Η ιστορική μάχη του Κώστα Καραμανλή με τους «νταβατζήδες»… συνεχίζεται

Ένα προφητικό άρθρο του Μάνου Οικονομίδη

Οι εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, διατηρούν μια ατσαλάκωτη σημειολογία για το πολιτικό ημερολόγιο της Μεταπολίτευσης, δηλαδή της μόνης τόσο εμπεδωμένης «κανονικότητας» για τη Δημοκρατία μας.
Ήταν οι εκλογές στις οποίες οι Έλληνες γκρέμισαν από την κυβέρνηση (γιατί, από την εξουσία… αφήστε το καλύτερα) το διαχρονικό σύστημα ΠΑΣΟΚ.
Ένα σύστημα που πέρασε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στον Κώστα Σημίτη με «απευθείας ανάθεση».
Όχι του ιδρυτή του Κινήματος. Αλλά των… χορηγών της διαιώνισης ενός συστήματος εξουσίας, το οποίο γέννησε «τέρατα», οδήγησε σε συσσώρευση σκανδάλων χωρίς ιστορικό προηγούμενο για χώρα του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου, και διαμόρφωσε τις συνθήκες για τη χρεοκοπία της Ελλάδας την άνοιξη του 2010, στα χέρια πλέον, και με την υπογραφή του τελευταίου των Παπανδρέου.
Το διακύβευμα και οι προσδοκίες εκείνων των εκλογών, άφησαν την πικρή γεύση μιας ανολοκλήρωτης προσδοκίας και απογοήτευσης. Ένα αποτύπωμα βαθιάς μελαγχολίας, για μια μάχη που δόθηκε και χάθηκε.
Ήταν η μάχη συνείδησης του Κώστα Καραμανλή κατά της διαπλοκής. Εκείνων που ο ίδιος περιέγραψε ως «νταβατζήδες». Σε δύσκολες και περίεργες εποχές, τότε που η… μη χρεοκοπημένη Ελλάδα παρήγαγε ακόμη «λευκά κολάρα».
Χωρίς όμως τις δικαστικές διώξεις οι οποίες ακολουθούν τα «λευκά κολάρα», σε άλλες, πραγματικά πολιτισμένες χώρες του πλανήτη.
Η μάχη εκείνη χάθηκε, μεταξύ άλλων και επειδή ένα (ακραίο) κομμάτι της Κεντροδεξιάς δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Δεν έδειξε (για να το θέσουμε ευγενικά) το ίδιο πάθος με τον τότε πρωθυπουργό.
Η μάχη εκείνη χάθηκε, και μετά ήρθαν… οι μέλισσες. Το ΠΑΣΟΚ του «λεφτά υπάρχουν», του Καστελόριζου, της χρεοκοπίας. Τη συνέχεια, τη βιώνουμε ως εθνική τραγωδία στην εποχή των Μνημονίων, της φτωχοποίησης της κοινωνίας, της αναίρεσης της εθνικής αυτοδιάθεσης. Η μάχη εκείνη έμεινε στη μέση.
Δηλαδή, θεωρητικά και υπό συνθήκες… συνεχίζεται. Ειδικά όταν το αίτημα του λαού μας για «κάθαρση» είναι διαρκές και ιστορικά επαναλαμβανόμενο.
Δεν συνεχίζεται σήμερα, καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα εστιάζει περισσότερο στη στρατηγική απαλλοτρίωση της Κεντροδεξιάς, και όχι στην πραγματική και παραδειγματική τιμωρία όσων πλούτισαν επί δεκαετίες σε βάρος των Ελλήνων.
Μια τέτοια μάχη θα συνεχιστεί… τον σωστό καιρό.
Ξέρετε, στο τέλος, όταν το φως νικάει πάντα το σκοτάδι.

Πηγή: ysterografa.gr