Για την αξιοπιστία της χώρας μας ,της πολιτικής ηγεσίας της, μα πάνω από όλα για την τιμή του λαού μας.
Προσερχόμενος στο Βουκουρέστι ο Αμερικανός πρόεδρος Τζoρτζ Μπους χαρακτήρισε «ιστορική» την Σύνοδο, (αλλά όχι για τους λόγους που θα ήθελε όπως φάνηκε) και στην ομιλία του είχε εκφράσει την πλήρη υποστήριξή του στην ένταξη της Αλβανίας, της Κροατίας και της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ.
Ο κ. Μπους έκανε αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία των Βαλκανίων για να καταλήξει, ότι η πρόοδος που έχουν σημειώσει οι χώρες της περιοχής πρέπει να... ανταμειφθεί και ότι ο ίδιος υποστηρίζει σθεναρά την ένταξη και της «Μακεδονίας».
Έδειχνε …..σίγουρος και με περίσσια αυτοπεποίθηση για την κατάληξη της υπόθεσης. Όσο όμως προχωρούσαν οι ώρες άρχισαν να ….. «τους ζώνουν τα φίδια» και τους Αμερικανούς διπλωμάτες και τον …πλανητάρχη.
Έτσι αναγκάστηκε να ….μαζευτεί «κάτι τις» και το μεσημέρι να δηλώσει ότι «υπάρχει κάποιο πρόβλημα με μια χώρα , αλλά ελπίζουμε να το ξεπεράσουμε»!!!
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής όμως επέμεινε στην γραμμή του «Veto» , καθιστώντας σαφές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συναινέσει, εάν προηγουμένως δεν έχει βρεθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως των πιέσεων ο κ. Καραμανλής μέτρησε το βάρος της απομόνωσης( των παπαγάλων το …ανάγνωσμα) και εκείνο της υπαναχώρησης και επέμεινε στο «όχι».
Έτσι εμφανίστηκαν σύμμαχοί των Ελληνικών θέσεων αναγκάζοντας την Αμερικανική διπλωματία σε μια …ταπεινωτική υποχώρηση και τελικά σε .…..«άτακτη φυγή».
Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, έκρινε σκόπιμο να μη λάβει εκ νέου τον λόγο επί του θέματος.
Το σίγουρο συμπέρασμα που προκύπτει από την εξέλιξη των πραγμάτων είναι ότι άλλα ……περίμεναν οι Αμερικάνοι , συνηθισμένοι στην πολιτική της….διπλωματίας μας στα Ίμια ,στην υπόθεση Οτσαλάν, των S-300 στην Κύπρο κλπ και άλλο ….μενού βρήκαν στο τραπέζι της Συνόδου.
Οι Αμερικανοί λοιπόν δεν πήραν αυτό που ήθελαν!
Αυτό αποτελεί απόδειξη του τι κερδίζουμε κάθε φορά που φωνάζουμε ένα βροντερό ΟΧΙ!!!
Για την αξιοπιστία της χώρας μας ,της πολιτικής ηγεσίας της, μα πάνω από όλα για την τιμή του λαού μας.( …κινδυνολογούντα …ύποπτα παπαγαλάκια που κρυβόσαστε τώρα;)
Όμως, τώρα ξέρουν, για δεύτερη φορά μετά από το 2004 και το βροντερό ΟΧΙ στο εθνοκτόνο Σχέδιο Ανάν, ότι καμιά φορά λέμε και όχι.
Έτσι για αλλαγή!
Καιρός είναι να …..θυμηθούν λίγο μια παλαιότερη ρήση: «Να φοβάστε τους Έλληνες, όταν είναι ενωμένοι»!
Απόσπασμα από παλαιότερο άρθρο του politis-gr
Προσερχόμενος στο Βουκουρέστι ο Αμερικανός πρόεδρος Τζoρτζ Μπους χαρακτήρισε «ιστορική» την Σύνοδο, (αλλά όχι για τους λόγους που θα ήθελε όπως φάνηκε) και στην ομιλία του είχε εκφράσει την πλήρη υποστήριξή του στην ένταξη της Αλβανίας, της Κροατίας και της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ.
Ο κ. Μπους έκανε αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία των Βαλκανίων για να καταλήξει, ότι η πρόοδος που έχουν σημειώσει οι χώρες της περιοχής πρέπει να... ανταμειφθεί και ότι ο ίδιος υποστηρίζει σθεναρά την ένταξη και της «Μακεδονίας».
Έδειχνε …..σίγουρος και με περίσσια αυτοπεποίθηση για την κατάληξη της υπόθεσης. Όσο όμως προχωρούσαν οι ώρες άρχισαν να ….. «τους ζώνουν τα φίδια» και τους Αμερικανούς διπλωμάτες και τον …πλανητάρχη.
Έτσι αναγκάστηκε να ….μαζευτεί «κάτι τις» και το μεσημέρι να δηλώσει ότι «υπάρχει κάποιο πρόβλημα με μια χώρα , αλλά ελπίζουμε να το ξεπεράσουμε»!!!
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής όμως επέμεινε στην γραμμή του «Veto» , καθιστώντας σαφές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συναινέσει, εάν προηγουμένως δεν έχει βρεθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως των πιέσεων ο κ. Καραμανλής μέτρησε το βάρος της απομόνωσης( των παπαγάλων το …ανάγνωσμα) και εκείνο της υπαναχώρησης και επέμεινε στο «όχι».
Έτσι εμφανίστηκαν σύμμαχοί των Ελληνικών θέσεων αναγκάζοντας την Αμερικανική διπλωματία σε μια …ταπεινωτική υποχώρηση και τελικά σε .…..«άτακτη φυγή».
Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, έκρινε σκόπιμο να μη λάβει εκ νέου τον λόγο επί του θέματος.
Το σίγουρο συμπέρασμα που προκύπτει από την εξέλιξη των πραγμάτων είναι ότι άλλα ……περίμεναν οι Αμερικάνοι , συνηθισμένοι στην πολιτική της….διπλωματίας μας στα Ίμια ,στην υπόθεση Οτσαλάν, των S-300 στην Κύπρο κλπ και άλλο ….μενού βρήκαν στο τραπέζι της Συνόδου.
Οι Αμερικανοί λοιπόν δεν πήραν αυτό που ήθελαν!
Αυτό αποτελεί απόδειξη του τι κερδίζουμε κάθε φορά που φωνάζουμε ένα βροντερό ΟΧΙ!!!
Για την αξιοπιστία της χώρας μας ,της πολιτικής ηγεσίας της, μα πάνω από όλα για την τιμή του λαού μας.( …κινδυνολογούντα …ύποπτα παπαγαλάκια που κρυβόσαστε τώρα;)
Όμως, τώρα ξέρουν, για δεύτερη φορά μετά από το 2004 και το βροντερό ΟΧΙ στο εθνοκτόνο Σχέδιο Ανάν, ότι καμιά φορά λέμε και όχι.
Έτσι για αλλαγή!
Καιρός είναι να …..θυμηθούν λίγο μια παλαιότερη ρήση: «Να φοβάστε τους Έλληνες, όταν είναι ενωμένοι»!
Απόσπασμα από παλαιότερο άρθρο του politis-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου