Η Ιστορία αποκαθιστά αυτούς που αδίκησε...

Η ιστορία δεν ξαναγράφεται.

Η ιστορία όμως αποτιμά, μυθοποιεί κι ενίοτε επανορθώνει στρεβλές αντιλήψεις.

Αποκαθιστά εκείνους που αδίκησε.

Κάποτε ήταν και πολιτικά πρόσωπα, τα οποία με νέα εντολή τους δίνει τη δυνατότητα να επανέλθουν στη πρώτη γραμμή πολιτικής δράσης.
Την ιστορία δεν την γράφουν μόνο οι ιστορικοί και οι μειοψηφίες.

Την ιστορία τη γράφει, κυρίως η πλειοψηφία, ο ίδιος ο λαός, στο διάβα των χρόνων, μακριά από υποκειμενικές κι εν θερμώ κρίσεις.

Από συναισθηματικές παρορμήσεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις ή κομματικές σκοπιμότητες.
Η ιστορία δηλαδή το αλάθητο λαϊκό αίσθημα, αποκατέστησε τον Σωκράτη, τον Αλκιβιάδη, τον Κολοκοτρώνη, τον Βενιζέλο και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τους κατέταξε στο πάνθεον των μεγάλων του έθνους μας.

Τους έδωσε τη πραγματική ιστορική διάσταση και τους κατέταξε στις εμβληματικές μορφές.
Αυτό το λαϊκό αίσθημα θα κρίνει κι έχει, ήδη αρχίσει να κρίνει και τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Με τα λάθη και τις οποίες παραλείψεις του αλλά και το έργο του.

Γιατί το έργο ενός πολιτικού μπορεί να μην είναι ορατό την ώρα που αυτό αναπτύσσεται και εξελίσσεται, αλλά σε βάθος χρόνου.

Και τότε να έρθει η δικαίωση.
Το έργο των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή ήταν πλούσιο, ανατρεπτικό και με προοπτική.

Άλλαξε συσχετισμούς κι άνοιξε νέους δρόμους, νέες λεωφόρους για τη χώρα.

Έκανε ρήξεις κι έθεσε τα θεμέλια για μια άλλη Ελλάδα.

Ίσως τον πρόδωσαν οι συνεργάτες του που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ίσως να μην αντιλήφθηκαν τον βηματισμό του.
Ο λαός όμως δεν ξεχνά κι αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. 
Απόσπασμα παλαιότερου άρθρου του κ. Ανδρέα Κατσένου