«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχάριστου»
Με μία αισχρή συκοφαντία, ''ευχαρίστησαν'' οι αριστεροί τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλής, ο οποίος στοχεύοντας στην Εθνική Ενότητα, τους έδωσε αμνηστία στα εγκλήματα που διέπραξαν μετά το τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου, όταν δεν δίστασαν να χτυπήσουν με αλλεπάλληλες μαχαιριές το σώμα της βαριά τραυματισμένης από τη λύσσα των Ναζί, Ελλάδος.
Όταν και θέλησαν, να ανατρέψουν δια της βίας, τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των Ελλήνων, να αναλάβουν αυτοί την εξουσία και να μετατρέψουν τη χώρα σε άλλη μία Σοβιετική Ομοσπονδία.
Βεβαίως, μπορεί να ''ξέχασαν'' τη μεγαλοψυχία του Εθνάρχη, φαίνεται όμως πως δεν ξέχασαν και τα γραμμάτια που υπέγραψαν τότε οι πρόγονοι τους στους Σλάβους, με αντάλλαγμα την παροχή βοήθειας, γραμμάτια που έλεγαν πως όταν και εφόσον θα αναλάβουν αυτοί κάποια στιγμή την εξουσία της χώρας, θα τους δώσουν διέξοδο στο Αιγαίο, παραχωρώντας τους ελληνικά εδάφη της Μακεδονίας.
Και φαίνεται πως τώρα, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, καθώς η αριστερά είναι για πρώτη φορά κυβέρνηση, οπότε για να δείξει φερέγγυο πρόσωπο, σκεπτόμενοι ίσως και το μέλλον, διότι δεν ξέρεις, αριστεροί κατσαπλιάδες είναι κι αυτοί και μπορεί αργότερα να τους καπνίσει και να ξαναπάρουν πάλι τα όπλα, θέλοντας λοιπόν να φανούνε φερέγγυοι, κάνουν σήμερα την τότε υπόσχεση των προγόνων τους, πράξη.
Τα πράγματα όμως επειδή γνωρίζουν πως δεν είναι και τόσο απλά, αλλά και λόγω του ότι κατά καιρούς έχουν δώσει οι ίδιοι τους, επικίνδυνες ιδέες στον κόσμο, γιατί αυτοί ήταν που μιλούσαν για Γουδί και Γουναράδικα, ίσως και να φοβούνται αυτό που τους περιμένει.
Έτσι, επιστράτευσαν μία άλλη, προσφιλή τους τακτική, την τακτική της λάσπης, ώστε μ΄αυτόν τον τρόπο να δείξουν πως δεν φταίνε αυτοί για την εγκληματική προδοσία που διαπράττουν, αλλά οι προηγούμενοι.
Στην προσπάθεια τους αυτή, να λερώσουν τους προηγούμενους, δεν δίστασαν οι αναίσχυντοι να αμαυρώσουν Ιερά του Έθνους και να συκοφαντήσουν μέχρι και τον αείμνηστο Εθνάρχη, ο οποίος παρά τις αντιδράσεις της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, τότε, αντιδράσεις που τις βλέπουμε μέχρι και σήμερα, δείχνοντας μεγαλοψυχία και προσπαθώντας να επιτύχει την Εθνική Ενότητα, τους έδωσε άφεση αμαρτιών, δίνοντας τους παράλληλα την ευκαιρία να δείξουν έμπρακτη μεταμέλεια και να επανορθώσουν για τα εγκλήματα του παρελθόντος.
Αυτοί βεβαίως από την πρώτη στιγμή έδειξαν πως ήταν ανάξιοι μιας τέτοιας ευκαιρίας, καθώς τα υπαρξιακά τους κόμπλεξ, όχι μόνο τους εμπόδισαν να ενσωματωθούν με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, γι΄αυτό και δημιουργούσαν διάφορες τρομοκρατικές ομάδες που προξενούσαν καταστροφές, αλλά τους είδαμε να προσπαθούν να σβήσουν τις παλιές τους αμαρτίες, ηρωποιώντας φονιάδες, κλέφτες, βιαστές και ανώμαλους που συντηρούσαν στους κόλπους τους.
Και παρουσιάζοντας τους ως τους μεγάλους ήρωες που αυτοί έφεραν την ελευθερία στον τόπο.
Έτσι ''ανακάλυψαν'' διάφορα έγγραφα του παρελθόντος (που όλως τυχαίως τα χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί), που δήθεν μέσα απ΄αυτά, προέκυπτε η αναγνώριση των Σκοπιανών ως Μακεδόνες.
Φυσικά, τίποτε απ΄αυτά που ισχυρίζονται δεν ισχύει.
Για τα έγγραφα του 1952 απαντήσαμε και αποδείξαμε πως μόνο ηλίθιοι και Σκοπιανοί θα έλεγαν κάτι τέτοιο.
Έτσι, πρόσφατα ''ανακάλυψαν'' στοιχεία από το 1977.
Για να πάρουν την απάντηση τους και εδώ, αυτή τη φορά, όχι από μας, αλλά από τον καθηγητή Γεώργιο Μπαμπινιώτη.
Ο οποίος λέγει τα εξής:
Η βουλγαροσερβική γλώσσα των Σκοπίων ούτε αναγνωρίστηκε το 1977 ούτε και τώρα μπορεί να επισημοποιηθεί ως «μακεδονική γλώσσα». Ως μέγιστη υποχώρηση θα μπορούσε να ονομάζεται «Σλαβομακεδονική»
Πρόσφατα ακούστηκε από επίσημα χείλη ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί (και οιονεί αναγνωρίσει) ήδη την ονομασία «μακεδονική γλώσσα» από το 1977, με προφανή αναφορά στην Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την τυποποίηση (standardization) των γεωγραφικών ονομάτων που έλαβε χώρα στην Αθήνα 17 Αυγ. – 7 Σεπτ. τού 1977. Η άποψη αυτή άκουσα να επαναλαμβάνεται και από άλλους, έχοντας ίσως ξεκινήσει ως «επιχείρημα» των ίδιων των Σκοπιανών στη διαπραγμάτευση. Οι γραμμές αυτές γράφονται για να φωτίσουν το όλον θέμα.
Μια γρήγορη έστω αναδρομή στα σχετικά Πρακτικά τής Διάσκεψης δείχνει χωρίς καμιά αμφιβολία ότι στη Συνάντηση αυτή συζητήθηκε (ως συνέχεια άλλων προηγηθεισών Διασκέψεων) ως μόνο θέμα και για πολλές χώρες και γλώσσες (Κινεζική, Αραβική, Εβραϊκή, Ινδική, Ασιατικές γλώσσες κ.ά.) πώς θα μεταγραμματίζονται τα τοπωνύμιά τους με λατινικούς χαρακτήρες («romanization») βάσει ενός συστήματος μεταγραμματισμού (transliteration) των γραμμάτων τού αλφαβήτου τους που θα διευκολύνει να διαβάζονται ευρύτερα.
Η ελληνική αντιπροσωπία, απαρτιζόμενη από γλωσσολόγους, ιστορικούς, μέλη τής γεωγραφικής υπηρεσίας στρατού κ.ά., παρέστη ειδικά για το σύστημα μεταγραμματισμού τού ελληνικού αλφαβήτου, επιφυλασσόμενη να προτείνει δικό της σύστημα.
Φυσικά και δεν ετέθη ποτέ σε εκείνη τη Διάσκεψη θέμα αναγνώρισης τής ονομασίας τής γλώσσας των Σκοπίων ως Μακεδονικής. Αν επρόκειτο να τεθεί τέτοιο θέμα, άλλη θα ήταν η σύνθεση τής ελληνικής αντιπροσωπίας αλλά θα εναντιωνόμαστε και όλα τα μέλη τής αντιπροσωπίας που έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους με διάφορες ευκαιρίες. Και θα χαλούσε ο κόσμος στην Ελλάδα! Επ΄ ευκαιρία, στη Διάσκεψη δεν προσήλθαν μέλη τής Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας αλλά ένα μόνο μέλος (Colonel Miroslav Peterska), εκπρόσωπος τής Γιουγκοσλαβίας (Belgrade, Yugoslavia).
Αρα αυτό που αποφασίστηκε, όπως και με όλες τις άλλες γλώσσες, είναι ο απλός μεταγραμματισμός με λατινικούς χαρακτήρες τής γλώσσας των Σκοπίων και όχι η ονομασία της ως «μακεδονικής γλώσσας»!
Στη «σύσταση» περιγράφεται —όπως και για τα αλφάβητα πολλών άλλων γλωσσών— πώς θα αποδίδεται λατινικά κάθε γράμμα τού κυριλλικού αλφαβήτου που χρησιμοποιούν τα Σκόπια «for the romanization of Macedonian geographical names in Yugoslavia».
Ας σημειώσουμε εδώ ότι η ίδια η επωνυμία τής σύστασης («Serbo-Croatian and Macedonian Cyrillic alphabets of Yugoslavia») δείχνει και ποιας γλωσσικής οικογενείας γλώσσα είναι η γλώσσα των Σκοπίων (ανήκει στις σλαβικές γλώσσες), γραφόμενη όπως και οι λοιπές γλώσσες τής τότε Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, η Σερβική και η Κροατική, με το σλαβικό κυριλλικό αλφάβητο. Δεν αμφισβητούν δηλαδή ούτε καν οι ίδιοι ότι η γλώσσα τους είναι σλαβική, γι’ αυτό και γράφεται με το σλαβικό αλφάβητο όπως και οι άλλες σλαβικές γλώσσες (Σερβική, Κροατική, Βουλγαρική, Ρωσική, Πολωνική κ.ά.). Κι όμως την αποκαλούν «Μακεδονική»!
Το σκεπτικό αυτής τής αναδρομής μπορεί να αποτελέσει, νομίζω, ένα ακόμη επιχείρημα στη φαρέτρα τής ελληνικής διπλωματικής διαπραγμάτευσης ότι η βουλγαροσερβική γλώσσα των Σκοπίων ούτε αναγνωρίστηκε το 1977 ούτε και τώρα μπορεί να επισημοποιηθεί ως «μακεδονική γλώσσα». Ως μέγιστη υποχώρηση θα μπορούσε να ονομάζεται «Σλαβομακεδονική».
* Ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής της Γλωσσολογίας, πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών
pentapostagma.gr
Άνθρακες λοιπόν κι αυτός ο θησαυρός.
Παρ΄όλα αυτά, επιμένουν στο ξεπούλημα.
Ας είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες της εσχάτης προδοσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου