Ετοίμαζαν αποσταθεροποίηση και βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Η δημοσίευση απορρήτων εγγράφων της ΕΥΠ, δημοσιογραφική επιτυχία του περιοδικού ΕΠΙΚΑΙΡΑ και του Διευθυντή του, Σπύρου Τρίψα, φέρνει στο φως της δημοσιότητας μια άλλη πτυχή της πολιτικής ζωής του τόπου, το 2009.

Όταν οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, με κύρια αιτιολογία,  την οικονομική συγκυρία στην Ευρώπη και την Ελλάδα.

Μια κατάσταση που απαιτούσε σκληρά μέτρα λιτότητας, αδύνατον να εφαρμοσθούν, τότε, λόγω της αρνητικής στάσης του ΠΑΣΟΚ να συναινέσει, θέτοντας ως πολιτικό εκβιασμό, το θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.
Πολλοί Νεοδημοκράτες απογοητεύτηκαν από την απόφαση αυτή του Κώστα Καραμανλή, θεωρώντας ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όφειλε να συνεχίσει να λαμβάνει τα μέτρα που είχε ξεκινήσει να εφαρμόζει ( ξεχνάν, βεβαίως τις λυσσώδεις αντιδράσεις των ΜΜΕ, της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης σε κάθε μεταρρύθμιση του Κώστα Καραμανλή) και να πολεμήσει να βγάλει τη χώρα από την κρίση, αντί να κάνει εκλογές ( και εδώ ξεχνάνε ότι ο ελληνικός λαός επέλεξε τον Παπανδρέου και τα ψέματά του ), και να βγει το ΠΑΣΟΚ, που όπως αποδεικνύεται σήμερα, οδήγησε τη χώρα σε αδιέξοδο και σε κοινωνικό μαρασμό.
Η αποκάλυψη των «Επίκαιρων», μας δίνει όμως και μια άλλη διάσταση της περιόδου εκείνης.

Κύκλοι, στην Ελλάδα και το εξωτερικό ετοίμαζαν αποσταθεροποίηση και ανατροπή της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Με προσκλήσεις, θερμά επεισόδια, έως και κατάληψη στο Αιγαίο, αντάρτικο πόλεων, ακόμη και πολιτικές δολοφονίες.
Ο Κώστας Καραμανλής κάποιους ενοχλούσε με την πολιτική του. 
Γκρίζες ζώνες, ΑΟΖ, Αιγαίο, Σκόπια, αγωγοί.

Μια πολιτική που προμήνυε πώς θα κινηθεί η κυβέρνησή του και σε επίπεδο μέτρων λιτότητας, ενόψει της κρίσης...

Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται σήμερα και από τα στοιχεία που αποκαλύπτονται για το σχέδιο ΠΥΘΙΑ, αλλά και αν ανατρέξουμε στις ομιλίες της προεκλογικής περιόδου του 2009, θα θυμηθούμε ότι σε κάθε ομιλία του ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε την κρισιμότητα της επερχόμενης περιόδου για τα εθνικά μας θέματα!

Ποιος τον άκουσε τότε, όμως;