Υπάρχει ο μύθος ότι η ενεργειακή πολιτική Καραμανλή ήταν φιλορωσική και αντιαμερικανική.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο ανακριβές από αυτό.
Είναι άλλο πράγμα να εκλαμβάνει κανείς μια πολιτική ως αντιαμερικανική και άλλο το να είναι.
Στην πραγματικότητα , η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν υποχρεωμένη να αναζητήσει και άλλους ενεργειακούς διαδρόμους εναλλακτικούς από τον αζέρικο-τουρκικό που της πρότειναν ως μόνη επιλογή οι ΗΠΑ .
Φαντάζεται κανείς την Ελλάδα ενεργειακά εξαρτημένη από έναν αγωγό που θα διερχόταν μόνο από την Τουρκία ;
Φαντάζεται κανείς Έλληνα πρωθυπουργό να παρακαλά ομόλογο του του Τούρκο να ανοίξει την ροή φυσικού αερίου από την Τουρκία σε περίπτωση μιας εθνικής κρίσης ;
Ήταν υποχρεωμένος ο τότε πρωθυπουργός να αναζητήσει εναλλακτικούς δρόμους.
Είναι άλλο πράγμα να εκλαμβάνει κανείς μια πολιτική ως αντιαμερικανική και άλλο το να είναι.
Στην πραγματικότητα , η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν υποχρεωμένη να αναζητήσει και άλλους ενεργειακούς διαδρόμους εναλλακτικούς από τον αζέρικο-τουρκικό που της πρότειναν ως μόνη επιλογή οι ΗΠΑ .
Φαντάζεται κανείς την Ελλάδα ενεργειακά εξαρτημένη από έναν αγωγό που θα διερχόταν μόνο από την Τουρκία ;
Φαντάζεται κανείς Έλληνα πρωθυπουργό να παρακαλά ομόλογο του του Τούρκο να ανοίξει την ροή φυσικού αερίου από την Τουρκία σε περίπτωση μιας εθνικής κρίσης ;
Ήταν υποχρεωμένος ο τότε πρωθυπουργός να αναζητήσει εναλλακτικούς δρόμους.
Η πολιτική αυτή λοιπόν δεν ήταν ούτε αντιαμερικανική ούτε φιλορωσική. Ήταν εθνική πολιτική.
Ήταν πολιτική διασφάλισης του εθνικού συμφέροντος. Και αν θέλετε να το αναλύσουμε περαιτέρω να το κάνουμε :
Ήταν και η πολιτική που ενέταξε οριστικά και τελεσίδικα την πατρίδα μας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη , έστω από την άλλη πλευρά του λόφου .
Αποκλείεται οι Αμερικανοί να ακύρωναν την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου '' Ναμπούκο '' που διερχόταν από Βουλγαρία-Σκόπια-Αλβανία αν η Ελλάδα δεν μετείχε αποφασιστικά στο σχέδιο για τον ρώσικο αγωγό φυσικού αερίου South Stream .
Αν περνά ο TAP από ελληνικό έδαφος σήμερα και όχι από Σκοπιανό -Αλβανικό -στην οριζόντια χάραξη του -αυτό οφείλεται στην απειλή διέλευσης του ρωσικού αγωγού .
Ο South Stream μας έβαλε λοιπόν στον ενεργειακό χάρτη ! Και ο άγιος φοβέρα θέλει.
Η πολιτική Καραμανλή δεν ήταν λοιπόν φιλορωσική ή αντιαμερικανική, ήταν εθνική και πατριωτική.
Ήταν όμως κατά βάθος και κάτι άλλο :
Αντι-τουρκική.
Η διέλευση του ρώσικου αγωγού πετρελαίου και φυσικού αερίου παρέκαμπτε τα Δαρδανέλια.
Θα ακύρωνε την γεωπολιτική σημασία τους αν προχωρούσε.
Θα αύξανε το ειδικό γεωπολιτικό βάρος της Αθήνας σε περίπτωση που προχωρούσε το έργο .
Θα περιόριζε δραματικά την σημασία της Τουρκίας. Πέραν των τεράστιων οικονομικών πλεονεκτημάτων για την εθνική οικονομία και τα δημόσια οικονομικά μας ,φαντάζεται κανείς ότι θα μπορούσε κανείς να επιβάλλει την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε μια χώρα με τεράστιο γεωπολιτικό και ενεργειακό βάρος ;
Θα τολμούσε να θέσει κανείς ζήτημα κηδεμονίας ή επιτροπείας ; Αστειευόμαστε φυσικά.
Αλλά δυστυχώς στην πατρίδα μας ένα τμήμα του κατεστημένου λατρεύει να αγαπά τον μικροελλαδισμό.
Το δόγμα εξωτερικής πολιτικής που σε αφήνει να κάνεις μόνο ότι σου επιτρέπουν οι άλλοι.
Την αντίληψη ότι δεν μπορούμε να κοιτάξουμε πέρα από την σκιά μας .
Γι αυτό η στρατηγική αυτή επιλογή πολεμήθηκε με ένταση τόσο απέξω όσο και από μέσα.
Ήταν πολιτική διασφάλισης του εθνικού συμφέροντος. Και αν θέλετε να το αναλύσουμε περαιτέρω να το κάνουμε :
Ήταν και η πολιτική που ενέταξε οριστικά και τελεσίδικα την πατρίδα μας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη , έστω από την άλλη πλευρά του λόφου .
Αποκλείεται οι Αμερικανοί να ακύρωναν την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου '' Ναμπούκο '' που διερχόταν από Βουλγαρία-Σκόπια-Αλβανία αν η Ελλάδα δεν μετείχε αποφασιστικά στο σχέδιο για τον ρώσικο αγωγό φυσικού αερίου South Stream .
Αν περνά ο TAP από ελληνικό έδαφος σήμερα και όχι από Σκοπιανό -Αλβανικό -στην οριζόντια χάραξη του -αυτό οφείλεται στην απειλή διέλευσης του ρωσικού αγωγού .
Ο South Stream μας έβαλε λοιπόν στον ενεργειακό χάρτη ! Και ο άγιος φοβέρα θέλει.
Η πολιτική Καραμανλή δεν ήταν λοιπόν φιλορωσική ή αντιαμερικανική, ήταν εθνική και πατριωτική.
Ήταν όμως κατά βάθος και κάτι άλλο :
Αντι-τουρκική.
Η διέλευση του ρώσικου αγωγού πετρελαίου και φυσικού αερίου παρέκαμπτε τα Δαρδανέλια.
Θα ακύρωνε την γεωπολιτική σημασία τους αν προχωρούσε.
Θα αύξανε το ειδικό γεωπολιτικό βάρος της Αθήνας σε περίπτωση που προχωρούσε το έργο .
Θα περιόριζε δραματικά την σημασία της Τουρκίας. Πέραν των τεράστιων οικονομικών πλεονεκτημάτων για την εθνική οικονομία και τα δημόσια οικονομικά μας ,φαντάζεται κανείς ότι θα μπορούσε κανείς να επιβάλλει την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε μια χώρα με τεράστιο γεωπολιτικό και ενεργειακό βάρος ;
Θα τολμούσε να θέσει κανείς ζήτημα κηδεμονίας ή επιτροπείας ; Αστειευόμαστε φυσικά.
Αλλά δυστυχώς στην πατρίδα μας ένα τμήμα του κατεστημένου λατρεύει να αγαπά τον μικροελλαδισμό.
Το δόγμα εξωτερικής πολιτικής που σε αφήνει να κάνεις μόνο ότι σου επιτρέπουν οι άλλοι.
Την αντίληψη ότι δεν μπορούμε να κοιτάξουμε πέρα από την σκιά μας .
Γι αυτό η στρατηγική αυτή επιλογή πολεμήθηκε με ένταση τόσο απέξω όσο και από μέσα.
Με τις γνωστές πρωτοσέλιδες προειδοποιήσεις για ασύμμετρο πόλεμο από τους γνωστούς πρόθυμους των Αθηνών.
Έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για το Έθνος .
Έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για το Έθνος .
Μια ευκαιρία που θα βοηθούσε καταλυτικά την πατρίδα να σταθεί ανεξάρτητη και κυρίαρχη στα πόδια της με τις δικές της δυνάμεις .
Όχι με δανεικά από τις αγορές και από τους πάτρωνες.
Μανώλης Κοττακης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου