Η αλήθεια για τις συζητήσεις του Καραμανλή με τον Μπους σε πείσμα όσων διαβάλλουν τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ

Νάνοι, γίγαντες και πραγματικότητα!

Η αλήθεια για τις συζητήσεις του Καραμανλή με τον Μπους σε πείσμα όσων διαβάλλουν τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ

Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει να χάνει. Και τώρα που διαγράφεται στον ορίζοντα η ευρεία ήττα του, ο κ. Τσίπρας, υποκύπτοντας στις υποδείξεις των χούλιγκαν και των χωροφυλάκων που τον περιστοιχίζουν στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν διστάζει να κάνει φέιγ βολάν απόρρητα έγγραφα από το αρχείο της διπλωματικής υπηρεσίας του Μαξίμου που εμφανίζουν τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή να «ξεπουλά» το όνομα Μακεδονία στον πρόεδρο Μπους. Να δέχεται ως βάση συζήτησης το όνομα «Μακεδονία - Σκόπια» που προωθούσε τότε ο ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη... Λοιπόν! Ιδού τι συνέβη ημερολογιακώς.

Το όνομα «Μακεδονία - Σκόπια» κατέθεσε ως πρόταση συζήτησης ο Νίμιτς προς την κυβέρνηση Σημίτη. Το αποκαλύπτει ο ειδικός διαπραγματευτής μας για το Σκοπιανό στον ΟΗΕ Χρήστος Ζαχαράκις στο βιβλίο του «Ακρως Απόρρητο Ειδικού Χειρισμού». 

Οταν ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Κώστας Καραμανλής επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο -ήμουν παρών ως απεσταλμένος της «Απογευματινής»- και ενημέρωσε τον πρόεδρο Μπους και την Κοντολίζα Ράις για δύο πράγματα. 

Το Σχέδιο Ανάν δεν περνάει στην Κύπρο. Απορρίπτεται. Η Ελλάς δεν μπορεί να δεχθεί να συναινέσει στην αδιαλλαξία των Σκοπιανών που ζητούσαν αναγνώριση με το όνομα «Μακεδονία» σκέτο.

Το Σχέδιο Ανάν απερρίφθη χάρη και στο γεγονός ότι ο Καραμανλής κράτησε ουδέτερη στάση και δεν πίεσε τον Παπαδόπουλο να το δεχτεί. Αν, μάλιστα, η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί σήμερα και διεξάγει γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της χωρίς συνεταίρους τους Τούρκους, στον Παπαδόπουλο και τον Καραμανλή οφείλεται, οι οποίοι αρνήθηκαν το έκτρωμα της ομοσπονδίας.

Οι ΗΠΑ εκδικήθηκαν τον Καραμανλή για τη στάση του στο Σχέδιο Ανάν και αναγνώρισαν τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία» τον Νοέμβριο του 2004. Τον τιμώρησαν, επίσης, επειδή δεν έστελνε στρατό στο Αφγανιστάν, ενώ άρχισαν να του παρακολουθούν τα τηλέφωνα από τον Σεπτέμβριο του 2004, όπως αποδεικνύουν το πόρισμα Φούκα και το οικείο παραπεμπτικό βούλευμα.

Η Ελλάδα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο μετά την αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονίας» και για να αποτρέψει τη μαζική αναγνώρισή τους επανέφερε την πρόταση Νίμιτς στο τραπέζι, την οποία απέρριψαν τα Σκόπια.

Μετά τις εκλογές του 2007 Καραμανλής - Μπακογιάννη αποφάσισαν να αλλάξουν τη στρατηγική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και συνέδεσαν την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με την επίλυση του ονόματος.

Λίγες μέρες πριν από το Βουκουρέστι ο Καραμανλής έστειλε επιστολή σε όλους τους ηγέτες του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και στον Μπους, με την οποία τους προϊδέαζε ότι θα θέσει βέτο. Εγραφε σε αυτήν ότι το θέμα δεν είναι συναισθηματικό, αλλά «βαθύτατα πολιτικό» και ότι «εξαιτίας της επιμονής της στο όνομα Μακεδονία, η ΠΓΔΜ επιδιώκει να ακολουθήσει αλυτρωτικές πολιτικές μετά βίας αποκρυπτόμενες στα νότια Βαλκάνια με αρνητικά αποτελέσματα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα». Αλήθεια, αυτή την επιστολή δεν τη βρήκαν στο Μέγαρο Μαξίμου; Μόνο του 2005, την οποία σε τελική ανάλυση δεν πήρε μαζί του -όπως άλλοι- ο πρώην πρωθυπουργός γιατί δεν είχε τίποτε να κρύψει;

Η θλίψη γεννά παραφροσύνη, λοιπόν. Το 2005 ο Καραμανλής διαπραγματεύτηκε με την πλάτη στον τοίχο με τη διαιτησία των ΗΠΑ εχθρική απέναντί του. Το 2019 ο Καραμανλής κληροδότησε στον Τσίπρα πλεονέκτημα έδρας με το Βουκουρέστι. Και εκείνος, έχοντας πλεονέκτημα έδρας και τη διαιτησία των ΗΠΑ αυτήν τη φορά μαζί του, κατάφερε και έχασε. Αλλά, δυστυχώς, το πρόβλημα για αυτή την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό. Δεν έχει μάθει να χάνει. Νάνοι προσπαθούν να συγκριθούν με γίγαντες. Λυπούμεθα. Δεν γίνεται. Δεν μπορεί να μπει στη ζυγαριά η στιγμή που ο Καραμανλής κοιτά τον Μπους στα μάτια και βάζει βέτο με τη στιγμή που ο Τσίπρας διαπραγματεύεται με τον Ζάεφ τη μακεδονική γλώσσα μυστικά σαν παράνομο ζευγαράκι σε ένα πάρκινγκ της λίμνης Δοϊράνης. Ο Καραμανλής έδωσε μάχες εθνικού συμφέροντος, τις οποίες πλήρωσε ακριβά, που δεν μπορεί καν να τις ονειρευτεί ο κ. Τσίπρας. Ο αγωγός TAP περνά από την Ελλάδα και όχι από τα Σκόπια (Ναbucco) επειδή ο Καραμανλής διαπραγματεύτηκε τον South Stream με τον Πούτιν. Δεν άλλαζαν το δρομολόγιο οι ΗΠΑ χωρίς την απειλή.

Η Κυπριακή Δημοκρατία και οι αμερικανικές εταιρίες κάνουν γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της επειδή ο Καραμανλής στήριξε τον Τάσσο στο δόγμα «παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα». Και ο Τσίπρας μπορούσε να είχε πάρει καλύτερη λύση για το Σκοπιανό αν εκμεταλλευόταν το πλεονέκτημα που του κληροδότησε ο Καραμανλής. Αλλά ως μέγας ηγέτης είχε αρχίσει να «πουλά» την υπόθεση από το 2015, όταν του το ζήτησε ο Γιούνκερ σε αντάλλαγμα για τη στήριξή του στις διαπραγματεύσεις.

Τελευταίο, αλλά όχι έλασσον. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε τώρα ότι ο Καραμανλής τού παρέδωσε πρωτογενές έλλειμμα 24 δισ. ευρώ το 2009. Περίεργο. Το πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων για το χρέος του 2015 που υπογράφει ο ΣΥΡΙΖΑ άλλα γράφει στο πρώτο του κεφάλαιο. Οπως, π.χ., ότι η διόγκωση του χρέους δεν οφειλόταν στις υπέρμετρες δημόσιες δαπάνες «που ήταν από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, αλλά στην πληρωμή εξαιρετικά μεγάλων επιτοκίων δανεισμού προς τους πιστωτές της και στις υψηλές στρατιωτικές δαπάνες». Τα ξεχάσαμε και αυτά, παιδιά;