Η συμμαχία με τον κινέζικο γίγαντα

Το στρατηγικό φλερτ Ελλάδας - Ρωσίας ήταν ένας από τους πυλώνες εξωτερικής πολιτικής Καραμανλή που ενοχλούσε τις ΗΠΑ.
Δεν ήταν όμως ο μόνος. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. ο Καραμανλής έκανε ένα εξίσου εντυπωσιακό άνοιγμα με πολύ συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα.
 Όνειρο του πρωθυπουργού ήταν να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό ρόλο της πατρίδας μας, καθιστώντας την κόμβο ενέργειας ( με τους ρώσικους, αζέρικους αγωγούς) μεταφορών Θαλάσσιων με την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO ) και χερσαίων ( με την ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού ) και επικοινωνιών ( με τις στρατηγικές συμμαχίες στον ΟΤΕ ) .
Αν σ' αυτά προσθέσουμε τη διακηρυγμένη θέλησή του να μετατραπεί η χώρα μας σε έδρα των επιχειρήσεων της νοτιοανατολικής Ευρώπης και να απελευθερωθούν οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ώστε να προσελκύσουμε φοιτητές από τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, τότε έχουμε όλο το παζλ των σκέψεών του μπροστά μας.
Η Αθήνα, αν τα πράγματα πήγαιναν κατ' ευχήν, σε λίγα χρόνια θα εξελισσόταν σε μητροπολιτική πρωτεύουσα της περιοχής και η Ελλάδα σε νέο κέντρο περιφερειακής ισχύος, ανακτώντας μέρος της επιρροής που είχε χάσει με τις συρράξεις στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο ( οι Αμερικανοί δε μας είχαν πια ανάγκη.
" Τα συμφέροντά μας δεν είναι ασφυκτικά με κανένα" είχε πει το 2006 η ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη.
Σταδιακά όμως, μετά το άνοιγμα στους Ρώσους και τους Κινέζους τα συμφέροντά μας πράγματι είχαν αρχίσει να γίνονται ασφυκτικά: η Ελλάδα κέρδιζε πόντους εις βάρος της Τουρκίας στην περιοχή με την αύξηση της γεωστρατηγικής σημασίας του Αιγαίου και ταυτόχρονα έβαζε δυναμικά στο παιχνίδι τις δυο αναδυόμενες δυνάμεις τη Ρωσία και την Κίνα. Κι όσο ανησυχούσε τις ΗΠΑ η δημιουργία ρωσικού μονοπωλίου ενέργειας, άλλο τόσο τους ανησυχούσε η ιδέα πως ο Πειραιάς θα γίνει πύλη εισόδου για την "εισβολή" φθηνών κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη εις βάρος των αμερικανικών φυσικά.
Ο Πειραιάς με τη γεωστρατηγική, κομβική θέση του στην εμπορική διαδρομή Ασίας- Ευρώπης και σε απόσταση μόλις 920 ναυτικών μιλίων από τη διαδρομή Σουέζ- Γιβραλτάρ θα συνέδεε - εφόσον προχωρούσε η συμφωνία- τη νοτιοανατολική Ασία με τα Βαλκάνια, τη Μαύρη θάλασσα, τη Μέση Ανατολή, την ανατολική Μεσόγειο και συνολικά την Ευρασιατική Ένωση!
Για τους λόγους αυτούς, η ελληνοκινεζική προσέγγιση, που άρχισε με την ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου, μπήκε εξαρχής στο μικροσκόπιο των συμμάχων μας
Καραμανλής Off the record- Μανώλης Κοττάκης

ΠΥΡΗΝΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ