον εμπιστευθούμε.Μας έδινε τη λύση, στο πιάτο.Διότι η λύση ήταν μία.
ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Εμείς όμως, τον απορρίπταμε συνεχώς.Με τη δικαιολογία είτε ότι λειτουργεί ως θεσμικός, είτε πως αρνείται να αναλάβει πρωτοβουλίες.Του ζητούσαμε να αναλάβει πρωτοβουλίες, χωρίς να τον εμπιστευόμαστε και κάνοντας το αντίθετο απ΄αυτά που ζητούσε.Και έπειτα, έφταιγε ο Καραμανλής, που μας παράτησε. Τέλος πάντων, ότι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει.Σημασία έχει αφού πάθαμε, αυτά που πάθαμε, να γίνουμε σοφότεροι.Να διδαχθούμε από τα λάθη μας.Αρχής γενομένης από την Κυριακή.
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι.Εμείς, ο Πυρήνας του, πάντα τον εμπιστευόμασταν, χωρίς να ρωτάμε γιατί.Δύο μέρες πριν τις εκλογές, σας καλούμε αυτή τη φορά να στηρίξουμε το αίτημα του φυσικού ηγέτη μας, του ανθρώπου που έδωσε τα πάντα για την Ελλάδα, εκείνου που ποτέ δεν μας πρόδωσε και πάντα ήξερε καλύτερα από μας, ποιό είναι το καλύτερο για τον τόπο.Σας καλούμε να σταθείτε μαζί μας, στο πλευρό του Κώστα Καραμανλή.Αυτή τη φορά πρέπει να τον ακούσουμε.Πρέπει να τον εμπιστευθούμε.Ακόμα και χωρίς γιατί.Βαδίζουμε προς το τελικό στάδιο του ΠΥΘΙΑ.Που περιλαμβάνει την απόλυτη λεηλασία της Ελλάδος και τελικώς το διαμελισμό της.Ο Κώστας Καραμανλής και πάλι ζήτησε αυτοδύναμη και ισχυρή Νέα Δημοκρατία.Ας τον ακούσουμε αυτή τη φορά.Διότι ίσως μετά απ΄αυτό, να μην υπάρχει αύριο για την Ελλάδα.
Ξεκάθαρη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού, κ. Κώστα Καραμανλή, που δεν επιδέχεται παρερμηνείας: «Είμαστε όλοι εδώ συστρατευμένοι στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη στην τελική ευθεία για μια καθαρή νίκη. Μια νίκη που οδηγεί στην πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη η Ελλάδα. Ο τόπος χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και ισχυρή κυβέρνηση. Χρειάζεται ανάπτυξη και επενδύσεις, κοινωνική δικαιοσύνη και φροντίδα για τους μη ευνοημένους. Χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα στο χειρισμό των εθνικών υποθέσεων, ειδικά σε μία περίοδο αστάθειας και αβεβαιότητας στη γειτονιά μας. Αυτή την προοπτική μόνο η παράταξή μας, η ΝΔ, μπορεί να διασφαλίσει». Κωνσταντίνος Καραμανλής
Κωνσταντίνου και Ελένης, περίπου ως “εθνική γιορτή” για την Κεντροδεξιά των τρεχουσών γενεών.
Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Και μετά, η σκυτάλη στον Κώστα Καραμανλή.
Τον τελευταίο πρωθυπουργό της Ελλάδας εκτός Μνημονίων.
Δηλαδή, της Ελλάδας ως ανεξάρτητης χώρας.
Τον τελευταίο πολιτικού ηγέτη, για χάρη του οποίου έφτασαν στην κάλπη περισσότερα από 3 εκατομμύρια Έλληνες, σε τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις.
Για τον στηρίξουν και να τον αγκαλιάσουν.
Ο πρόεδρος της καρδιάς όσων θυμούνται μια Κεντροδεξιά ήθους και ευπρέπειας, είδε την παράταξη να καταθέτει την ψυχή της στο γραφείο του, με αφορμή την ονομαστική εορτή του.
Λογικό, εύλογο και αναμενόμενο.
“Αυτός είναι, και τον ξέρουν”, όπως είχε πει και ο ίδιος σε μια από τις τελευταίες ομιλίες της πρωθυπουργίας του.
Όταν το 2009 ο Κ. Καραμανλής πήρε μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης και ανάμεσα σε αυτά ήταν και το πάγωμα των μισθών, δεν υπήρχε χώρος εργασιακός ή κοινωνικός που να μην κατηγορείται η πολιτική του
Ειρωνείες, βλέμματα απαξίωσης και... απορίας σε αυτούς που ακόμη στήριζαν τη Ν.Δ. και τολμούσαν να την υπερασπιστούν...
Η αλήθεια είναι ότι δεν αντιλαμβανόμασταν την κρίση τότε! Δεν την βιώναμε...
Είχαμε μόνο τις συνεχείς προειδοποιήσεις του προέδρου μας.
Ολα, μα όλα τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνταν με ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που φώναζε ο Κ. Καραμανλής.
Όλα, μα όλα τα κόμματα ξόρκιζαν τις προειδοποιήσεις του και ασχολούνταν με τη " σκανδαλολογία" που αίφνης ξέσπασε...
Άντε, να εξηγήσεις στο συμπολίτη σου, γιατί υπερασπιζόσουν αυτή την πολιτική..
Έλεγες τη λέξη " κρίση " και σε κοίταζαν λες και ήσουν εσύ σε νευρική κρίση!
Και ήρθε η προεκλογική περίοδος και εκεί άρχισε το πανηγύρι!!!
Σούπερ σχολεία, αυξήσεις ... επιτέλους ο αγώνας τους θα δικαιωνόταν..
Ο Κ. Καραμανλής θα έπεφτε και θα ερχόταν ο σωτήρας να τους ανταμείψει για την κοινωνική τους προσφορά που ο "κακός" Καραμανλής δεν" αναγνώριζε "...
Και έπεσε το σύμπαν επάνω τους και μας έκοψαν τους μισθούς, και άλλαξαν το ασφαλιστικό πολύ προς το χειρότερο από αυτό που πρότεινε η Ν.Δ. και όμως... τα άντεξαν... και τα στήριξαν τον πρώτο καιρό!
Αφού είδαν και απόειδαν άρχισαν να φεύγουν κατά ορδές στο ΣΥΡΙΖΑ ή σε άλλα μορφώματα αποφεύγοντας να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες για το ότι στάθηκαν ολίγιστοι και κοιτάζοντας μόνο τον εαυτό τους σε αυτή την κρίση!!
Εμείς μένουμε εδώ, περιμένοντας και απαιτώντας πια να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους , να αποδοθούν ευθύνες και επιτέλους δικαιοσύνη!
Όπως και να έχει είμαστε υπερήφανοι που μέσα σε όλο αυτό το σκοτάδι υπήρξε μια φωτεινή περίοδος στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου, όπου ο ηγέτης έλεγε την αλήθεια στο λαό του και ολόψυχα τον υπερασπίστηκε..
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 ήταν στη κυβέρνηση η επάρατη κακιά δεξιά και ο ...κακός ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ. Η ανεργία ήταν στο 7, 5 % το αφορολόγητο ήταν στις 12.000 ευρώ και οι περισσότεροι είχαν επιστροφή φόρου. Τρία εκ. πολίτες δεν πλήρωναν άμεση φορολογία..! Τα μαγαζιά ήταν γεμάτα κόσμο, ο τουρισμός πήγαινε καλά, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ περικοπές μισθών και συντάξεων. Υπήρχαν μεγάλες ενεργειακές συμφωνίες με τους Ρώσους, συμφωνίες για τα λιμάνια με τους Κινέζους και κανένας δεν λοιδορούσε την Ελλάδα και τους Έλληνες. Υπήρχε Εθνική Περηφάνια! Η χώρα δανειζόταν με 1, 38% όταν η Γερμανία δανειζόταν με 1%. Και όταν είδε από πολύ νωρίς ότι η κρίση έρχεται στην Ελλάδα, κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς για να συμφωνήσουν σε ορισμένα αναγκαία μέτρα ή να προτείνουν δικά τους! Η απάντηση του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ότι "η κρίση είναι στο μυαλό του κ. Καραμανλή, ΔΕΝ υπάρχει διεθνής οικονομική κρίση" και η μόνη λύση για τον τρόπο είναι "άμεσα εκλογές". Στο ίδιο μοτίβο και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, πλην Καρατζαφέρη (Μάρτιος 2009). Αυτόν τον κακό Καραμανλή τον διώξαμε! Φέραμε τον ΓΑΠ και τα αποτελέσματα τα γνωρίσαμε και τα γνωρίζουμε όλοι μας!
