Έκθεση για ΔΝΤ: Στην περίπτωση της Ελλάδας, η καθυστέρηση επέτρεψε στους ξένους ιδιώτες πιστωτές να μειώσουν την έκθεσή τους στη χώρα, φορτώνοντας με νέα δάνεια την Ελλάδα

Η Έκθεση κόλαφος του ΔΝΤ, η οποία ήρθε σε δεύτερο πλάνο για εμάς, λόγω των εξελίξεων με το τ. στέλεχος του ΔΝΤ και πρώην πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου αποκαλύπτει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.

Σε άρθρο της κ. Κατερίνας Σιώκου, που δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, διαβάζουμε:

Ο ρόλος του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη είναι ένα πολιτικά εκρηκτικό ζήτημα λόγω των αμφιλεγόμενων αποτελεσμάτων των προγραμμάτων του.

Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, είχε θέσει ως προαπαιτούμενο της συναίνεσης του πολιτικού συστήματος στη λήψη αποφάσεων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης τη μη αποδοχή λύσης έξω του ευρωπαϊκού πλαισίου, αναφερόμενος στο ΔΝΤ

Κυρίως, όμως, λόγω του τρόπου με τον οποίο άλλαξαν οι κανονισμοί του για να μπορέσει να δανείσει την Ελλάδα, κάτι που οι αναπτυσσόμενες χώρες αποδίδουν στη μεγάλη επιρροή των χωρών της Ευρωζώνης στο εκτελεστικό του συμβούλιο, με τον διευθυντή του μάλιστα να προέρχεται παραδοσιακά από μια ευρωπαϊκή χώρα.

Η αξιολόγηση του ρόλου του ΔΝΤ συνάντησε πολλά εμπόδια και κατά το στάδιο της έρευνας. Ιδιαίτερα για την περίπτωση της Ελλάδας, που ήταν και η πλέον δύσκολη, υπήρξαν αντιρρήσεις ακόμη και στο να συμπεριληφθεί στην έρευνα.

Το επιχείρημα ήταν ότι η συμμετοχή του Ταμείου συνεχίζεται στη χώρα και η έρευνα μπορεί να επηρεάσει το πρόγραμμα που έτρεχε μέχρι και τις αρχές του έτους. Ετσι, τελικά περιορίστηκε μόνο στο πρώτο πρόγραμμα.

*************************

Το αποτέλεσμα είναι ότι η έρευνα δεν μπόρεσε, όπως παραδέχονται οι ερευνητές, να εντοπίσει ποιος έλαβε κρίσιμες αποφάσεις και ποιος ήταν ο ρόλος της διοίκησης και του προσωπικού.

Ειδικά για το ελληνικό πρόγραμμα, μάλιστα, εντοπίζει μια «γενική κουλτούρα αδιαφάνειας που επικρατούσε εντός του ΔΝΤ».

Και γιατί όλα αυτά; Η σχεδίαση και η εφαρμογή του ελληνικού προγράμματος αποτιμώνται ως εξαιρετικά αδύναμες, και αυτό είναι κάτι για το οποίο σίγουρα υπάρχουν ευθύνες εντός του ΔΝΤ – τις οποίες ούτε αυτή η έρευνα κατάφερε να προσωποποιήσει.

Από την πλευρά της, η κυρία Λαγκάρντ υπεραμύνθηκε του ρόλου του Ταμείου, σημειώνοντας ότι κατάφερε να αποτρέψει μια διεθνή κρίση.

Οπως όμως σημειώνει το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολογήσεων, αν η αποτροπή της μετάδοσης του κινδύνου διεθνώς ήταν η ουσιώδης ανησυχία που οδήγησε στην καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους το 2010, το κόστος της θα έπρεπε να επιμεριστεί στη διεθνή κοινότητα.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, όμως, η καθυστέρηση επέτρεψε στους ξένους ιδιώτες πιστωτές να μειώσουν την έκθεσή τους στη χώρα, φορτώνοντας με νέα δάνεια την Ελλάδα, αυτή τη φορά από τον επίσημο τομέα που ακόμη συζητεί το αν και πώς θα τα ελαφρύνει.
https://hellasjournal.com/2016/08/mistika-ke-psemata-tou-dnt-gia-tin-ellada-epikratise-i-koultoura-tis-adiafanias/